Inventaris

Sint-Martens-Voeren (Voeren)
Ter hoogte van het gehucht Kwinten leidt op de hoofdweg naar Ulvend een onverharde zijweg oostwaarts het plateau op. Het eerste deel van de weg, hier ook gekend als 'Waterwegske', is half verhard en zeer nat ten gevolge van de Kolebron waarvan het water dwars over de weg stroomt. De weg snijdt zich dieper in en loopt als holle weg tussen bermen met hakhout van es en hazelaar, boskers en populier. Hoger op het plateau is de weg minder geërodeerd en slingert als onverharde wegel tussen weilanden met meidoornhagen en opgaande es. Hier biedt de weg open zichten op Sint-Martens-Voeren en de parochiekerk en komt uiteindelijk ter hoogte van een boomkapel weer uit bij de weg naar Ulvend. Op historische kaarten wordt deze weg weergegeven als hoofdweg van Sint-Martens-Voeren naar Ulvend. Mogelijk werd deze weg uiteindelijk opgegeven omwille van de moeilijke begaanbaarheid en natte context.

Sint-Martens-Voeren (Voeren)
Ter hoogte van een kapelboom op de weg naar Ulvend leidt een onverharde zijweg naar het zuidoosten steil het plateau op. De weg is deels ingesneden en slingert zich tussen taluds met knotwilg en knotes en weilanden. Op het plateau gaat de holle weg over in een smalle voetweg met open zicht op de weilanden en de Hoeve Op de Eiken. De weg volgt de bosrand van het Broekbos en komt tenslotte uit bij een hoeve waar hij aansluit op de weg naar het gehucht De Plank. Deze weg, die op historische kaarten aangeduid wordt als 'Eyk Weg', verbond de grote ontginningshoeve Op-de-Eiken met Sint-Martens-Voeren enerzijds en met De Plank anderzijds.

Altenbroek (Voeren)
Het steile grasland op de noordelijke oever van de Voervallei is omringd door bossen en heeft in zuidelijke richting een mooi zicht over de Voervallei. Het grasland heeft een bijzonder microreliëf. Enerzijds zijn er op verschillende hoogtelijnen grotere graften, anderzijds is daartussen een patroon van parallelle zeer kleine taluds waar te nemen. Deze lopen eveneens evenwijdig met de hoogtelijnen. Mogelijk is dit het gevolg van betreding door vee.

Berg (Voeren)
Vanuit het gehucht Berg leidt een aanvankelijk verharde weg zuidwaarts. Voorbij de laatste bebouwing krijgt de weg een onverhard karakter en slingert tussen weilanden met meidoornhagen en knotwilgenrijen. De aardeweg loopt verder het plateau op als licht ingesneden holle weg tussen taluds met essenhakhout en vervolgt langs de bosrand van het Alsbos. Deze deels holle weg volgt de rand van het plateau van het Alsbos en vormt de historische verbinding tussen Berg en het 'Bois Communal d'Alst'.

Heuvelke (Voeren)
Van bij het kruispunt Oude Linde met kapel en drie opgaande zomereiken slingert een holle weg zich oostwaarts richting de Sint-Annakapel te Voeren. De weg genaamd Heuvelke is sterk ingesneden met taluds die vooral gekenmerkt worden door hazelaar, vlier, robinia en essenhakhout. De weg passeert een tweede holle weg ter hoogte van de nagelboom van 's-Gravenvoeren. Dichter bij het dorp is de weg minder ingesneden en loopt de weg tussen weilanden en boomgaarden met meidoornhagen. Deze holle weg vormt de historische verbinding tussen de kapel van Oude Linde en de Sint-Annakapel en loopt parallel met de hoofdweg langs de Voervallei. De weg dwars over het plateau vormde de kortste route naar het dorp en verbond twee kruispunten van wegen met elkaar.

