Inventaris

Gemeneweg 6-7 (Alveringem)
Oorspronkelijk omwalde hoeve met losse bestanddelen van één bouwlaag rondom deels verhard erf met moestuin voor het boerenhuis. Ten zuidoosten, met wilgen en populieren afgezoomde rest van omwalling. Sinds de 19de eeuw opgesplitst in twee hoeven, zie een tweede onverhard erf ten noordoosten; boomgaard ten oosten. Ten noordwesten van het oudste erf, boerenhuis met een links opkamertraveeën + vijf traveeën onder zadeldak (mechanische en Vlaamse pannen), gedateerd 1768. Ten zuidoosten, dwarsschuur onder zadeldak; Ten noordoosten van tweede erf, 19de-eeuwse dwarsschuur met stalgedeelte.

Gijverinkhovestraat 1 (Alveringem)
Oorspronkelijk omwalde hoeve met losse bestanddelen van één bouwlaag onder zadeldaken rondom begraasd erf deels afgezoomd met populieren en wilgen. Ten noorden, rest van met bomen omgeven omwalling. Toegangshek aan straatzijde ten zuidoosten.

Groenedreef 5 (Alveringem)
Midden weilanden gelegen hoeve met losse bestanddelen, omgeven door ringwal, afgezoomd met populieren. Boerenhuis met voorliggende moestuin op terp. Verhard neerhof waarrond stalgebouwen en schuur U-vormig opgesteld. Boerenhuis van drie traveeën + twee traveeën rechts opkamer en één bouwlaag onder zadeldak (Vlaamse pannen), hoger opgetrokken boven opkamer en deels mank, uit de 18de eeuw , doch met 20ste-eeuwse erfgevel.

Izenbergestraat 167 (Alveringem)
De walgrachtsite met opperhof en neerhof van het Hof van Izenberge gaat terug tot de late middeleeuwen en vormde het historische “foncier” of de kern van de heerlijkheid “Isenberghehove”. De grotendeels bewaarde walgrachten maken van de hoeve een typevoorbeeld van tweeledige walgrachtsites. De hoeve is bereikbaar via een lange erfoprit doorheen akkerland en huisweides. De sterke samenhang tussen architecturale, archeologische en landschappelijke erfgoedkenmerken is uitzonderlijk. Het statige 18de-eeuwse huis en het eind 19de-eeuwse bakhuis zijn opgetrokken op het opperhof. Op het neerhof bevinden zich de 18de-eeuwse dwarsschuur en de stallen. De traditionele variëteiten van opgaande Canadapopulieren accentueren de walgrachten. De opgaande zomereiken en de geknotte schietwilgen op de vroegere perceelsgrenzen in de huisweides getuigen van het bocagelandschap dat traditioneel het Veurnse Houtland kenmerkte.

Notelaarstraat (Alveringem)
Langs de Oostsluisbeek zijn in een onregelmatig plantverband zwarte knotpopulieren aangeplant. De bollaards, zoals ze in de Westhoek worden genoemd, zijn hier als geriefhout en als oeverversteviging aangeplant. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het zijn steeds bomen die ooit door menselijk toedoen uit hun natuurlijk biotoop zijn weggehaald en die door het genetisch materiaal voortdurend te kloneren in het landschap zijn blijven bestaan.

Eric Sasselaan (Antwerpen)
Een enorme Canadapopulier staat in een stadspark dat is aangelegd aansluitend bij een restant van de ravelijngracht van de Brialmontvesting (1859-1863). De beeldbepalende populier heeft een stamomtrek van 540 cm, een hoog gesleunde takvrije stam van 6 meter en is circa 35 meter hoog (gemeten in 2011).

Marneflaan 3 (Antwerpen)
Het kasteel Sorghvliedt bevindt zich in een park met vijver en rechthoekige omgrachting, het kasteel en de aanhorigheden klimmen op tot het tweede kwart van de 18de eeuw.

Veltwijcklaan 27 (Antwerpen)
Het kasteeldomein van het Hof van Veltwijck bestaat uit een gebouwencomplex in traditionele bak- en zandsteenstijl, gelegen binnen een rechthoekig omgracht landschapspark (binnenpark), en een buitenpark met gekasseide lindedreef.

Wolfrot 22 (Asse)
Landgoed van circa 15 hectare bij 'huis van plaisantie' van omstreeks 1710, met een gedeeltelijk ommuurde moestuin, een oranjerie en oorspronkelijk ook een geometrisch aangelegde eilandtuin van 39 are, in de jaren 1860 omgevormd en geïntegreerd in een park in landschappelijke stijl.

Oedelem (Beernem)
De Korte Zaagmorteldreef vormt een smalle maar kaarsrechte doorsteek tussen de Gevaertsdreef en de Langedreef. Na de aanzet in kasseien betreft het een half verharde dreef met grindlaag die langs weerszijden beplant is met een rij opgaande populieren. Deze dreef werd aangelegd na de in cultuur name van het Beverhoutsveld, de uitgestrekte heide die nog te zien is op de Ferrariskaart. Tijdens deze ontginningsperiode in de 19de eeuw werd een netwerk van loodrechte dreven aangelegd om de nieuw ingerichte akkers en weilanden te ontsluiten. De Korte Zaagmorteldreef is een van de dwarse doorsteekwegen tussen de loodrechte hoofdassen die het veldgebied van noord naar zuid doorsnijden.