Inventaris

Krombekestraat 72 (Poperinge)
Herberg 'De klimop', waarvan de benaming verwijst naar de ligging op het hoogste uiteinde van de straathelling. Enkelhuis van drie traveeën en één bouwlaag onder geknikt zadeldak met Vlaamse pannen, uit de tweede helft van de 19de eeuw.

Krombekestraat 77 (Poperinge)
'Belle vue', ook 'Depuydts-' en 'Mietjes kasteeltje' genoemd. Voormalig buitenverblijf van circa 1900, gelegen aan de stadsrand op de terp van de gesloopte Pottestraatmolen. Vanaf daar heeft men een mooi perspectief op Poperinge, wat de benaming van het huis verklaart.

Krombekestraat 78-122 (Poperinge)
Rij arbeiderswoningen met voortuintje, uit het begin van de jaren 1920, naar verluidt gebouwd door de eigenaar van de heden verdwenen, achterliggende steenbakkerij, met de resterende bakstenen van na het faillissement. Eenvoudige, uniforme architectuur die overhelt naar de 'regionale' bouwtradities en refereert naar gelijktijdige tuinwijkarchitectuur in het Ieperse.

Kruisdreef 1 (Poperinge)
Historische hoeve aangeduid op de Ferrariskaart van 1771-1778, met een boerenhuis met jaartal 1790 op een sluitsteen boven de deur. Resten van een voormalige omwalling zijn te vinden ten zuiden en ten westen.

Kwakkelstraat 2 (Poperinge)
Verlaten hoevetje van het langgestrekte type uit het eerste kwart van de 20ste eeuw.

Lappestraat (Poperinge)
Knotbomenrij van zwarte populier bij een perceelrand langs de Lappestraat. De bollaards, zoals ze in de Westhoek worden genoemd, zijn hier als geriefhout en als perceelrandbegroeiing aangeplant. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland). Het zijn steeds bomen die ooit door menselijk toedoen uit hun natuurlijk biotoop zijn weggehaald en die door het genetisch materiaal voortdurend te klonen, onder de vorm van pootmateriaal, in het landschap zijn blijven bestaan.

Lenestraat 1 (Poperinge)
Kleine hoeve met losse, lage bestanddelen voornamelijk van verankerde, donkerrode baksteen onder zadeldaken, gegroepeerd rondom begraasd erf; bakstenen stoep rondom het boerenhuis waarachter omhaagde moestuin. Omzomende doornhaag ten noordoosten (straatzijde) en zuidoosten.

Lenestraat 6 (Poperinge)
Langgestrekte hoeve van één bouwlaag op een lage terp ten westen van een licht verhard erf. De hoeve bestaat uit een dwarsschuur + stal + boerenhuis, onder een onderbroken zadeldak met overstekende dakrand op houten modillons. Het jaartal 1813 is in kerfsneetechniek aangebracht op de schuurpoort.

Lenestraat 7 (Poperinge)
Langgestrekte lage hoeve van baksteen, ten noordwesten van een verhard erf. Het gaat om een heropgebouwde hoeve, die dateert van 1923 ter vervanging van een afgebrand ouder geheel van 1810.

Lenestraat 9 (Poperinge)
Hoeve met lage, losse bestanddelen onder overstekende zadeldaken voorzien van ijzeren bliksemafleiders met hartvormige bevestiging, grosso modo U-vormig gegroepeerd rondom een licht verhard erf; vaalt voor het stalgedeelte van het boerenhuis aanleunend bij het langgestrekte type. Begrinte erfoprit; bakstenen hopast onder zadeldak (Vlaamse pannen), uit de 20ste eeuw. Omzomende doornhaag afwisselend met knotwilgen, knotpopulieren, en vlieren.