Inventaris

Molenstraat 23 (Wervik)
Eclectische eenheidsbebouwing bestaande uit een herenhuis en conciërgewoning, waartussen binnenkoer met gietijzeren hek tussen bakstenen pijlers met vaasbekroning.

Oude Beselarestraat 236 (Wervik)
Hoeve met losse, lage bakstenen bestanddelen onder zadeldak rondom een begrint erf. Noordwestelijke erftoegang via bakstenen pijlers met gietijzeren hek.

Pollepelstraat 7 (Wervik)
Wederopbouwhoeve uit de jaren 1920, bij de hoek met de Dadizelestraat; naar verluidt naar ontwerp van architect C. Halsberghe (Menen). Teruggaand op de regionale hoevebouw.

Speiestraat 108 (Wervik)
Eclectische villa uit de jaren 1920, middenin tuin afgezet met gietijzeren hek tussen postementen. Twee bouwlagen boven verhoogde begane grond onder schild- en zadeldak, gedomineerd door schoudergevels van risalieten en ingesnoerde spitsbekroning van polygonale hoektoren. Houten erker en deurluifel.

Speiestraat 48 (Wervik)
Voormalig slachthuis met directeurswoning - een tijdlang gemeentehuis - en achterliggende binnenplaats waar nutsgebouwen, toegankelijk via bakstenen hekpijlers links; nu benut als tekenschool.

Speiestraat 94 (Wervik)
Rechttegenover Toekomststraat, herenhuis uit het eerste kwart van de 20ste eeuw met voortuintje tussen twee haakse lage zijvleugels en aan straatzijde afgezet door middel van gietijzeren hek tussen bakstenen pijlers met bolbekroning. Met schijnvoegen gecementeerde, beschilderde lijstgevel doorbroken door midden- én deurrisaliet met rondbogige muuropeningen uitlopend op overkragend tuitgeveltje.

Boerenkrijglaan, Hollandse dreef (Westerlo)
Gemeentelijk openbaar park, rond 1910 als kasteelpark met boomgaard en moestuin aangelegd bij een neogotisch kasteel van architect Pierre Langerock.

Polderstraat 51 (Westerlo)
Kasteel met middeleeuwse donjon, 16de-eeuwse uitbreiding en 17de-eeuwse en 19de-eeuwse aanpassingen, nauw verbonden met de geschiedenis van de gemeente.

Polderstraat 51 (Westerlo)
Waterburcht ontstaan en gegroeid rond een heerlijke versterking met donjon of woontoren, gelegen aan de rand van een beboomd park (circa 60 hectare) met vijvers, gazons, dreven, wandelpaden, een geometrische tuin en een minder formeel landschappelijk park, van elkaar gescheiden door de Grote Nete.

Achttien augustuslaan (Wetteren)
Begraafplaats opgedeeld in vier ruime parken, met elkaar verbonden via slingerende paden afgezoomd met haag en bomenrij. Zogenaamd parkkerkhof naar ontwerp van architect Eugeen De Witte en geopend op 2 november 1951. Achterin gelegen en voorafgegaan door toegangsdreef met herdenkingsmonument voor gedeporteerden aangehouden op 18 augustus 1944. IJzeren toegangshek met hekpijlers van natuursteenblokken. Vierkant grafmakershuisje gedateerd 1950.