Inventaris

Haringeplein (Poperinge)
Laatgotische hallenkerk met romaanse kruisingstoren, gelegen in de bocht van het Haringeplein-Haringestraat, in het midden van een omringend kerkhof met opgaande beuken en lindes. Tegen de voorgevel van de kerk worden de militaire doden van Haringe herdacht op een gedenkplaat.

Haringeplein 7 (Poperinge)
Alleenstaande pastorie uit de eerste helft van de 19de eeuw, gelegen middenin een beboomde en met meidoorn omhaagde tuin met gietijzeren toegangshek, ten westen van de Sint-Martinuskerk.

Haringestraat 85 (Poperinge)
Hoeve bestaande uit een boerenhuis met aanleunende dwarsschuur rechts, gelegen middenin een met doornhaag, knotwilgen en populieren afgezette weide, ten noorden van de Sint-Martinuskerk.

Keibilken (Poperinge)
Een veekeringshaag van meidoorn sluit het erf af langs de straatzijde en vertoont nog sporen van oude vlechttechnieken waarbij de haag werd gelegd. Hierbij werd de haag grondig uitgedund en werden de uitgeselecteerde takken aan de basis voor 2/3 door gekapt om ze onder een hoek van ongeveer 45 graden te leggen in een steunconstructie van verticaal gepote takken en aangebonden met wissen van bindwilg. Op de geselecteerde gelegde takken ontstaan de jonge twijgen die later het volume van de haag bepalen. Het leggen van hagen is een zeer goed uitgekiende en doeltreffende techniek om het gat in de haag te dichten en om de haag over haar volledige lengte ondoordringbaar te maken voor vee.

Kerkhofstraat (Poperinge)
Het kerkhof bij de parochiekerk Sint-Bavo te Watou is volledig rondom afgesloten met een geschoren meidoornhaag. De haag is traditioneel onderhouden en vertoont hier en daar nog de sporen van een gelegde haag.

Korte Lenestraat (Poperinge)
Knotbomenrij van zwarte populier in meidoornhaag bij perceelrand langs Korte Lenestraat. De bollaards, zoals ze in de Westhoek worden genoemd, zijn hier als geriefhout en als perceelrandbegroeiing aangeplant. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland).

Korte-Wildeweg 1 (Poperinge)
Voormalige zetel van de heerlijkheid van de Kortewylle. Heden herenhoeve met boerenhuis ten noordwesten, op een lage, oorspronkelijk omwalde terp, te zien op de Ferrariskaart (1771-1778). Bewoond door paters Trappisten van 1901-1934. De voormalige gracht gedempt en opgenomen bij het omliggende weiland. Het perceel is langs alle zijden, waar geen gebouw of muren staan, afgebakend met een meidoornhaag.

Krombeekseweg 32 (Poperinge)
Merkwaardige herenhoeve die getuigt van de heropleving van de Poperingse landbouwbedrijvigheid in de 19de eeuw. Semigesloten opstelling van de hoevegebouwen. Afgezonderde hopast uit het eerste kwart van de 20ste eeuw. Populierendreef met welkomstlindes en hoogstamboomgaard.

Krombeekseweg 82-84 (Poperinge)
Het kasteel De Lovie werd in 1856 opgetrokken naar ontwerp van de West-Vlaamse architect Pierre Nicolas Croquison met koetsgebouw en conciërgewoning. Het park, aangelegd in landschappelijke stijl, met vijvers en gazon omgeven door een parkbos en bomengroepen. In het park een toegangspoort, 19de-eeuwse kapel, tuinpaviljoen, vijvers, jagersgrot, ijskelder en schuilgebouwtje. Deels bewaarde rabattenstructuur en moestuinmuur, motteheuvel en stuwen. Bewaard klooster, kloosterkapel en Mariagrot uit de eerste helft van de 20ste eeuw.

Pastoorstraat 15 (Poperinge)
Gemengde veekeringshaag rond huiskavel van dorpshoeve.