Inventaris

Kantonsweg 8, 8A, 14, 14A-D (Dilsen-Stokkem)
De hoeve was de zetel van het laathof van de nieuwe nederzetting in het Holt van Lede, Holthuizen, later Houthuyzen en Houtissen. In 1578 was de hoeve eigendom van Dionysius van den Eertwech, burgemeester van Maaseik, en in deze periode werd ze door brand verwoest en werd de naam veranderd in De Licht. Op de Ferrariskaart (1771-77) staat de hoeve aangeduid als een ruime, semigesloten hoeve. Van de oorspronkelijke gebouwen resteren nu een L-vormige vleugel met het woonhuis van vijf traveeën en een bouwlagen, met jaartal 1685 door middel van muurankers, en een haakse vleugel met inrijpoort en stallen aan de straatzijde.

Reesberg (Voeren)
Reeds op de Kabinetskaart van Graaf de Ferraris (1771-1777) wordt deze houtkant bij de holle weg aangeduid. De gemengde houtkant staat op de berm van een holle weg, het onverharde verlengde van de straat Reesberg. Opgaande bomen en hakhout van gewone es, hakhout van gewone hazelaar en opgaande zomereik zijn de belangrijkste soorten. De houtkant werd aangelegd om erosie te voorkomen en had tevens de functie om brand-, ambachts-, bouw-, geriefhout en loofvoedering te produceren. Ook stond er tijdelijk, in de periode tussen 1939 en 1995, een wegkruis aan de overkant van de straat. Dit wegkruis wordt gemarkeert op verschillende Dépôt de la Guerre kaarten maar heden is er geen spoor meer van.

Kerkhofstraat (Voeren)
De gemengde houtkant staat op het talud van een holle weg. De samenstelling ervan bestaat onder andere uit hakhout van gewone es, hakhout en opgaande bomen van zomereik, hakhout van boswilg, iep, sleedoorn, roos, gewone kardinaalsmuts, opgaande bomen van zoete kers, gewone hazelaar en restanten van een geschoren meidoornveekering op de kop van het talud. De houtkant vormt een historische eenheid met een landschappelijke structuur, namelijk een talud van een holle weg. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van het steile talud van de holle weg. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout en loofvoedering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Altenbroek (Voeren)
De gemengde houtkant staat op het talud ten zuiden van de weg die de Noorbeekvallei volgt. De samenstelling ervan bestaat onder hoofdzakelijk uit opgaande bomen van zomereik, schietwilg, hakhout en opgaande bomen van gewone esdoorn, opgaande okkernoot, hakhout van zoete kers, gewone kardinaalsmuts, eenstijlige meidoorn, gewone hazelaar, roos, rode kornoelje, iep en sleedoorn. De houtkant vormt een historische eenheid met een landschappelijke structuur, namelijk een talud van een weg. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van het talud van de weg. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout en loofvoedering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Kon. Kasteeldreef 1 (Meise)
Gesloten, in kern 18de-eeuwse hoeve, in oorsprong horend bij het in 1944 door brand vernielde Hof te Meysse, dat eigendom was van de familie Vander Linden d’Hoogvorst en waarvan het domein naderhand geïntegreerd werd in de plantentuin. In 1881 verkocht baron Edmond Vander Linden d’Hoogvorst het kasteel en de warande samen met gronden en gebouwen buiten de omheining van het domein aan keizerin Charlotte; het geheel had een oppervlakte van meer dan 52 ha.

Secretaris Vanmarckelaan 64 (Wevelgem)
Historische hoeve, eerste vestigingsplaats van de Guldenbergabdij. Hoeve bestaande uit bakstenen bestanddelen onder pannen zadeldaken in semigesloten opstelling gegroepeerd rond een verhard erf. Westelijke erfoprit met poortgebouw, gedateerd met gevelsteen 1718. Aanpalende stalvleugel van 1651. Woonhuis met vernieuwd parement doch met oudere kern, schuur, gedateerd met jaarankers 1718, deels vernield door brand in de jaren 1970. Tweebeukig wagenhuis en centraal op het erf, de sterk verbouwde duiventoren, in de jaren 1930 in gebruik als tabaksast, zuidgevel met muurkapel en Christusbeeld.

Cobus (Voeren)
De gemengde houtkant staat op de perceelsgrens van graslanden. De houtkant bestaat uit gewone es, meidoorn en roos. De Ferrariskaart toont hier een gesloten, kleinschalig landschap. Het gebied wordt gekenmerkt door weilanden, hoogstamboomgaarden en akkers omgeven door houtkanten. De huidige percelering gaat terug op de midden 19de-eeuwse indeling zoals zichtbaar op de Poppkaart. Op de topografische kaart Dépôt de la Guerre 1873 is de houtkant duidelijk zichtbaar. De huidige houtkant is een relict van een groter, meer gesloten landschap met omzoomde weilanden en hoogstamboomgaarden. De beplantingen fungeerden vroeger als veekering, houtwinning voor loofvoedering, brand- en geriefhout.

Reesberg (Voeren)
De houtkant is aangeplant op het talud van de holle weg Reesberg. De struiken en bomen zijn geplant met als functie het voorkomen van erosie. Het hakhout werd gebruikt als brand-, ambachts-, bouw- en geriefhout en loofvoedering. De gemengde houtkant bestaat uit opgaande bomen van zomereik, gewone haagbeuk, tweestijlige meidoorn, eenstijlige meidoorn, opgaande bomen en hakhout van gewone es, hulst, zoete kers, sleedoorn, roos en wilde lijsterbes. De holle weg staat reeds vanaf de Ferrariskaart ingetekend. Ook op latere kaarten zoals Vandermaelen en de reeksen topografische kaarten staat deze holle weg steeds gekarteerd.

Kerzelare (Oudenaarde)
Het bedevaartsoord en de kapel Onze-Lieve-Vrouw Kerselare zijn getuigen van de eeuwenlange Mariadevotie in de streek, opklimmend tot de 15de eeuw. De 16de-eeuwse kapel, gebouwd door de heren van Pamele, werd na de brand van 1961 vervangen door een nieuwe, betonnen kapel naar ontwerp van architect Juliaan Lampens. De moderne constructie is opgetrokken uit gewapend beton onder een sterk hellend lessenaarsdak en enorme betonnen overluifeling over de grote beglaasde wand uitziend op het voorplein.

Steenweg (Gavere)
De kerk met ovale kerkhofsite klimt mogelijk op tot de vroege middeleeuwen. Rondom grasperl met verschillende opgaande lindes. Het huidige kerkgebouw bewaart nog de romaanse toren en het koor in Doornikse steen, opklimmend tot de 12de – 13de eeuw en het gotische transept in zandsteen dat uit de 15de eeuw dateert. In 1901 werd de kerk door een hevige brand deels vernield. Met uitzondering van het koor en het transept met torenbasis werd alles gesloopt en zo getrouw mogelijk gereconstrueerd naar ontwerp van architect Modeste De Noyette tussen 1902 en 1905.