Inventaris

Provenseweg (Poperinge)
Het kapelhof van de veldkapel Onze-Lieve-Herenboompje is langs drie zijden omgeven door een meidoornhaag. Door de haag waren oorspronkelijk draden gespannen waaraan lintjes en flarden stof werden vastgeknoopt; ook aan de takken van de haag werden door bedevaarders stukjes stof bevestigd. Tijdens de inventarisatie van 2006 werd vastgesteld dat deze attributen enkel nog werden opgehangen in de meidoornhaag.

Provenseweg (Poperinge)
Op het kapelhof van de veldkapel Onze-Lieve-Herenboompje staat links achter de kapel een opgaande linde. Rond de boomstam werden draden gespannen, waaraan lintjes en flarden werden vastgeknoopt. Tijdens de inventarisatie van 2006 stelden we vast dat de attributen enkel nog werden opgehangen in de meidoornhaag.

Roesbruggestraat (Poperinge)
Britse militaire begraafplaats met doden uit de Eerste Wereldoorlog, naar ontwerp van R. Blomfield en W.C. Von Berg. De begraafplaats met onregelmatig grondplan wordt volledig ommuurd en bevat een toegangsgebouw met smeedijzeren hek. Er is een 'Cross of Sacrifice', 'Stone of Remembrance', terwijl de witte natuurstenen grafstenen verspreid liggen over 11 perken. Het geheel wordt getooid met opgaande bomen, een struikenrij en bloemenperken.

Sint-Sixtusstraat (Poperinge)
Een knotbomenrij van zwarte populier langs een perceelsrand die parallel loopt met de toegangsweg naar de hoeve. De bollaards, zoals ze in de Westhoek worden genoemd, zijn hier als geriefhout en als perceelrandbegroeiing aangeplant. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland).

Sint-Sixtusstraat 82 (Poperinge)
Hoeve met losse bestanddelen onder zadeldaken rondom een licht verhard erf met deels behouden, bakstenen stoep rondom het boerenhuis; ten zuiden en tevens in de nabijheid van de voormalige hopast, kleine drenkplaats afgezoomd met knotwilgen.

Sint-Sixtusstraat 82 (Poperinge)
Zwarte knotpopulieren bij een poel gelegen op een boerderijerf. De bollaards, zoals ze in de Westhoek worden genoemd, zijn hier als geriefhout en als oeverversteviging aangeplant. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland). Het zijn steeds bomen die ooit door menselijk toedoen uit hun natuurlijk biotoop zijn weggehaald en die door het genetisch materiaal voortdurend te klonen, onder de vorm van pootmateriaal, in het landschap zijn blijven bestaan.

Sint-Sixtusstraat 90 (Poperinge)
Twee zwarte knotpopulieren zijn bij een erftoegang geplant als welkomstbomen. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland). Het zijn steeds bomen die ooit door menselijk toedoen uit hun natuurlijk biotoop zijn weggehaald en die door het genetisch materiaal voortdurend te klonen, onder de vorm van pootmateriaal, in het landschap zijn blijven bestaan.

Stavelestraat 2 (Poperinge)
Een eenzame zwarte populier bij een verdwenen perceelsgrens, vermoedelijk een restant uit een bomenrij. De bollaards, zoals ze in de Westhoek worden genoemd, zijn hier als geriefhout aangeplant. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland). Het zijn steeds bomen die ooit door menselijk toedoen uit hun natuurlijk biotoop zijn weggehaald en die door het genetisch materiaal voortdurend te klonen, onder de vorm van pootmateriaal, in het landschap zijn blijven bestaan.

Steenvoordestraat 59 (Poperinge)
Hoeve, reeds weergegeven op de Ferrariskaart (1770-1778, met losse, lage bestanddelen rondom een erf met poel. Ten westen ligt een onverharde erfoprit met aan de straatzijde enerzijds een 19de-eeuws kapelletje en anderzijds een ast. Ten noorden van het erf bevindt zich een boerenhuis met geïncorporeerde paardenstal en aangebouwd bakhuis.

Stoppelweg (Poperinge)
Twee zwarte knotpopulieren markeren een perceelsgrens langs de Stoppelweg. De bollaards, zoals ze in de Westhoek worden genoemd, zijn hier als geriefhout aangeplant. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland). Het zijn steeds bomen die ooit door menselijk toedoen uit hun natuurlijk biotoop zijn weggehaald en die door het genetisch materiaal voortdurend te klonen, onder de vorm van pootmateriaal, in het landschap zijn blijven bestaan.