Inventaris

Begijnenstraat 199 (Tienen)
Het kasteel van Oorbeek is gebouwd in 1646 door de heer van Oorbeek, Paul van Ryckel. Veertig meter lange wagenhuisvleugel, rond 1883 uitgebreid, in 1904 deels heropgebouwd, en in 1913 vergroot. Begin 19de eeuw, renovatie in classicistische stijl door ridder Persoens d'Ordingen, burgemeester van Tienen, en aanleg ereplein met hek tussen door bollen bekroonde pijlers. Deels ommuurde moestuin, met een halve serre, van 1876. Omgeven door romantisch 'rivierlandschap', bijna 3 hectare, vermoedelijk aangelegd in het 2de kwart van de 19de eeuw; bebost gedeelte met sporen van stervormig padenpatroon.

Sint-Genovevaplein 1 (Tienen)
De site is gelegen in de dorpskern van Oplinter, in het noordwesten van de geografische streek (droog) Haspengouw, die gekend is als de grootste fruitstreek van het land. Het geheel van woning, bedrijfsgebouwen, nutstuin en boomgaarden bevindt zich langs het Sint-Genovevaplein. Vooraan staat de fruittelerswoning met flankerende bedrijfsgebouwen uit eind 19de eeuw die via een kleine sier- en de nutstuin verbonden is met de deels ommuurde hoogstamboomgaard. Hierachter bevindt zich de ruime, grotendeels omhaagde weideboomgaard.

Houtemstraat 30 (Veurne)
Voormalig leenhof van de burcht van Veurne. Boerenburgerhuis op omwalde en met knotbomen afgezoomde, begraasde terp, met westelijke hoofdvleugel van 1640 met oudere hoektorens tegen de achtergevel, zuidelijk aanbouwsel uit de eerste helft van de 19de eeuw en haakse oostvleugel uit het vierde kwart van de 19de eeuw - eerste kwart van de 20ste eeuw. Tweede omwalling rondom onverhard erf met stal met oude kern uit de 18de eeuw en mestvaalt, ten noorden van het boerenhuis. Derde omwalling omsluit het hele domein met inbegrip van voormalige boomgaard ten westen.

Beneluxlaan 31-34, Koningslosteenweg 77 (Vilvoorde)
Oranjerie, hoevecomplex met bijgebouwen en verschillende follies in een sinds 1956 stedelijk park, circa 200 hectare. Het park ontstond uit de samensmelting van drie landgoederen, waaronder één van de oudste landschappelijke, 'Engelse' parken van België (10 hectare), aangelegd rond 1780 door de bankier J.-J. Walckiers de Gammerages.

Burgweg (Vleteren)
Een eenzame zwarte populier bij een draaiboom langs een losweg, vermoedelijk een restant uit een bomenrij. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland). Het zijn steeds bomen die ooit door menselijk toedoen uit hun natuurlijk biotoop zijn weggehaald en die door het genetisch materiaal voortdurend te kloneren, onder de vorm van pootmateriaal, in het landschap zijn blijven bestaan.

Burgweg (Vleteren)
Een eenzame zwarte populier bij een perceelsgrens, vermoedelijk een restant uit een bomenrij. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland). Het zijn steeds bomen die ooit door menselijk toedoen uit hun natuurlijk biotoop zijn weggehaald en die door het genetisch materiaal voortdurend te klonen, onder de vorm van pootmateriaal, in het landschap zijn blijven bestaan.

Burgweg (Vleteren)
Een eenzame zwarte populier bij een verdwenen perceelsgrens, vermoedelijk een restant uit een bomenrij. De bollaards, zoals ze in de Westhoek worden genoemd, zijn hier als geriefhout aangeplant. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland). Het zijn steeds bomen die ooit door menselijk toedoen uit hun natuurlijk biotoop zijn weggehaald en die door het genetisch materiaal voortdurend te klonen, onder de vorm van pootmateriaal, in het landschap zijn blijven bestaan.

Kasteelweg (Vleteren)
De houtkantbegroeiing, met meerdere onderbrekingen, strekt zich als buitenomtrek van een permanent graslandperceel en ook als oeverbegroeiing van een stelsel van grachten en waterlopen uit over een lengte van circa 1300 meter.

Kruisboomstraat (Vleteren)
Zwarte knotpopulier bij een poel gelegen bij een boerderijerf. De bollaards, zoals ze in de Westhoek worden genoemd, zijn hier als geriefhout en als oeverversteviging aangeplant. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland). Het zijn steeds bomen die ooit door menselijk toedoen uit hun natuurlijk biotoop zijn weggehaald en die door het genetisch materiaal voortdurend te klonen, onder de vorm van pootmateriaal, in het landschap zijn blijven bestaan.

Kruisboomstraat (Vleteren)
Twee zwarte knotpopulier bij een poel gelegen bij een boerderijerf. De bollaards, zoals ze in de Westhoek worden genoemd, zijn hier als geriefhout en als oeverversteviging aangeplant. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland). Het zijn steeds bomen die ooit door menselijk toedoen uit hun natuurlijk biotoop zijn weggehaald en die door het genetisch materiaal voortdurend te klonen, onder de vorm van pootmateriaal, in het landschap zijn blijven bestaan.