Inventaris

Keuzelingsstraat 26 (Kluisbergen)
Achterin gelegen boerenhuis, mogelijk nog deels opklimmend tot de 16de eeuw, op terp en met heden onderbroken brede omgrachting, gevoed door bron. Van de ruime bedrijfsgebouwen met U-vormige aanleg op het voorerf, rest nog slechts een vleugel met stallingen. Door dichtslibbing verdwenen molenvijver.

Poletsestraat (Kluisbergen)
Op de noordwestelijke flank van de Kluisberg staan enkele bijzondere ijzerzandstenen, ‘Peetje en Meetje’ genoemd. De stenengroep werd vermoedelijk eind negentiende eeuw geplaatst als folly in het bos.

Watermolenstraat 2 (Kluisbergen)
Kleinere 18de-eeuwse hoeve, in het vierde kwart van de 19de eeuw aangepast met toevoeging van bedrijfsgebouwen. Aan de plaatselijk overwelfde Molenbeek en de sterk opgehoogde straat, watermolen van het bovenslagtype, waarschijnlijk één van de twee korenwatermolens aan de Molenbeek te Kwaremont vermeld in 1577. De omgeving van de molen bestaat uit natte graslanden en ruigte in de beekvallei en akkers op het plateau. Langs de Molenbeek zijn nog restanten van de aanvoergeul en de inplantingsplaats van het spaarbekken aanwezig.

Knokke, Westkapelle (Knokke-Heist)
Deze ankerplaats omvat de kustduinen tussen Het Zoute en Cadzand-Bad met het slikken- en schorrengebied van Het Zwin en de aansluitende Zwinbosjes, het Koningsbos, de achterliggende Oude en Nieuwe Hazegraspolder, Willem-Leopoldpolder en de fortificaties van het Oud Fort Isabella en de Cantelmolinie.

Koksijde, Oostduinkerke (Koksijde)
De ankerplaats omvat het paraboolduinengebied tussen Oostduinkerke en Duinkerke en de aangrenzende strandzone. Het duinenlandschap varieert van actieve stuifduinen over gefixeerde duinen tot een centrale laaggelegen panne. De duingeomorfologie bepaalt grotendeels de vegetatie. De huidige vegetatie in het gehele gebied bestaat uit kalkminnend duingrasland, dwergstruikvegetatie en doornstruweel. Langs het Schipgat staan deze duinen in verbinding met het strand en kan zand door de wind in het duinencomplex gevoerd worden. Door de actieve aangroei van duinen kan vegetatie zich hier moeilijk handhaven en zijn de duinen weinig begroeid. Centraal in het gebied ligt een panne met een zeer diverse vegetatie.

Koksijde (Koksijde), Veurne (Veurne)
Duin-polderovergang Ten Bogaerde omvat de bodemkundige grens en de graduele overgang tussen het duinfront en de polders. Door het actief stuiven van de duinen wordt achter dit front een zeer laag gelegen duinpanne gevormd. De percelen tussen het Langgeleed en de duinen vertonen microreliëf dat waarschijnlijk te wijten is aan de ontginning van zandige klei voor bakstenen. In de polders zorgt een netwerk van grachten voor de afwatering van dit zeer laag gelegen gebied naar het Langgeleed. De schoolhoeve Ten Bogaerde is in oorsprong een middeleeuwse abdijhoeve van Onze-Lieve-Vrouw Ter Duinen in Koksijde die het gebied ontgonnen hebben.

Koksijde (Koksijde)
Deze ankerplaats omvat het duinencomplex van de Noordduinen met de abdijsite Ten Duinen en bijhorende windmolen. In deze duinen wisselen stuifduinen en gefixeerde duinen elkaar af. Aan de zuidrand zijn de duingronden geëgaliseerd en in kleine smalle percelen verdeeld als duinakkertjes. Momenteel liggen de voormalige akkerlanden onder weiland maar de oorspronkelijke perceelsrandbegroeiing en de smalle perceelsvormen zijn vrij goed bewaard gebleven. De weinige bebouwing bestaat uit voormalige, vaak verbouwde visserswoningen en de militaire gebouwen van de luchtmachtbasis van Koksijde. In de rand van de ankerplaats bevindt zich ook een militaire begraafplaats met hoofdzakelijk slachtoffers uit de Eerste Wereldoorlog.

Oostduinkerke (Koksijde)
Deze ankerplaats bevat een gave sequentie van zee-strand tot duin. De duinen bestaan uit vier grote delen: zeereepduinen, paraboolduinen van Ter Yde, de Hannecartdepressie en de lagere Oostvoorduinen. De zeereepduinen groeien op natuurlijke wijze aan omdat de aanvoer van zand door de zee en de wind de kustafslag overtreft. Deze duinen kennen een actieve, landinwaartse duinmigratie. Het jonge paraboolduinengebied rond Ter Yde is deels nog mobiel wat zorgt voor een gevarieerde vegetatie. De aanwezige en waardevolle mossenflora en grassoorten getuigen van het vroegere extensief weilandgebruik in het gebied. De depressie van Hannecart bevat de grootste duinbeek in Vlaanderen. De Oostvoorduinen, Groenendijk en het Monobloc bestaan uit lage heuvelige en gefixeerde oude duinen.

Barisdamstraat 24 (Kortemark)
Gaaf bewaarde site van boerenhuis op motte oorspronkelijk binnen een achtvormige omwalling. De omwalde motte (opperhof) met boerenhuis is beschermd als monument. De omgeving met het neerhof ten noordoosten, de lagergelegen weilanden of "Broeken" ten zuidwesten gelegen tussen het omwalde opperhof en de Handzamevaart, de aanplantingen van doornhaag en populierenrij, en het microreliëf ten zuidwesten van het woonhuis verwijzend naar de oorspronkelijke achtvormige omwalling, is beschermd als dorpsgezicht. Ook een deel van de straat en de weiden ten zuiden van de Handzamevaart (grondgebied Zarren) zijn mee opgenomen in het dorpsgezicht.

Erps-Kwerps, Everberg, Kortenberg (Kortenberg)
Deze ankerplaats, gelegen op de noordelijke rand van het Brabants leemplateau tussen Leuven en Tervuren, vormt een overgang naar de noordelijker gelegen Vlaamse vallei. De ankerplaats is gelegen in de drassige vallei van de Ader- en Wasbeek, met in het westen een hoger gelegen Diestiaanheuvel. Sinds het einde van de 18de eeuw is het gebied in grote lijnen weinig veranderd. Het landschap wordt gedomineerd door een langgerekte park- en boszone die deel uitmaakten van het kasteel de Merode. Dit tot in de 14de eeuw teruggaand kasteel ligt centraal in de ankerplaats en wordt omringd door een uitgestrekt landschapspark. Ten noorden van dit bosgebied ligt een landbouwgebied hoofdzakelijk bestaand uit akkers met hierin het nog steeds omgrachte historische Wijnegemhof en de overblijvende gebouwen van de voormalige Benidictinessenabdij van Kortenberg, gesticht in het begin van de 12de eeuw.