Inventaris

Lanaken, Rekem (Lanaken), Opgrimbie (Maasmechelen)
De steilrand van het Kempisch Plateau doorsnijdt het gebied en overbrugt een hoogteverschil van 40m. Verschillende beken dwarsen het talud en creëren een grillig patroon. De beekvalleien worden gekenmerkt door alluviale elzenbossen en venige broekbosjes en relicten van viskweekvijvers en watermolens. In de aanwezige bosbestanden is de fase van planmatige bosaanleg nog duidelijk herkenbaar aan het dambordpatroon van paden en brandgangen. Zowel in de heide als in de naaldhoutaanplanten komen enclaves wintereik voor onder de vorm van hakhout, beperkte struwelen, houtwallen en afzonderlijke stoven. Het Pietersembos was jacht- en productiebos van de heren van Pietersheim. Vlakbij ligt het middeleeuwse burchteiland met ruïnes en restanten van drie slotgrachten. In de uitgestrekte naaldbossen werden in de 20ste eeuw dankzij hun groene karakter preventoria en sanatoria opgericht.

Rekem (Lanaken), Boorsem, Opgrimbie (Maasmechelen)
De vruchtbare Maasvallei heeft in de loop der tijden het ontstaan bewerkstelligd van talrijke nederzettingen, waarvan enkele uitgegroeid zijn tot een stedelijke kern, zoals Rekem. Restanten van de vroegere Maasmeanders zijn er herkenbaar zowel in de bedding van de Zijpbeek ten noorden, als ook in het landschap ten zuiden. Door zijn ligging aan de oude rivierloop heeft Rekem sinds de Late Steentijd een nagenoeg ononderbroken bewoning gekend. Tijdens de Middeleeuwen fungeerde de vrije rijksheerlijkheid Rekem, in 1356 tot baronie verheven, als een vooruitgeschoven grensversterking van het Heilig Roomse Rijk. Het werd uitgebouwd als versterkt stadje met een waterkasteel, marktplein, kerk en verschillende burger- en herenhuizen. De centrumfunctie verschoof na de 19de eeuw naar de westelijke steenweg. De Zuid-Willemsvaart sneed de stad af van het dorp Uikhoven.

Rekem (Lanaken)
Deze zone omvat de historische stadskern van Rekem.

Industrieweg (Lanaken)
De middenpaleolithische vondsten van Veldwezelt-Hezerwater behoren tot de oudste sporen van menselijke bewoning in Vlaanderen. Middenpaleolithische sites zijn in Vlaanderen zeldzaam.

Landen (Landen)
Deze zone omvat de historische stadskern van Landen.

Everspoelstraat, Heuvelhofstraat, Hunsbergstraat, Mottendelstraat, Wangestraat, Wijngaardstraat (Landen)
De bebouwing van dit zeer landelijk dorp concentreert zich rond de Everspoel-, de Wijngaard- en de Mottendelstraat. Het waardevol gedeelte van de dorpskern situeert zich echter langs de Heuvelhof- en Mottendelstraat.

St.-Gertrudisstraat, St.-Gittersplein, Wingbergstraat (Landen)
De site van Sinte Gitter omvat de archeologische relicten van de Sint-Gertrudiskerk, de mottes met opperhof en neerhof Tombe van Pepijn en de Hunsberg en een bewoningszone, alles op zijn minst teruggaand tot de vroege middeleeuwen.

Sasbaan, Schrovestraat, Wiezeplein (Lebbeke)
De dorpskom van Wieze, deelgemeente van Lebbeke, wordt gevormd door de parochiekerk Sint-Salvator, met in de onmiddellijke omgeving de pastorie met tuin, verschillende herbergen en burgerhuizen en de zomereik op het dorpsplein. Het Neerhof met park versterkt het groen karakter van de dorpskern.

Heverlee (Leuven)
De abdij van ‘t Park ligt ten zuidoosten van Leuven in de vallei van de Molenbeek. Deze historische site, de abdij, de watermolen, de bijgebouwen en de vijvers zijn nagenoeg ongewijzigd de laatste 230 jaar. Het 43 ha grote abdijdomein is in zijn huidige vorm het laatste overblijfsel van de schenking, bestaande uit woeste gronden en bossen, die hertog Godfried met de Baard in 1129 aan de Norbertijnen deed. Ten zuiden van de abdij van 't Park ligt de heuvelrug, de Pietersberg, een agrarisch gebied doorsneden door een aantal holle wegen. en zuiden van de Parkabdij liggen de terreinen van het Sint-Albertuscollege met aanpalend klooster en park.

Kessel-Lo (Leuven)
De abdij van Vlierbeek ligt ten noordoosten van Leuven, maar ten zuiden van de Negenbunders en de drassige vallei van de Molenbeek, die tot in de eerste helft van de 20ste eeuw aansloot op het toen nog bestaande deel van het Lovens Broek of Lovenarenbroek. De dreven, de abdijsite en de akkers errond zijn bewaard gebleven zoals ze 200 jaar geleden waren. Enkele dreven werden in de nabijheid van de abdij aangeplant.