Inventaris

Gelrode (Aarschot)
De Eikelberg (in het zuidwesten van de gemeente Aarschot) is een circa 48 meter hoge heuvel behorende tot de Formatie van Diest. In de Eikelberg was een bescheiden steengroeve van ijzerzandsteen aanwezig. De vegetatie bestaat uit eiken-berkenbos en struikheide.

Langdorp (Aarschot), Herselt, Ramsel (Herselt)
De ‘Langdonken’ is gelegen op de overgang Kempen-Hageland. Door het weinig intensief gebruik bleef dit landschap gedurende eeuwen zo goed als ongewijzigd. Het natte gebied, bestaande uit moeras, bos en heide, werd pas tegen het eind van de 18de eeuw op grote schaal geschikt gemaakt voor landbouw. Aan de natste gebieden werd niet geraakt waardoor nog talrijke relicten van het oorspronkelijke landschap aanwezig zijn zoals broekbossen, vochtige heide, vennen, grachten en weilanden. Dank zij gradiënten van voedselarm naar voedselrijk en van matig nat tot zeer nat, herbergt dit landschap bovendien een rijke en waardevolle flora en fauna.

Langdorp, Rillaar (Aarschot), Molenstede (Diest), Messelbroek, Testelt, Zichem (Scherpenheuvel-Zichem)
Op het traject van de Demer tussen Aarschot en Diest liggen verschillende afgesneden meanders. Van nature was de Demer een zeer kronkelende waterloop met een traag verval.

Begijnendijksesteenweg 221 (Aarschot)
Oorspronkelijk omwalde kasteelsite met opper- en neerhof, vernietigd in 1866; landschappelijk park (5,5 hectare) aangelegd circa 1880 rond nieuw gebouwd eclectisch kasteel; bruine beuken in '12 apostelen'-formatie, typisch voor de regio.

Diestse steenweg 12 (Aarschot)
De watermolen, gelegen op de Grote Motte wordt reeds vermeld in 1596. Het huidig gebouw dateert van de 17de eeuw, met dak uit de 19de eeuw. Niet meer in bedrijf sedert de jaren 1950. Smal verruigd perceel met beek en molenloop nog herkenbaar aan de begeleidende bomenrij.

Molendreef 30 (Aarschot)
De omgeving van de watermolen Te Leefdaal situeert zich ten westen van de Molendreef te Aarschot (deelgemeente Rillaar), even ten noorden van de dorpskern van Rillaar en ten zuiden van de Demer, en loopt een 100-tal meter stroomopwaarts langs de Grote Motte tot waar deze in het noordwesten de Kortakkerstraat raakt. De watermolen dateert van 1752 maar heeft een oudere kern. Baksteenbouw met sokkel en hoekstenen van ijzerzandsteen. Aanpassingen uit 1967. De waterlopen in het gebied werden verlegd en geleid in functie van de watermolen. In het zuiden van het gebied loopt de onverharde Molenvoetweg.

Aartselaar (Aartselaar), Hoboken, Wilrijk (Antwerpen), Hemiksem (Hemiksem)
Dit gebied is gelegen net ten zuiden van de stedelijke agglomeratie Antwerpen en wordt gekenmerkt door drie gaaf bewaarde kasteeldomeinen. Het kasteel ‘Klaverblad’ wordt omgeven door een domein met historisch stabiel loofbos. Het kasteel van Hemiksem, met goed herkenbaar omgracht landschapspark met een mooi drevenpatroon en historisch stabiel loofbos, is gelegen in het oosten. Het kasteeldomein Cleydael ligt ten zuiden hiervan. Dit vierkante waterkasteel, gelegen op een eiland gevormd door de splitsing van de Vliet, is omringd door een grasveld dat is afgesloten door een haag die de overgang vormt naar het omliggende bos. In het zuiden ligt de reliëfrijke vallei van de Vliet met rietland en aan de rand historische stabiel bos. De eerder gesloten kasteeldomeinen grenzen aan een open landelijk gebied met talrijke bomenrijen in het oosten van het gebied.

Balleistraat (Affligem)
Bedevaartsoord met een pittoreske, op een bron gebouwde Lourdesgrot van 1885, en een circuit van 15 kapelletjes uit het interbellum.

Stationsstraat 11 (Affligem)
Voormalige van de abdij van Affligem afhankelijke watermolen op de Bellebeek, vermeld sedert 1149 en gebouwd op een door graaf Hendrik van Leuven in 1068 geschonken grondgebied. De molen is omgeven door percelen gras- en weiland. Aan de overzijde van de Stationsstraat markeert een bomen- en struikenrij de loop van de Bellebeek.

Alveringem (Alveringem), Lo, Pollinkhove (Lo-Reninge)
Dit gebied omvat het agrarisch gebied ten zuiden van Alveringem. De oostelijke grens wordt gevormd door de Lovaart, vermoedelijk in de 12de eeuw gegraven in een zijvertakking van de Ijzer die een verbinding vormde tussen de bovenloop van de Ijzer en Veurne en aanleiding gaf tot het ontstaan van Fortem als vaartgehucht. De percelen tussen de Lovaart en de steilrand naar het plateau toe liggen veelal onder graslandgebruik. In de valleien treft men soms weilanden aan. Het overige landbouwgebied land is overwegend in gebruik als akkerland. Het landschap is nog vrij kleinschalig met veel landelijke bewoning, kleine onregelmatige percelen en oude wegenpatronen. Verspreid over het plateau liggen nog talrijke archeologische resten van verdwenen hoeves en kastelen, alsook van de voormalige kerk en pastorie van het gehucht Sint-Rijkers.