Inventaris

Smidstraat 312 (Berlaar)
Iets achterin gelegen hoeve met losstaande bestanddelen, van 1842: parallelle en verankerde bakstenen gebouwen van één bouwlaag onder zadeldak.

Sollevelden 110 (Berlaar)
Bakstenen woonstalhuisje van vier traveeën en één bouwlaag onder zadeldak (nok evenwijdig aan straat, mechanische pannen), van 1887.

Spoorweglei 26-30 (Berlaar)
Omgrachte hoeve oorspronkelijk met losstaande bestanddelen en boomgaard ten noorden, deels opklimmend tot de 17de eeuw, doch later herhaaldelijk aangepast.

Steenbeek 48 (Berlaar)
Langgestrekte hoeve uit het vierde kwart van de 18de eeuw, aangepast in de 19de eeuw, en mogelijk met oudere kern.

Witte Hoeve 8 (Berlaar)
Hoeve afhankelijk van het Gestelhof. Gelegen aan de Nete ten noordoosten van het Gestelhof en omgeven door weiland. Omgracht, met losstaande bestanddelen in neotraditionele stijl, van 1906.

Berlare, Overmere, Uitbergen (Berlare), Wichelen (Wichelen)
Het gebied ‘Oude Scheldemeander van Overmere-Donk en Berlare Broek’ omvat een (afgesneden) paleomeander van de Schelde gelegen op de linkeroever van de Schelde. Deze meander is heel goed herkenbaar in het landschap omdat door de lage ligging van de meander het om zeer natte gebieden gaat waar veen kon groeien en later ook veenwinning plaatsvond. De waterplassen die hierbij ontstonden volgen de oude meander en benadrukken deze vorm. Het deelgebied Turfput en Het Broek bevinden zich respectievelijk ten noorden en westen van Berlare. Ze vormen samen een ongeveer 300 meter brede en 5 kilometer lange, sikkelvormige strook tussen Berlare-Sluis en Overmere-Donk. In dezelfde meander ten zuidwesten van Berlare ligt het Donkmeer, ook gekend als Overmere-Donk, waar een goed bewaarde eendenkooi ligt.

Overmere, Uitbergen (Berlare), Kalken (Laarne), Wetteren (Wetteren), Schellebelle (Wichelen)
Dit gebied bevindt zich tussen Kalken en Schellebelle. Het Scheldemeersen zijn hier gekenmerkt door open graslanden met sloten en beken, gelegen in een fossiele meanderbocht van de Schelde. In het noorden ligt de dorpskern van Kalken bovenaan een steilrand. In het zuidoosten gaan de meersen bruusk over naar het rivierduin van Uitbergen. Op zandige opduikingen hebben zich bewoningskernen gevestigd.

Bayaerdstraat 28 (Berlare)
Hoeve ingeplant op groot rechthoekig omhaagd perceel met boomgaard en aan de straat afgesloten door ijzeren hekwerk aan bakstenen pijlers met bolornament. Site met boerenwoning van negen traveeën volgens historisch kaartmateriaal minstens opklimmend tot het derde kwart van de 18de eeuw; mogelijk zelfs ouder. Schuur annex stal, gebouwd circa 1886-1887. Verder nog klein Onze-Lieve-Vrouw van Lourdesgrotje en linde met houten beglaasd boomkapelletje.

Kapelleplein (Berlare)
Het bedevaartoord bij de Donkkapel ligt op de Kapelleberg die als cultusplaats van Onze-Lieve-Vrouw minstens opklimt tot de 14de eeuw. Sinds de toewijding van de bedevaartkapel in 1652 aan Onze-Lieve-Vrouw van Zeven Weeën ontstond hier een ommegang met zeven houten kapelletjes. Nieuw bedevaartoord met een monumentale calvarieberg en er omheen een ommegang met zeven kapelletjes gewijd aan de Zeven Weeën van Onze-Lieve-Vrouw, ontworpen door de beeldhouwer Aloïs De Beule in 1934 en geplaatst door deze kunstenaar in 1935. Geboortegrot met beelden afkomstig uit het atelier van Aloïs De Beule, die werd ingewijd op 20 mei 1937. Beboste natuurlijke heuvel en omhaagde weide.

Moleneindestraat 27-31 (Berlare)
Het kasteel van Uitbergen is een voorbeeld van een minstens tot de 16de eeuw opklimmende omwalde hoeve, die in de loop van de 18de eeuw evolueerde naar een zelfbedruipende omwalde buitenplaats met aangelegd park als eigendom van adellijke families. De verdere evolutie gedurende de 19de eeuw toont een verschuiving van functie als zomerresidentie naar een kasteel met permanente bewoning. Deze evolutie ging steeds gepaard met verbouwingen en uitbreidingen aan het domein, waardoor de buitenplaats onder de families de Kerchove d’Ousselghem, van den Steen de Jehay en Visart de Bocarmé evolueerde tot een kasteel met neoclassicitisch voorkomen volgens het "entre cour et jardin"-principe, met zeer waardevolle landschappelijke parkaanleg en bijkomende aanhorigheden zoals de conciërge- en hovenierswoning.