Inventaris

Ommegangstraat 53 (Maarkedal)
Achterin gelegen grote gesloten hoeve in baksteenbouw met woonhuis naar de straat, teruggaand op een oudere hoeve met zelfde aanleg. Fraai boerenhuis van acht traveeën en anderhalve bouwlaag onder zadeldak. Gekasseid rechthoekig erf met centrale mesthoop. Tot U-vormig geheel aaneengebouwde bedrijfsvleugels onder pannen bedaking. Twee linden naast de gekasseide toegangsweg..

Puttene (Maarkedal)
Deze kasseiweg getuigt van een bepaalde, uiterst belangrijke en langdurige fase in de evolutie van infrastructuurwerken in casu de wegenbouw. Om industrieel-archeologische redenen zijn de technische kenmerken van langs- en dwarsprofielen, de fundering en afboording van belang.

Schorissesteenweg (Maarkedal)
De dreven in en palend aan het Sint-Pietersbos zijn historisch verbonden met de kasteelhoeve “Villa Bois Sint-Pierre” en maken deel uit van een negentiende-eeuws ontginningspatroon.

Stationsberg (Maarkedal)
Deze kasseiweg getuigt van een bepaalde, uiterst belangrijke en langdurige fase in de evolutie van infrastructuurwerken in casu de wegenbouw. Om industrieel-archeologische redenen zijn de technische kenmerken van langs- en dwarsprofielen, de fundering en afboording van belang.

Steenbeekdries (Maarkedal)
Deze kasseiweg getuigt van een bepaalde, uiterst belangrijke en langdurige fase in de evolutie van infrastructuurwerken in casu de wegenbouw. Om industrieel-archeologische redenen zijn de technische kenmerken van langs- en dwarsprofielen, de fundering en afboording van belang.

Taaienberg (Maarkedal)
Deze kasseiweg getuigt van een bepaalde, uiterst belangrijke en langdurige fase in de evolutie van infrastructuurwerken in casu de wegenbouw. Om industrieel-archeologische redenen zijn de technische kenmerken van langs- en dwarsprofielen, de fundering en afboording van belang.

Westmalle (Malle)
De Abdij van Westmalle is toegankelijk via een dreef met hekpijlers die uitkomt op de Antwerpsesteenweg. De weg is aangelegd in betontegels van 14 x 34cm in halfsteensverband en met zand gevoegd. De weg is 3m breed inclusief de boordstenen en heeft een licht bolrond profiel in functie van de afwatering. De wegbeplanting bestaat uit een bijna volledige en gelijkjarige rij van zomereik (Quercus robur) met stamomtrekken van 200-300cm.

Mostheuvellaan (Malle)
De Mostheuvellaan, of in de volksmond ‘Blokskensweg’ genoemd, is een zijweg van de Antwerpsesteenweg die is aangelegd met rechthoekige betontegels in halfsteensverband. De weg werd aangelegd in 1932 door de paters van Westmalle om toegang te hebben tot hun weiland Het Groot Moer aan het einde van de straat. De betonblokken werden door de paters zelf vervaardigd in hun atelier. Deze weg vormt een van de laatste getuigen van een historische praktijk binnen de abdij en illustreert hoe de paters het abdijdomein en de bezittingen inrichtten en beheerden.

Heffen (Mechelen)
Waar de Schotelveldstraat een bocht maakt naar links langs een bosperceel, splitst een zijweg zich naar het noordoosten. De onverharde landbouwweg slingert tussen akkerpercelen en volgt de rand van een bosje naar het noorden. De weg komt uit bij de rode beukendreef die naar 't Fonteintje leidt en slingert verder naar het Klein Broek waar de weg tussen een aantal grote vijvers loopt. Op de 18de-eeuwse Kaart van Villaret en de Kabinetskaart van de Ferraris wordt deze weg afgebeeld als de toegangsweg tot het moerasgebied met vijvers dat aan het domein Blaasveld grenst. De weg loopt tussen de akkers door en kruist de administratieve grens tussen Mechelen en Heffen die ook de grens vormt met het broekgebied. Op de Poppkaart wordt deze weg aangeduid als Schotelveldstraat en gaat in het broek over in een wegel genaamd 'Koeyput ley'. Deze weg vormt de historische toegang tot het broekgebied.

Heffen (Mechelen)
Waar de Schotelveldstraat een bocht maakt naar het westen, loopt de weg als half harde dreef rechtdoor. De dreef is langs weerszijden beplant met een rij opgaande beuken, zowel rode als gewone beuk. De dreef markeert in dit bosperceel de weg naar het Klein Broek en komt uit bij een tweede dwarse beukendreef die naar 't Fonteintje leidt. Op de Kabinetskaart van de Ferraris wordt het tracé van deze dreef reeds afgebeeld als een voetweg die recht over de akkers naar het broek leidt, parallel met de hoofdweg. Ter hoogte van het broek kruist deze weg de administratieve grens tussen Brabant en Mechelen. Op de 19de-eeuwse Poppkaart wordt de weg aangeduid als 'Langveldwegel' die evenwijdig loopt met de Schotelveldstraat. De aanplant van de beukendreef gebeurde vermoedelijk pas in het begin van de 20ste eeuw.