2003 resultaten
ID: 58025 | Bouwkundig element

Brugse Steenweg 17 (Zuienkerke)
Vierkant omwalde hoeve met losse, witgekalkte bestanddelen, onder pannen zadeldaken en rood geschilderd schrijnwerk. Aangeduid op kaart van Pourbus 1571 en Ferrariskaart 1770-1778, 18de-eeuwse samenstelling komt overeen met huidige situatie. Boerenwoning en L-vormig complex van stallen en schuur. De boerenwoning in 19de eeuw uitgebreid. Interieur met originele indeling en balkenlagen, moerbalken met versierde balksleutels. Schuur en stal L-vormig gebouwd, het hoekgedeelte is eind 20ste eeuw vernieuwd na brand.
ID: 43650 | Bouwkundig element

Molenwijk 72-74 (Westerlo)
De Beddermolen is een Kempische houten korenwindmolen van het type standaard met open voet, die opgericht werd in 1723 na het afbranden van de bestaande standaardmolen. Na een brand in 1967, werd de molen in 1981 heropgebouwd door de Kempense molenbouwers Rik Caers uit Retie naar plannen van architect Paul Gevers, met behoud van zoveel mogelijk van de molenkast. De molen vormt een ensemble met de bijhorende staande wip, molenaarswoning met erf, schuur, stal, losstaand bakhuis, wegenis en weiland.
ID: 135005 | Landschappelijk geheel

Brasschaat (Brasschaat), Schoten (Schoten)
De oorsprong van domein ‘Ter Mik’ gaat terug tot 1775, toen het park werd aangelegd volgens een geometrisch patroon. Het kasteel volgde in 1785. Het oorspronkelijke kasteel brandde in 1875 af en werd herbouwd volgens plannen van de toestand in 1830. Het bijhorende park omvat een merkwaardig arboretum met een aantal zeldzame bomen. Verder wordt het gekenmerkt door overwegend gemengd loofbos, versneden door een dicht grachten- en drevenpatroon dat doorloopt tot in het domein ‘De Inslag’.
ID: 132250 | Landschappelijk element

Moleke (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud op de perceelsgrens tussen weiland, en deels langs een wandelpad op de valleihelling. De samenstelling ervan bestaat uit roos, opgaande zoete kers, eenstijlige meidoorn, sleedoorn en zomereik. De houtkant vormt een historische eenheid met een landschappelijke structuur, namelijk een talud. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van taluds. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout en loofvoedering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.
ID: 132253 | Landschappelijk element

Greb (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud op de perceelsgrens tussen weilanden. De samenstelling ervan bestaat uit hakhout en opgaande bomen van zomereik, opgaande en hakhout van gewone es, gladde iep en lork. De houtkant vormt een historische eenheid met een landschappelijke structuur, namelijk een talud. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van taluds. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout en loofvoedering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.
ID: 132270 | Landschappelijk element

Jolette, Kerkhofstraat (Voeren)
De gemengde houtkant staat op het talud van een weg. De samenstelling ervan bestaat onder andere uit hakhout en opgaande bomen van gewone es, gewone kardinaalsmuts, gladde iep en hakhout van gewone robinia. De houtkant vormt een historische eenheid met een landschappelijke structuur, namelijk een talud van een weg. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van het talud van de weg. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout en loofvoedering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.
ID: 132294 | Landschappelijk element

Snauwenberg, Vitschen (Voeren)
De gemengde houtkant bevindt zich langs een pad, op een talud tussen een weiland en een wastine. De soortensamenstelling bestaat uit hakhout, knotbomen en opgaande bomen van gewone es, opgaande bomen en hakhout van zoete kers, gewone kardinaalsmuts, roos, bosrank, kruisbes en gewone hazelaar. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van het talud. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout of loofvoerdering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.
ID: 38267 | Bouwkundig element

Aarseleweg 99 (Deinze)
Nu nog grote hoeve met losse bestanddelen met voornamelijk circa 1846 vernieuwde hoevegebouwen. Woonhuis van zeven traveeën en anderhalve bouwlaag onder zadeldak met klokkenstoel. Ruime stallen met nog deels bewaarde oude kern van na de brand in 1846. Overdekte mestvaalt en houten ren voor het beslaan van paarden. Grote bakstenen dwarsschuur van twaalf traveeën en bakhuis en ijzeren hek tussen bakstenen hekpijlers leidend naar de achterliggende weilanden.
ID: 9376 | Bouwkundig element

Edingsesteenweg (Ninove)
Gotische kerk verwoest door een brand van 1838. Huidige neoclassicistische kerk opgetrokken van 1838 tot 1842; integratie van behouden laatgotisch koor. De plattegrond ontplooit een deels ingebouwde westtoren, een driebeukig schip van vijf traveeën en een laatgotisch koor van twee rechte traveeën met driezijdige sluiting, geflankeerd door twee latere sacristieën. Omringend kerkhof.
ID: 16545 | Bouwkundig element

Dorpsplaats (Koksijde)
Kerk met omringend, omhaagd kerkhof, aan Dorpsplaats afgezet met een 20ste-eeuws bakstenen muurtje. Roepsteen rechts van portaal. Na een brand in 1873, werd in 1875 een neogotisch bedehuis naar ontwerp van architect A. Brinck gebouwd, ten oosten van bewaarde toren. Herstellingen na verwoesting tijdens Eerste Wereldoorlog naar ontwerp van architect Georges Hendrickx. Verankerd gebouw van gele baksteen; leien bedakingen.