Inventaris

Cuylitsstraat 89-93 (Antwerpen)
Nummers 89 tot 93 vormen een samenstel van drie bijna identieke neoclassicistische burgerhuizen van drie bouwlagen en drie traveeën onder zadeldak, gebouwd circa 1896 voor eigen rekening van aannemer Felix Burlet.

Cuylitsstraat 9 (Antwerpen)
Nummer 9 is een neoclassicistische burgerwoning gebouwd in opdracht van Ch. Cauchie volgens een bouwaanvraag van 1893.

Cuylitsstraat 95 (Antwerpen)
Nummer 95 is een neoclassicistisch burgerhuis gebouwd voor timmerman Cornelus Stomp volgens een bouwaanvraag van 1898.

Cuylitsstraat 97 (Antwerpen)
Neoclassicistische burgerwoning gebouwd circa 1898 naar ontwerp van Alex Van Roey voor de Heer C. De Mul. Het is een enkelhuis van twee traveeën en twee en een halve bouwlaag op hoog souterrain, gevat onder een zadeldak.

Cuylitsstraat 99 (Antwerpen)
Deze burgerwoning met neo-Vlaamserenaissance-puntgevel werd circa 1900 gebouwd voor Torfs, volgens een geveltekening naar ontwerp van Jos Wilrycx.

D'Herbouvillekaai 90 (Antwerpen)
Op de hoek van de d'Herbouvillekaai en de Olieweg werd een deel van Lot XI rond 1924 in gebruik door de Vacuum Oil Company.

Dageraadplaats 1-2, 3 (Antwerpen)
Deze gevelwand van drie neoclassicistische huizen op de hoek van de Dageraadplaats met de Draakstraat maakt deel uit van een complete gevelwand die architect Albert Arnou in 1883 tekende in opdracht van de Naamlooze Maatschappij voor het Bouwen van Burgershuizen in het Oostkwartier.

Dageraadplaats 13 (Antwerpen)
Het neoclassicistische pand op de hoek met de Nottebohmstraat werd in 1884 ontworpen door architect Albert Arnou voor rekening van Louis Beeckmans, wonende in de Venusstraat 27 in Antwerpen.

Dageraadplaats 23 (Antwerpen)
Deze gaaf bewaarde neoclassicistische burgerwoning, maakte samen met de twee reeds gesloopte huizen links ervan (24, 25) deel uit van een groot bouwproject dat architect Albert Arnou in 1886 tekende voor Graaf de Brouchoven de Bergeyck.

Dambruggestraat 155 (Antwerpen)
Neoclassicistisch burgerhuis volgens de bouwaanvraag uit 1862 voor eigen rekening opgetrokken door de architect-aannemer Thomas Smeur-Durieux, mogelijk als eigen woning, op gronden die minstens sinds 1848 in zijn bezit waren.