Inventaris

Grote hoeve 2 (Meerhout)
Een omwalde hoeve met T-vormig woonhuis, schuur, stallingen en koetshuis, op de zuidelijke oever van de Grote Nete.

Kerkstraat 2 (Meerhout)
Pastorie in neotraditionele bouwstijl met neogotische elementen, naar ontwerp van P.J. Taeymans van 1886.

Markt (Meerhout)
Georiënteerde driebeukige kruiskerk met ingebouwde westtoren met barokke peerspitsbekroning, ommuurd en omhaagd omringend kerkhof.

Veldstraat 55 (Meerhout)
Neoclassicistische woning met aansluitend lager aanbouwsel en rechts van de ijzeren poort de voormalige paardenstallen, circa 190.

August Van Doorslaerlaan (Meise)
Begraafplaats in gebruik genomen nadat het kerkhof rond de Sint-Martinuskerk was opgeheven. De nieuwe begraafplaats werd ingehuldigd in 1936 en recent uitgebreid aan de oostzijde. In 1935 werd op het kadaster de verkaveling van een groter perceel ingetekend, op dat ogenblik eigendom van keizerin Charlotte, weduwe van keizer Ferdinand-Maximiliaan-Joseph. In 1936 werd de verkoop van het perceel van de begraafplaats aan de 'gemeente Meysse' geregistreerd, waarbij het 'bouwland' muteerde naar 'kerkhof'.

Barbierstraat (Meise)
Georiënteerde, neoclassicistische parochiekerk van 1839-1841 met omringend ommuurd kerkhof, gelegen op een lage heuvel.

Brusselsesteenweg (Meise)
De toegang tot de Plantentuin aan de Brusselsesteenweg, voorheen de toegang tot het Hof van Meise, dateert van omstreeks 1880.

Brusselsesteenweg 141 (Meise)
Aan de straat gelegen, vrijstaand neoclassicistisch burgerhuis, waarvan het huidige uitzicht dateert uit het midden van de 19de eeuw.

Brusselsesteenweg 68 (Meise)
Achterin gelegen boerenburgerhuis van circa 1847, vooraf gegaan door een begrind voorplein met oude esdoorn, aan de straat afgesloten door een gewitte bakstenen muur. Aan de zuidzijde van het voorplein liggen voormalige dienstgebouwen die vandaag verbouwd zijn tot een praktijkruimte en aan de noordzijde ligt de voorheen bijhorende hoeve. Het voorplein is toegankelijk via een smeedijzeren hek.

Dreef 2 (Meise)
Neoclassicistisch landhuis, volgens de literatuur gebouwd in 1855 in opdracht van François Pangaert die het domein verwierf in 1836. Het ligt op een eiland te midden van een uitgestrekt park met diverse populierendreven, weiden en vijvers. De kadastrale registratie van een 'château' gebeurde in 1866 in eigendom van 'Pangaert d’Opdorp zoon Franciscus Josephus Maria Ghislenus, rentenier Wolvertem'. Gelijktijdig met het kasteel ontstond ten zuiden ervan een nieuw complex met een koetshuis, stallen en personeelsverblijven.