Inventaris

Kraanlei 65 (Gent)
Godshuis toegewijd aan de Heilige Catharina, ontstaan in de 14de eeuw. Het geheel werd gerestaureerd en uitgebreid door Lieven de Pottelsberghe in de eerste decennia van de 16de eeuw, de huidige kapel dateert van 1543-46. Het oude complex werd volledig hersteld naar plannen van Valentin Vaerwijck en doet sedert 1962 dienst als Museum voor Volkskunde, nu het Huis van Alijn.

Mariakerkeplein 2 (Gent)
Oudste vermelding in 937, volgens De Potter en Broeckaert. Waarschijnlijk in oorsprong een driebeukige transeptloze romaanse kerk van vier traveeën met ingebouwde oostelijke toren en koor uit de 10de eeuw., door de eeuwen meermaals aangepast en uitgebreid. De achtkantige kruisingstoren is een der weinig originele onderdelen van de kerk, vermoedelijk opklimmend tot de 10de eeuw. De basilicale kerk vertoont een plattegrond met een driebeukig schip van vijf traveeën.

Onderstraat 10 (Gent)
Het Hof van Schardau is een gotisch steen, volgens archiefstukken gebouwd circa 1540 door F. Van der Gracht. Einde 16de eeuw klooster der Rijke Claren, in 1623, samen met het zogenaamde Wulfaert Vilainsteen door de schepenen gekocht en ingericht als weeshuis voor meisjes zogenaamd Blauwe Meiskensschool. Circa 1902 werd de 18de-eeuwse Blauwe Meiskensschool afgebroken en in 1902 vervangen door het huidige schoolgebouw naar ontwerp van stadsarchitect Charles Van Rysselberghe.

Sint-Baafsplein (Gent)
Aan de bouw van het huidige Belfort van Gent werd begonnen in het eerste kwart van de 14de eeuw. Vermoedelijk was het oorspronkelijke ontwerp van de hand van de meestermetser Jan van Haelst. De huidige stenen torenspits dateert van 1911-1913. Het gotische gebouw heeft een rechthoekig grondplan en is opgetrokken uit Doornikse kalksteen.

Sint-Baafsplein 1A (Gent)
Sint-Baafskathedraal, waarvan de oudste vermelding opklimt tot 942. De bouwgeschiedenis van dit overwegend gotisch gebouw is zeer complex. De belangrijkste bouwcampagnes omvatten de bouw van het koor op het einde van de 13de eeuw en eerste helft 14de eeuw onder invloed van Noord-Franse en Scheldegotiek, de bouw van westtoren in Brabantse gotiek in 1462-1534, en de bouw van schip en transept in 1533-1559.

Sint-Margrietstraat (Gent)
Plattegrond ontvouwt een driebeukige, pseudobasilicale kerk van zes traveeën met een halfrond afgesloten koor ingeschreven in een vijfzijdige absis en recht afgesloten zijbeuken. Polygonale traptoren in zuidwestelijke kooroksel, achtkantige klokkentoren boven het koor.

Sint-Michielsplein 30 (Gent)
In 1440 werd de bouw van de huidige Sint-Michielskerk begonnen waarbij aanvankelijk het oude vroeggotische koor behouden werd. Laatgotische basiliek in Brabantse stijl met plattegrond in de vorm van een Latijns kruis, driebeukig schip van vijf traveeën met vijf zijkapellen; portaal met breedte van middenbeuk en anderhalf travee diep tussen de eerste twee traveeën vormt de benedenruimte van de ingebouwde vierkante westtoren.

Sleepstraat (Gent)
In 1550 opbouw van een nieuwe kerk in laatgotische stijl onder meer met subsidies van Keizer Karel. In 1810-1812 werd een nieuwe voorgevel in neoclassicistische stijl naar ontwerp van architect P.J. de Broe voor de laatgotische kerk, die naar men vermoed onafgewerkt gebleven was, gebouwd.

Spanjaardstraat 10 (Gent)
Voormalig Gandaklooster, vanaf 864 Sint-Baafsabdij genoemd naar de Heilige Bavo. Heropbouw vanaf 940, maar grootste bouwcampagne in tweede helft 12de eeuw. Gedeeltelijk gesloopt in 1540 voor bouw Spanjaardkasteel. Tot circa 1830 kazerne, nadien ontmanteling en afbraak van de citadel: herontdekking van de oude abdij en besluit tot conservatie van de ruïnes, sinds 1882 Museum voor Stenen Voorwerpen. De inplanting der abdijgebouwen volgt grotendeels het eenvoudige grondplan van een benedictijnerabdij uit de vroege middeleeuwen. De gebouwen zijn grotendeels uitgevoerd in Doornikse steen, en met uitzondering van de gerestaureerde noordvleugel grotendeels in puin of verdwenen.

Vrijdagmarkt 36 (Gent)
Het Toreken werd tijdens het derde kwart van de 15de eeuw gebouwd als gildenhuis van de huidenvetters of leerlooiers. Van 1980 tot 1983 werd het gerestaureerd en uitgebreid naar ontwerp van Jean Van den Bogaerde, met medewerking van onder andere Romain Berteloot.