Inventaris

Antwerpsesteenweg 92-96 (Mechelen)
Kasteel van 1802, omgeven door een beboomde tuin met centrale vijver, grasperk en grachten rondom. Poort en portierswoning aan de Antwerpsesteenweg.

Expoelstraat 2-6 (Mechelen)
Het kasteel uit het eerste kwart van de 18de eeuw, werd opgetrokken uit bak- en zandsteen en bevindt zich in het zuiden van een omhaagd landschappelijk park met grotendeels bewaarde omgrachting.

Autoweg 3 (Meise)
In 1922 heropgebouwde villa in cottagestijl omgeven door tuin van 1 hectare 70 are, aansluitend bij een bosgebied dat toen ook als 'sterrenbos' werd aangelegd; huidige beplanting grotendeels uit het interbellum.

Geerbosstraat (Merelbeke-Melle)
Het domein van het Kasteel de Bueren omvat een hooghoutperceel met opgaande beuken, aangelegd op een bosperceel met rabatten. Parallel loopt een beukendreef in functie van de exploitatie van het Geerbos.

Merksplas (Merksplas)
‘Zwart Goor - Rondpunt’ is een bebost voormalig landgoed binnen een open landelijke omgeving. De kern van het domein gaat terug tot de tweede helft van de 19de eeuw, toen de eigenaar begon met de ontginning van de Zwartgoorheide, een uitgestrekt heide- en vennengebied. De basisstructuur van het gebied wordt gevormd door dreven in driehoeksvorm, geïnspireerd door de vrijmetselarij. De open omgeving van de beboste kern is hoofzakelijk het gevolg van ontginningen uit het begin van de 20ste eeuw, met grote, rechthoekige kavels. Door talrijke functiewijzigingen van het domein is het gebouwenbestand van het gebied Zwart Goor – Rondpunt herhaaldelijk verbouwd. De Franse tuin dateert van 1926. Het esthetisch aantrekkelijke gebied heeft ook een belangrijke dendrologische waarde, door de dreven en oude bosbestanden.

Mol (Mol), Retie (Retie)
Tot op vandaag is Postel een schaars bewoond gehucht, waar groen een prominente plaats inneemt. De relatieve ongereptheid van Postel is in hoofdzaak te danken aan het feit dat het gebied tot voor kort in handen bleef van een zeer gering aantal grootgrondbezitters, waaronder de Norbertijnen van de abdij van Postel en de familie van Broqueville van het 'kasteel van Postel'. De Ronde Put en omgeving betreft, dankzij de uitgestrektheid en ongereptheid, immers één van de interessantste gebieden van de Kempen. De afwisselende vegetatietypes van droge heide, grove dennen, elzenbroek struweel en oude bossen resulteren in een belangrijke botanische waarde.

Den Diel, Postelsesteenweg, Russendorp (Mol)
Het gebied Den Diel wordt gevormd door vijf plassen, waarvan één grote, ontstaan door sprietontginning rond de Tweede Wereldoorlog. De plassen worden omgeven door broekbossen, terwijl voor de rest in het gebied loof- en naaldbossen voorkomen. Dit gebied omvat het sluizencomplex van Sas 3 en de baileybrug over het Kempisch Kanaal.

Kasteelstraat (Mol), Brug 1 (Retie)
De Ronde Put bevindt zich te midden van een oud cultuurlandschap met loof- en naaldbossen en kleinschalige landbouwpercelen en vormt een relict van het grootgrondbezit met landbouw, bosbouw en later ook jacht.

Nieuwerkerken, Wijer (Nieuwerkerken), Sint-Truiden, Zepperen (Sint-Truiden)
Dit gebied omvat een rijk en gevarieerd erfgoed: een oud boscomplex uit het bezit van de abdij van Sint-Trudo, afgewisseld met kastelen en parken van Nieuwenhoven, Nonnemielen, Spinveld, Nieuwerkerken, Terkelen en Kortenbos, de hoeven Schorrebos en Casselaer en de Metsterenmolen. Geografisch gezien behoort dit gebied tot het buitengebied van Sint-Truiden, op 5 km ten noorden van het stadscentrum. De omgeving is er dun bebouwd, weinig dooraderd met wegen en goed voorzien van erfgoedsites en relicten. Tot in de 18de eeuw kwamen op de hoger gelegen heuvelruggen tussen riviervalleien bossen voor, die intussen grotendeels zijn verdwenen. Alleen in de omgeving van Nieuwenhoven hield een vrij groot boscomplex stand. Dit bos vormt in combinatie met Nieuwenhoven, het middeleeuwse abdijgoed van de Sint-Trudo abdij, de kern van dit gebied.

Muggenboskenstraat, Rode Haagstraat (Nieuwerkerken)
Het Muggenbos, een historisch stabiel bos, vormt een relict van een zeer groot boscomplex dat tijdens de 19de eeuw werd ontgonnen. Typerende elementen als een boswal, hakhoutstoven, knotbomen en het onregelmatige padenpatroon getuigen van de wijze waarop de mens eeuwen geleden het bos beheerde.