Heuvelke (Voeren)
Van bij het wegenkruispunt genaamd Oude Linde leidt een onverharde landbouwweg naar het noordoosten. De groene weg loopt tussen boomgaarden met meidoornhagen en snijdt zich geleidelijk aan dieper in tot een holle weg die uitkomt bij de nagelboom van 's-Gravenvoeren. Langs de holle weg staan houtkanten en opgaande populieren. Deze weg vormt een historische parallelweg met de weg naar de Sint-Annakapel. Deze weg zorgde ervoor dat de dorpsuitbreiding ten zuiden van de hoofdstraat en de Voer eveneens verbonden was met de Oude Linde en kapel enerzijds en de nagelboom en de Sint-Annakapel anderzijds.

Hoffert (Voeren)
Van op de hoofdweg in het dorp leidt een onverharde weg zuidwaarts naar een kruispunt van zes wegen bij een kapel met drie opgaande eiken. Dit kruispunt staat gekend als de Oude Linde of 'Ouw Ling'. De weg naar de kapel stijgt licht en is hier dieper ingesneden. De taluds langs de holle weg worden vooral gekenmerkt door essenhakhout en opgaande es en robina.

Kattenroth, Schophemmerhei (Voeren)
In het gehucht Vitschen splitst de weg zich ter hoogte van een gietijzeren kraan in twee. De weg Schophemmerhei loopt oostwaarts het plateau op en is hier zeer sterk ingesneden. De holle weg loopt tussen taluds met gemengde houtkanten en opgaande eik en es. Op het plateau biedt de weg open zichten op de omliggende weilanden en de historische ontginning Schophemerheide. De weg loopt verder tussen bospercelen naar het oosten richting Kattenrot en volgt dan de grens met Nederland om tenslotte te eindigen bij Ulvend. Deze deels holle weg vormt de historische verbinding tussen Vitschen en de heideontginning in de 'Bruyere de Choppem'. De weg bood ook verder aansluiting naar het oosten en vormde een belangrijke transportroute. Op de huidige topografische kaart wordt deze weg ook aangeduid als 'heerbaan' als verwijzing naar een belangrijke verbindingsweg.

Kinkenberg (Voeren)
Van bij het kerkhof slingert de weg Kinkenberg noordwaarts het plateau op. De holle weg kruist een tweede holle weg ter hoogte van de Kapel Denisekrüske en leidt verder de helling op naar de Snouwenberg. De weg loopt tussen weilanden en boomgaarden begrensd door meidoornhagen met opgaande robinia en es. Op het plateau is de weg minder diep ingesneden en omgeven door uitgestrekte akkerpercelen. Deze weg vormt de historische verbinding tussen het dorp en de hoger gelegen landbouwpercelen op het plateau. Hiervoor ging de voorkeur uit naar de kortste weg die het best begaanbaar was met paard en kar. De naam Kinkenberg verwijst mogelijk naar het gebruik van deze route voor de graanhandel tussen dorpen en steden.

Kinkenberg (Voeren)
Van bij de Onze-Lieve-Vrouwkapel in het centrum slingert een weg noordwaarts de Kinkenberg op. De holle weg kruist een tweede holle weg ter hoogte van de Kapel Denisekrüske en leidt verder de helling op langs de Wijnantsgrebbe richting het Hoogbos. De onverharde weg loopt tussen weilanden en boomgaarden begrensd door meidoornhagen met essenhakhout en opgaande es en kers. Er is steenslag toegevoegd om erosie tegen te gaan. Op het plateau is de weg minder diep ingesneden en omgeven door uitgestrekte akkerpercelen. Deze weg vormt de historische verbinding tussen het dorp en de hoger gelegen landbouwpercelen op het plateau. Hiervoor ging de voorkeur uit naar de kortste weg die het best begaanbaar was met paard en kar. De naam Kinkenberg verwijst mogelijk naar het gebruik van deze route voor de graanhandel tussen dorpen en steden.