Inventaris

't Hoogste 14B-C (Bornem)
Achterin gelegen, omgracht hoevecomplex toegankelijk via een populierendreef: woning, opklimmend tot de 17de eeuw.

Bornem (Bornem)
Langs de Scheldedijk ligt een schorrengebied dat in de 19de en 20ste eeuw gebruikt werd voor de wijmen- of wissenteelt. De voormalige grienden zijn verbost maar de aanwezigheid van soorten zoals schietwilg, gele bindwilg, katwilg en amandelwilg wijst nog op het vroeger gebruik en beheer als hakhout.

Bornem, Hingene (Bornem), Puurs (Puurs-Sint-Amands)
Het Moer, gelegen tussen de dorpskernen van Bornem, Hingene, Wintham, Eikevliet en Puurs, betreft een centraal gelegen vochtig bos- en moerasgebied, omgeven door kleinschalig cultuurland. De noordelijk gelegen open kouter van Hingene, eertijds een landbouwgebied, is nog mooi gerelateerd aan het lager gelegen moer met een opvallende steilrand als overgang. Het landschap is afwisselend gesloten (hoogstammige bossen, broekbossen, e.d.) en open (weilanden, moerassen, vijvers, e.d.) gebieden, doorweven met lineaire en puntvormige landschapselementen. De ruimtelijke structuur, het centrale afwateringsnetwerk, het wegenpatroon en de perceelsstructuur is de afgelopen 300 jaar vrijwel identiek en gaaf gebleven.

Bornem, Weert (Bornem)
Dit gebied omvat een zo goed als ongeschonden, 13de-eeuws, grotendeels gesloten, Scheldelandschap dat doorkruist wordt door oude dijken en wegstructuren. Centraal loopt van noord naar zuid de Oude Schelde, met nog goed bewaarde mechanische sluis, als dominant structurerend element. Langs de zuidgrens van deze oude Scheldearm ligt het neogotische kasteel van Marnix van St.-Aldegonde met bijhorend gaaf, hoofdzakelijk bebost, domein met eendenkooi en gekenmerkt wordt door een rastervormig dreven- en afwateringspatroon. Ten noorden van de Oude Schelde is het landschap meer open en heeft men een afwisseling van weilanden en populieraanplanten, gekenmerkt door talrijke vijvers. Typisch in het gebied is de verspreide kleinschalige bebouwing uit tweede helft 19de en begin 20ste eeuw.

Bornem, Hingene (Bornem)
Het gebied is een gaaf bewaard polderlandschap langs de Schelde dat langs de zuidrand wordt geflankeerd door een waardevol kasteeldomein. Het domein d’Ursel werd reeds in 1120 vermeld als omwalde hoeve, het huidige kasteel gaat terug tot de periode 1756-1769 toen een adelijke zommerresidentie werd gebouwd als vervanging van een 16de-17de eeuws gebouw. Het kasteelpark evolueerde van een economisch-agrarisch domein in de 16de eeuw naar een reainaissancetuin in de 17de eeuw, tot een landschappelijke tuin die in 1883 werd aangelegd naar ontwerp van Keilig. Binnen het gebied ligt verder het landelijke gehucht Buitenland bekend om de teelt van wijmen en is verder een complex van bossen en polders. Plaatselijke komt een hoge dichtheid aan perceelsbeplantingen voor. De perceelsstructuur en het dijken- en wegenpatroon van dit landschap is historisch stabiel.

Mariekerke (Bornem), Baasrode, Grembergen (Dendermonde), Moerzeke (Hamme), Sint-Amands (Puurs-Sint-Amands)
De polders van Vlassenbroek en Kastel bestaan uit alluviale gronden in een bochtig traject van de Schelde. De Roggeman is een historische Scheldegeul opgevuld met zandig en lemig materiaal. Het gebied ligt op de rand van een oostelijke uitloper van de Vlaamse Vallei met ten westen de stuifzandrug van Grembergen. Vanaf de 13de eeuw werden de broeken ingedijkt en omgezet in vruchtbaar weiland. Op de hoogste delen werden polders ingericht met smalle en langwerpige percelen en een slotennetwerk. Door gebrek aan onderhoud evolueerden de grienden op de schorren naar wilgenhakhoutbosjes. De hooilanden werden in veel gevallen opnieuw rietvelden. In Vlassenbroek en Sint-Amands is het oorspronkelijk karakter van de bebouwing nog vrij gaaf bewaard gebleven met de parochiekerken aan de Schelde, de kaaien en de vissershuisjes. Op de Schelde zijn nog enkele historische overzetten actief.

Beerdonkstraat (Bornem)
Een jonge aanplanting van populier heeft een onderetage van verschillende wilgensoorten waaronder de gele bindwilg. Deze wilgensoort werd vroeger intensief gekweekt omwille van de buigzame twijgen die jaarlijks geoogst werden voor de mandenvlechterij. De uitgeschoten wilgen vormen een relict van de vroegere wijmencultuur.

Beerdonkstraat (Bornem)
Een perceel weiland telt nog talrijke jong uitgeschoten wilgen. Onder de verschillende wilgensoorten is ook de gele bindwilg. Deze wilgensoort werd in de 19de en 20ste eeuw intensief gekweekt omwille van de buigzame twijgen die jaarlijks geoogst werden voor de mandenvlechterij. De uitgeschoten wilgen vormen een relict van de vroegere wijmencultuur in de polder.

Benedenstraat (Bornem)
Tegen de Scheldedijk en bijna volledig ingesloten door bos, ligt een uitgestrekte hoogstamboomgaard met vooral perelaars en appelaars. De fruitbomen zijn aangeplant op kleine ruggen tegen de natte ondergrond en de boomgaard wordt begraasd door ganzen.

Binnendijkstraat (Bornem)
Voormalige dichte aanplant van gele wilgen op de natte gronden nabij de Schelde. Eens voldoende groot, werden de wilgentenen geoogst voor het mandenvlechten, beschoeien van oevers etc.