Inventaris

Gielestraat 2 (Maarkedal)
Grote gesloten bakstenen herenhoeve in agrarische omgeving met opmerkelijke inplanting. Huidige voorkomen voornamelijk uit midden 19de eeuw, resulterend uit heropbouw na brand in 1850. Gekasseid langgerekt rechthoekig erf met mestvaalt aan korte zuidwestzijde. Beide lange vleugels onder pannen schilddak met opvallend symmetrische opstand. Achterste vleugel met woning van het dubbelhuistype in de as van de toegangspoort.

Jozef Vandaleplein (Kortrijk)
De Kortrijkse hoofdkerk Sint-Maarten heeft als vanzelfsprekend een zeer rijke orgelgeschiedenis, reeds van in 1414: zowat alle namen van belangrijke Vlaamse orgelbouwers zijn hier aan te treffen. In 1854 bouwde P.A. van Dinter een nieuw orgel, dat echter reeds in 1862 verloren ging in de brand van de kerktoren. In 1886-1887 werd een groot nieuw orgel in romantisch-symfonische stijl gebouwd door P. Schyven. In 1954 werd het ingrijpend geremoderniseerd door J. Loncke, maar het meeste Schyven-materiaal werd toch behouden. In de voet van het hoogaltaar werd in 1968 een klein begeleidingsorgel gebouwd door de firma Loncke.

Dorpsstraat 79A (Knokke-Heist)
Gotische kerk met restanten kruisingstoren en transept uit midden 13de eeuw, met neogotische verbouwingen en restauraties uit de 19de en begin 20ste eeuw. Rond de kerk voormalig omringend kerkhof met ommegang, lindenrij en oorlogsmonument.

Hilstraat 18-20 (Tremelo)
Neotraditioneel landhuis met bijgebouwen, heropgebouwd circa 1920 na brand eclectische kasteelvilla, waarvan enkel laat 19de-eeuwse dienstgebouwen en tuinpaviljoen behouden bleven; landhuis in bebost landschappelijk park rond een oude turfkuil (samen 4,5 hectare); grote vijver bedekt met waterlelie en gele plomp; aantrekkelijke site met hoge natuurwaarde.

Alexisplein (Poperinge)
Gotische hallenkerk ter vervanging van het romaans bedehuis, omgeven door een omhaagd kerkhof met militaire ereperken. De kerk brandde volledig af in 1802, enkel de torenvoet bleef overeind. In 1806 werd de kerk gedeeltelijk herbouwd in de vorige staat; later in de tweede helft van de 19de eeuw volgden verstevigings- en aanbouwwerken. Gele baksteenbouw met hergebruikte ijzerzandsteen van de romaanse kerk. Omhaagd kerkhof met geknotte en gekandelaarde winterlindes.

Warandestraat 7-13, 9A (Deinze)
Classicistisch kasteel van circa rond 1790, gelegen in uitgestrekt park met dreven, vijver en grachten en monumentale ingang met ijzeren afsluiting en hek tussen gecementeerde pijlers met vaasbekroning. Voor de brand in 1985 onderkelderd bak- en hardstenen kasteel van zeven traveeën en drie bouwlagen onder een schilddak met later toegevoegde dakkapellen. In het park verschillende bijgebouwen uit de tweede helft van de 19de eeuw: kinderspeelhuisje, hondenhok, ezelshokje, wagenhuis met dienstwoning, oranjerie in ommuurde moestuin en personeelswoningen.

Wolvenhoek 3 (Zottegem)
Hoevecomplex vandaag samengesteld uit een in L-vorm gebouwde boerenwoning met stal en tegen deze stal een haaks aansluitende dwarsschuur. In 1859 verdween drie vierde van de hoevegebouwen ten gevolge van een brand. Het hoevecomplex kreeg een semigesloten vierkante aanleg. In 1967 is de hoeve na sloop van twee vleugels gereduceerd tot de huidige aanleg. Erftoegang met ijzeren hekken tussen twee hoge gemetste hekpijlers. In de linker hekpijler uitgespaarde korfboogvormige beeldnis afgesloten door traliewerk.

Greb (Voeren)
De brede gemengde houtkant staat op een talud tussen weilanden. De samenstelling ervan bestaat onder andere uit hakhout van gewone es, hakhout en opgaande bomen van gewone robinia, gladde iep, eenstijlige meidoorn, zomereik, zoete kers, hakhout van gewone hazelaar en hakhout van witte paardenkastanje. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van het steile talud van de holle weg. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout en loofvoedering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Konijnsberg (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud tussen particuliere tuinen en de straat. De soortensamenstelling bestaat uit hakhout van veldesdoorn, hakhout van gewone es, hakhout van gladde iep, gewone kardinaalsmuts, eenstijlige meidoorn en roos. De houtkant vormt een historische eenheid met een landschappelijke structuur, namelijk een talud van een weg. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van het talud van de weg. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout en loofvoedering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Kinkenberg (Voeren)
De gemengde brede houtkant staat op het talud van een weg. De samenstelling ervan bestaat onder andere uit hakhout en opgaande bomen van gewone es, opgaande bruine beuk, Canadapopulieren en een dik sleedoornstruweel. De houtkant vormt een historische eenheid met een landschappelijke structuur, namelijk een talud van een holle weg. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van het steile talud van de holle weg. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout en loofvoedering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.