Inventaris

Middelhof, Obsinnich (Voeren)
Ten westen van de watermolen van Obsinnich bevindt zich in de vallei van de Remersdaalbeek een stelsel van relicten van vijvermolens. De Remersdaalbeek is een zijbeek van de Gulp die in Remerdaal ontspringt. De meest oostelijke spaarvijver is de grootste, de meest westelijke de kleinste. De kleinste vijver had een verbinding met de Remersdaalbeek. De oostelijk vijvers werd gehalveerd bij de bouw van het 45 km lang spoorlijntracé tussen Antwerpen-Tongeren-Visé-Aken, door de Duitsers gebouwd tijdens de Eerste Wereldoorlog. De Remerdaalbeek loopt ten noordwesten van het vijvercomplex. Vanaf de Kabinetskaart van de Ferraris zijn de spaarvijvers steeds op de verschillende kaarten aanwezig tot en met de topografische kaart van 1969. Op de kaart van 1981 zijn de vijvers aan het verlanden. Bij en in het stelsel van spaarvijvers staan beplantingen en rietlanden.

Mostert (Voeren)
De gemengde knotbomenrij staat op de perceelsgrens tussen twee graslanden. Knotbomen en opgaande bomen van gewone es, knothaagbeuken en knotwilgen komen in de rij voor. De hoekboom is een geknotte gele bindwilg.

Neubau (Voeren)
De geknotte haagbeuk staat in de perceelshoek van een voormalige hoogstamboomgaard bij hoeve Middelhof. De percelering van deze boomgaard is reeds op de Kabinetskaart van de Ferraris te zien. Op de 19de en 20ste eeuwse topografische kaarten is steeds een hoogstamboomgaard te zien. De afbakening van deze percelen gebeurde niet enkel door deze boom maar door een hele bomenrij, waarvan enkel dit exemplaar overgebleven is. Het was de verlandschappelijking van de administratieve grens tussen 2 percelen. Naast deze landschappelijke functie werd ook het hout van de knotbomen geoogst om te gebruiken als brand-, ambachts-, bouw-, geriefhout of loofvoedering.

Nuroperveld (Voeren)
De gemengde kaphaag staat op de perceelsgrens van weilanden. De kaphaag bestaat uit gele bindwilg met omtrek 343 cm en 750 cm, met knothoogtes van 200cm en 400cm. Gewone haagbeuk met omtrek 200cm en knothoogte 200cm en gewone es als opgaande boom en knotboom komen voor. De knotessen hebben stamomtrekken tussen 233 cm en 340 cm en een knothoogte van 200 cm. Ook knoteiken en hakhout van hazelaar zijn aanwezig. Daarnaast zijn er ook bijmengingen met roos, mispel en zoete kers.

Peerds (Voeren)
De kaphaag van haagbeuk staat op de perceelsrand van een weiland. De kaphaag bestaat uit zeven gewone haagbeuken, waarvan de dikste een omtrek van 376 cm heeft. Er is een bijmening van twee knotbomen van zomereik, opgaande bomen van gewone es, knotbomen van gewone es (omtrek 328 cm) en rode kornoelje.

Plankerweg (Voeren)
De gemengde knotbomenrij staat op de perceelsgrens tussen twee weilanden. Ze bestaat uit een schietwilg met omtrek 452 cm, een gewone haagbeuk met omtrek 168 cm en twee gewone haagbeuken met omtrek 146 cm en 168 cm en een geknotte es met omtrek 392 cm. De knothoogte van de bomen bedraagt 200 cm.

Plankerweg (Voeren)
De kaphaag van haagbeuk staat op de perceelsgrens van een weiland. De geknotte haagbeuken hebben een omtrek van respectievelijk 243 cm, 132 cm en 216 cm. Daarnaast komt ook een veldesdoorn voor met omtrek 108 cm. De kaphaag is een relict van een grotere kaphaag. De kaphaag heeft een mooie representatieve groeivorm en is een beeldbepalend object.

Plankerweg (Voeren)
De kaphaag staat op een talud op de perceelsrand tussen weilanden. De knothaagbeuken hebben omtrekken tussen 250 cm en 500 cm. Knotbomen en opgaande bomen van zomereik komen voor naast zoete kers, meidoorn, gewone hazelaar, opgaande es en hakhout van gewone esdoorn.

Reesberg (Voeren)
De houtkant is aangeplant op het talud van de holle weg Reesberg. De struiken en bomen zijn geplant met als functie het voorkomen van erosie. Het hakhout werd gebruikt als brand-, ambachts-, bouw- en geriefhout en loofvoedering. De gemengde houtkant bestaat uit opgaande bomen van zomereik, gewone haagbeuk, tweestijlige meidoorn, eenstijlige meidoorn, opgaande bomen en hakhout van gewone es, hulst, zoete kers, sleedoorn, roos en wilde lijsterbes. De holle weg staat reeds vanaf de Ferrariskaart ingetekend. Ook op latere kaarten zoals Vandermaelen en de reeksen topografische kaarten staat deze holle weg steeds gekarteerd.

Roodbos, Rozengaerden (Voeren)
De gemengde houtkant staat op perceelsgrenzen tussen landbouwpercelen. Het noordelijk deel van de houtkant is midden de 19de eeuw een oude bosgrens, zie kaart van Vandermaelen. Tussen de kaarten van 1904 en 1939 verdwijnt het bos ten voordele van akkers en weilanden. De zuidelijke houtkant is op de Vandermaelenkaart reeds een beplante perceelsgrens tussen landbouwpercelen, dit beeld blijft op latere kaarten behouden. De houtkant bevat relicten van een kaphaag van haagbeuk. Knotbomen van es en zomereik komen voor, samen met gewone hazelaar, meidoorn en hulst. De houtkant werd aangelegd als erosiebestrijding en voor houtproductie.