Inventaris

Nieuwpoortstraat 6 (Diksmuide)
Wederopbouwhoeve met poort en opschrift BLAUWHUIS/ANNO 1920 . Deze hoeve gaat terug op een dieper gelegen belangrijke historische hoeve. Wederopbouwhoeve met losstaande bakstenen bestanddelen onder pannen zadeldaken, met rechthoekige opstelling rondom een deels gekasseid erf. Verzorgd baksteenmetselwerk met aandaken en vlechtingen. Gekanteelde korfboogpoort met opschrift en centrale Marianis in een gesinterde omlijsting. Boerenhuis met dakvenster, rechthoekige muuropeningen onder strek; imposante dubbele dwarsschuur met twee hoge tudorboogvormige poorten en lage rechthoekige wagenhuispoorten verdiept in tudorboognissen.

Noordstraat 9 (Diksmuide)
Losse bestanddelen onder pannen zadeldaken, L-vormig rondom het geasfalteerde erf gegroepeerd, nieuw hondenhok met bewaard beschilderd ijzeren hekwerk. Haaks op de straat, geelbakstenen boerenhuis met rechts opkamer onder hogere nok, tuitgevels met aandaken en vlechtingen voor de zijgevels en de dakvensters.

Oostendestraat 64 (Diksmuide)
Aan de straat gelegen hoeve uit de jaren 1920. Geelbakstenen volumes onder pannen zadeldaken in L-vormige opstelling. Naar de straat georiënteerd boerenhuis van twee bouwlagen.

Oostendestraat 87 (Diksmuide)
De erftoegang is gemarkeerd door hekpijlers en de kapel. De tweeledige structuur van de site bestaat uit het omwalde opperhof, minimaal teruggaand tot de 17de eeuw, met het landhuis en het niet omwalde neerhof met de stal- en schuurvleugel, en het hondenhok. Het behoud van de woning op het opperhof vormt een uitzonderlijk gegeven bij de wederopbouw. In 1920-1921 werd de stal- en schuurvleugel op het neerhof herbouwd door de Brusselse architect Hippolyte Steels. In 1923-1925 stond de Kortrijkse architect Richard Acke in voor de wederopbouw van het landhuis. De sierlijke brug met poort over de wal vormt net als de kapel van 1930 een toevoeging uit de wederopbouw. De oevers van de walgracht zijn afgeboord met oude knotbomen van wilg en populier.

Oostkerkestraat 20 (Diksmuide)
Voormalige station van Oostkerke. Stationsgebouw heropgebouwd in de jaren 1920 ter vervanging van het tijdens de Eerste Wereldoorlog verwoeste stationsgebouw van circa 1858. Typerende stationsarchitectuur uit de wederopbouwperiode.

Oostkerkestraat 34 (Diksmuide)
Achterin gelegen wederopbouwhoeve, " 't Groot Kameroen". Voormalige abdijhoeve van de Cisterciënzerabdij te Cambron (Henegouwen). Over de geschiedenis van de abdijhoeve is bijzonder weinig geweten. De eerste vermelding van de hoeve klimt terug tot 1302, onder meer in rekeningen van Willem van Gullik. Als hoeve met losstaande bestanddelen binnen een omwalling aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778) onder de naam "Cense Cambron". Tijdens de Eerste Wereldoorlog wordt de hoeve echter nagenoeg volledig verwoest, waarna enkel de imposante langsschuur naar vooroorlogs model wordt heropgebouwd.

Oude Zeedijk 52A (Diksmuide)
Kleine hoeve gelegen op een doodlopend stuk van de Oude Zeedijk. 19de-eeuwse roodbakstenen volumes onder zadeldaken. Langgestrekt volume van huis met geïncorporeerde stal. Vervallen schuurtje. Bewaard houtwerk onder meer groengeschilderde luiken. Vervallen kleine dwarsschuur met steunberen tegen de zijgevels.

Oude Zeedijk 7 (Diksmuide)
Achterin gelegen boerenarbeidershuis uit de wederopbouwperiode van de jaren 1920. Geïncorporeerde stal en schuur. Bij de erftoegang kapelletje, heropgebouwd na de Eerste Wereldoorlog, dat sterke gelijkenissen toont met de kapel aan de Knokkestraat nummer 1.

Paddestraat 1 (Diksmuide)
Als site reeds aangeduid op de Ferrariskaart van 1770-1778. Aan de straat gelegen hoeve van 1920, zie datumstenen, met losse bestanddelen, U-vormig rondom het geasfalteerde erf gerangschikt. Erftoegang geflankeerd door twee paardenkastanjes. Eénlaags boerenhuis van drie traveeën en twee opkamertraveeën, schuurvleugel met geïncorporeerd wagenhuis en stalvleugel met links geïncorporeerde voederkeuken met nog bewaard houtwerk, onder meer kruisraam met kleine roedeverdeling en diefijzers.

Pluimstraat 7 (Diksmuide)
Hoeve uit de wederopbouwperiode, teruggaand op een site met losse bestanddelen in een ruime omwalling, aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778) en de Atlas der Buurtwegen (circa 1843). Op eerst genoemde kaart kan men een mogelijk opperhof-/ neerhofstructuur herkennen, doch gevat binnen één rechthoekige omwalling.