Inventaris

's Gravenvoeren, Remersdaal, Sint-Martens-Voeren, Sint-Pieters-Voeren, Teuven (Voeren)
Het gebied strekt zich uit over het grootste deel van de deelgemeenten ‘s-Gravenvoeren, Sint-Martens-Voeren en Sint-Pieters-Voeren en omvat de dorpskernen van deze gemeentes. De diep ingesneden Voer loopt centraal door het gebied en aan weerszijden strekt zich een agrarisch landschap uit afgewisseld door bossen. Voeren heeft een zeer hoge concentratie aan holle wegen en graften. Typisch voor het landschap zijn de vele kom- en trechtervormige depressies of dolinen.

's Gravenvoeren, Sint-Martens-Voeren (Voeren)
Het landschap omvat de vallei van de Veurs vanaf Krindaal en de vallei van de Voer van Sint-Martens-Voeren tot aan de westelijke staatsgrens met Nederland. Het volledige gebied van Altenbroek en het omgeving van het Hoogbos vormen de noordelijke grens. De valleigraslanden en de aanpalende grasland- en graftenrijke hellingsgronden vormen een belangrijke component binnen het landschap. De aanpalende (beboste) hellingen en plateaus hebben een samenhang met de valleien. Het landschap bevat een grote dichtheid aan punt- en lijnvorminge landschapselementen zoals houtkanten, solitaire bomen, veekeringshagen van geschoren meidoorn en holle wegen. De valleien en hellingen worden gekenmerkt door een hoge dichtheid aan historische permanente graslanden, soms met hoogstamboomgaard en vaak begrensd door houtkanten op graften of meidoornhagen. Verspreid in het landschap liggen gebouwen met erfgoedwaar

Moelingen (Voeren)
De brede dalbodem van de Berwijn vormt de scheiding tussen twee Maasterrasmassieven. Het hoogteverschil tussen het plateau tussen Maas en Berwijn en de dalbodem van de Berwijn bedraagt ongeveer 30 meter over een afstand van slechts 200 meter. Het Maasterras tussen de Maas en de Berwijn is een akkerbouwgebied. Het deel van het terras tussen de Berwijn en de Voer is in gebruik als grasland.

Remersdaal, Teuven (Voeren)
De Vallei van de Gulp ligt in het oosten van Voeren. De waterloop de Gulp meandert tussen graslanden. De vallei ligt aan de voet van hellingbossen op Nuropperberg en Teuvenerberg. Op het plateau is er open akkerland en grasland. De kleinschalige dorpskern van Teuven en het kasteel van Obsinnich bevinden zich op de linker oever, de abdij en watermolen van Sinnich liggen op de rechter oever. Het spoorwegviaduct uit WOI bevindt zich op de lijn Tongeren-Aken.

Smidt 1-3 (Voeren)
Hoeve met de gebouwen gegroepeerd rondom een rechthoekig erf. Glooiend weiland ten noordoosten van de hoeve begrensd door de Remersdaalbeek.

Bronstraat 4 (Wellen)
Watergraanmolen van het onderslagtype, gelegen op de Herk en in gebruik tot in 1978. Bij de watermolen hoort een perceel weiland in de grotendeels gesloten vallei.

Dorpsplein 2A-D (Wetteren)
Historische hoeve in de dorpskern van Massemen, gelegen tegenover de parochiekerk Sint-Martinus aan de Oliemeersbeek. De hoeve verwijst naar het Hof van den Prinse, een vroegere site met walgracht in het bezit van de heren van Massemen. Bewaard woonhuis uit de 18de eeuw op een verhoogde terp en omgeven door weilanden.

Watermolenstraat 64 (Wetteren)
Watermolen met molengebouw uit 1798, sluis en voormalige oliemolen en waterraderen, de kollergang en fabrieksschoorsteen van voormalige industriële olieslagerij, opgericht in 1909. Bij de molen ligt een hooiland, een graasweide, een veedrinkpoel en een hoogstamboomgaard. 

Watermolenstraat 28 (Wichelen)
Huidige gebouwen daterend van rond 1840-1850, rond een veel oudere kern waarvan de maalsluis deel uitmaakt. Later omgebouwd tot korenmolen en waterrad vervangen door een turbine. Aan de straat gelegen ensemble van zijdelings aan elkaar palende, landelijke bakstenen gebouwen van één bouwlaag onder verspringende zadeldaken. Van west naar oost omvat de langgerekte constructie het molenaarshuis, de turbinewatermolen met graanmolen op de linkeroever; overdekte sluispartij; op de rechteroever de voormalige oliemolen en laadruimte, schuur en stal. Rondom weiland en knotbomen en struiken langs de Molenbeek.

Loenhout, Wuustwezel (Wuustwezel)
Het Kasteeldomein van Wuustwezel en de Vloeikens betreft een gevarieerd gebied met een sterk bebost kasteeldomein met hoge dendrologische waarde, een aantal open akkers en weilanden, een dicht netwerk van grachten en al dan niet vochtige bossen. Het contrast tussen het gesloten en beboste kasteeldomein en de open ruimte van akkers en weiland resulteert in een esthetisch waardevol geheel, dat dankzij de relatief goed bewaarde ontginningsstructuur en de aanwezigheid van bouwkundig erfgoed de geschiedenis van het gebied weerspiegelt.