Inventaris

Nieuwkapellestraat 21 (Diksmuide)
Voormalige (gemeente?)school, heropgebouwd in de jaren 1920. Aan de straat onderwijzerswoning of klooster, in stijl refererend aan de neo-Brugse stijl zie de stenen kruiskozijnen (op de begane grond drieledig), verdiept in afgeschuinde korfboognissen met dito ontlastingsboogjes.

Oostendestraat 87 (Diksmuide)
De erftoegang is gemarkeerd door hekpijlers en de kapel. De tweeledige structuur van de site bestaat uit het omwalde opperhof, minimaal teruggaand tot de 17de eeuw, met het landhuis en het niet omwalde neerhof met de stal- en schuurvleugel, en het hondenhok. Het behoud van de woning op het opperhof vormt een uitzonderlijk gegeven bij de wederopbouw. In 1920-1921 werd de stal- en schuurvleugel op het neerhof herbouwd door de Brusselse architect Hippolyte Steels. In 1923-1925 stond de Kortrijkse architect Richard Acke in voor de wederopbouw van het landhuis. De sierlijke brug met poort over de wal vormt net als de kapel van 1930 een toevoeging uit de wederopbouw. De oevers van de walgracht zijn afgeboord met oude knotbomen van wilg en populier.

Pervijzestraat 17 (Diksmuide)
Erg verzorgd wederopbouwpand uit de jaren 1920. Burgerhuis in een verzorgd metselwerk refererend aan de historische regionale baksteenarchitectuur, zie de dakkapel. Deurtravee bekroond met dakvenster met uitzwenkende belijning met getorst topstuk en bolbekroning. Rondboogdeur en dakvenster in een geprofileerde omlijsting.

Sint-Jacobsplein 5 (Diksmuide)
De georiënteerde parochiekerk Sint-Jacob met omringend kerkhof werd heropgebouwd in 1923-1925. Rondom het kerkhof werd een dubbele omhaging en twee rijen opgaande bomen geplant.

Sint-Niklaasstraat (Diksmuide)
De kerk wordt onder leiding van architect Jozef Viérin in 1923-25 naar vooroorlogs model heropgebouwd. Op 27 mei 1940, één dag voor de capitulatie, bombardeerden de Duitsers Diksmuide met brandbommen, waarbij de kerk praktisch volledig uitbrandde. De daaropvolgende restauratiewerken werden uitgevoerd onder leiding van architecten Jozef en Luc Viérin, Ten westen, pleintje met twee 14de-eeuwse kraagstenen afkomstig uit de vooroorlogse kerk.

Sint-Niklaasstraat 9 (Diksmuide)
Heropgebouwde dekenij van Diksmuide, gelegen op een hoek met het stuk van de Sint-Niklaasstraat naar de Kwadestraat. De dekenij werd in de loop van de 19de eeuw gebouwd op het noordelijk deel van het oude kerkhof in een neoclassicistische baksteenarchitectuur met frontonbekroning.

Sint-Pietersplein 10 (Diksmuide)
Heropgebouwde parochiekerk toegewijd aan Sint-Petrus. Georiënteerde kerk, gelegen in een omringend kerkhof.

Sint-Veerleplein 11 (Diksmuide)
De niet-georiënteerde parochiekerk toegewijd aan Sint-Veerle is in 1922-1923 ex situ heropgebouwd ten westen van het Sint-Veerleplein.

Stationsstraat 2A (Diksmuide)
Stationsgebouw in 1923 heropgebouwd in een eclectische stijl met inslag van de regionale baksteenarchitectuur ter vervanging van het (slechts) gedeeltelijk verwoeste stationsgebouw van circa 1905. Beginstation voor de lijn nummer 107 (Diksmuide-Woumen-Merkem-Bikschote-Elverdinge-Ieper en Merkem-Oostvleteren-Poperinge) en de lijn nummer 132 (Diksmuide-Leke-Oostende), respectievelijk geopend in 1906 en 1907. Het eigenlijke tramspoor liep vanuit de tramstelplaatsen in de Lange Veldstraat met een bocht ten noorden van het station de Stationstraat in, richting De Breyne Peellaertstraat. L-vormig hoofdvolume van twee bouwlagen onder leien zadeldaken met ten noorden aansluitend rechthoekige toren met afgeschuinde hoeken onder leien tentdak.

Stuivekenskerkestraat 2 (Diksmuide)
Voormalige pastorie in voortuintje met laag bakstenen muurtje met pijlers onder bolvormige bekroning. Na de Eerste Wereldoorlog heropgebouwd naar ontwerp van architect Camille Van Elslande (Veurne).