Inventaris

Kinkenberg (Voeren)
Het gemengde hakhoutbosje met houtkant op talud bestaat uit hakhout van gewone es, gewone robinia, eenstijlige meidoorn, sleedoorn, zoete kers en boswilg. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van het talud. Een andere functie van de houtkant en het hakhoutbosje was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout of loofvoerdering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Mabrouck (Voeren)
De gemengde houtkant bevindt zich op de bermen van de weg Mabrouck. Hakhout van gewone es en zoete kers komen voor samen met onder andere gewone hazelaar, boswilg, meidoorn en roos. Het wegtracé met taluds staat reeds op de Kabinetskaart van de Ferraris ingetekend. Bepaalde delen werden later rechtgetrokken. De steile wegtaluds werden beplant in functie van erosiebestrijding. De houtkanten dienden tevens als brand-, ambachts-, bouw-, geriefhout of loofvoedering.

Middelhof (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud langs de weg Middelhof, net ten zuiden van de spoorlijn. De weg en het talud zijn aangelegd bij de constructie van de spoorlijn tijdens de Eerste Wereldoorlog. Het talud is beplant met hakhout van zomereik, gewone hazelaar en gewone es. Ook boswilg, gewone esdoorn en meidoorn komen voor.

Middelhof (Voeren)
De houtkant staat op het talud van een oude holle weg. De weg staat reeds op de Kabinetskaart van de Ferraris gekarteerd. Op de Poppkaart wordt deze de weg van Homburg naar Sinnich genoemd. De weg staat ook in de Atlas der Buurtwegen. Op de topokaart van 1873 en 1904 staat er geen weg, wel een perceelsgrens op deze plek ingetekend. De aanleg van de spoorlijn tijdens de Eerste Wereldoorlog zorgt ervoor dat het wegtracé onderbroken wordt. Op de kaart van 1939 en 1969 staat de holle weg wel aangegeven, maar dan heeft de weg zijn functie grotendeels verloren. De gemengde houtkant bestaat uit vier opgaande bomen van fijnspar met omtrekken tot 200 cm. Ook gewone hazelaar, zomereik, boswilg en meidoorn komen onder andere voor.

Middelhof, Obsinnich (Voeren)
Ten westen van de watermolen van Obsinnich bevindt zich in de vallei van de Remersdaalbeek een stelsel van relicten van vijvermolens. De Remersdaalbeek is een zijbeek van de Gulp die in Remerdaal ontspringt. De meest oostelijke spaarvijver is de grootste, de meest westelijke de kleinste. De kleinste vijver had een verbinding met de Remersdaalbeek. De oostelijk vijvers werd gehalveerd bij de bouw van het 45 km lang spoorlijntracé tussen Antwerpen-Tongeren-Visé-Aken, door de Duitsers gebouwd tijdens de Eerste Wereldoorlog. De Remerdaalbeek loopt ten noordwesten van het vijvercomplex. Vanaf de Kabinetskaart van de Ferraris zijn de spaarvijvers steeds op de verschillende kaarten aanwezig tot en met de topografische kaart van 1969. Op de kaart van 1981 zijn de vijvers aan het verlanden. Bij en in het stelsel van spaarvijvers staan beplantingen en rietlanden.

Moleke (Voeren)
De gemengde houtkant, ten noorden van de Kapel Trichterbeeldje gelegen, ligt op een talud langs de weg. Het is een beeldbepalend object dat getuigt van een welbepaalde beheersvorm uit het verleden waarbij de beplantingen werden gekapt. De gemende houtkant bestaat uit hakhout van gewone es. Andere soorten zijn zomereik, zoete kers, gladde iep en boswilg.

Mostert (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud tussen twee graslanden. De soortensamenstelling bestaat uit hakhout van gewone hazelaar, hakhout en opgaande bomen van gewone es, opgaande zoete kers, boswilg, meidoorn en sleedoorn.

Reesberg (Voeren)
Het hooghoutbos staat in een zeer diepe ontginningsput aan Reesberg. Het bos met een cultuurhistorische achtergrond bestaat uit opgaande bomen van ruwe berk, gewone hazelaar, hakhout en opgaande bomen van gewone es, wilde lijsterbes, zomereik, hulst, zoete kers en boswilg. Het bos staat reeds vanaf de kaart van 1872 ingetekend en komt ook op de daarop volgende topokaarten voor.

Roodbos, Rozengaerden (Voeren)
De gemengde houtkant staat op perceelsgrenzen tussen landbouwpercelen. Het noordelijk deel van de houtkant is midden de 19de eeuw een oude bosgrens, zie kaart van Vandermaelen. Tussen de kaarten van 1904 en 1939 verdwijnt het bos ten voordele van akkers en weilanden. De zuidelijke houtkant is op de Vandermaelenkaart reeds een beplante perceelsgrens tussen landbouwpercelen, dit beeld blijft op latere kaarten behouden. De houtkant bevat relicten van een kaphaag van haagbeuk. Knotbomen van es en zomereik komen voor, samen met gewone hazelaar, meidoorn en hulst. De houtkant werd aangelegd als erosiebestrijding en voor houtproductie.

Schophem (Voeren)
De houtkant staat op een talud langs de weg Schophem. De gemengde houtkant bestaat uit hakhout van gewone es, hakhout van boswilg, gewone robinia, gewone hazelaar, Amerikaanse vogelkers, rode kornoelje, zoete kers, roos en veldesdoorn.