Inventaris

Moleke (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud van een holle weg. De samenstelling ervan bestaat onder andere uit hakhout, opgaande bomen en knotbomen van gewone es, gewone kardinaalsmuts, eenstijlige meidoorn, roos, kerspruim, gladde iep, zomereik, witte paardenkastanje, hakhout van gewone robinia, hakhout van gewone esdoorn en hakhout van hazelaar. De houtkant vormt een historische eenheid met een landschappelijke structuur, namelijk een talud van een holle weg. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van het steile talud van de holle weg. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout en loofvoedering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Markt 7, Oude Burg 2A-D, 2F, Wollestraat 2 (Brugge)
Oorspronkelijk commercieel en bestuurlijk complex aan de zuidelijke Marktzijde, ingesloten door de Wollestraat ten oosten, de Oude Burg ten zuiden en de Hallestraat ten westen; imposante constructie gemarkeerd door het belfort en voorzien van een ruime binnenplaats. De hallen en het belfort werden als één geheel gebouwd na de brand van 1280. Het complex weerspiegelt het toenmalige belang van Brugge en zijn lakennijverheid, en getuigt tevens van het monumentale en grootschalige karakter van de openbare burgerlijke architectuur in de Middeleeuwen en het omgaan met een dergelijk monument door de eeuwen heen.

Kinkenberg (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud van een holle weg aan de zuidelijke bosgrens van het Hoogbos. De samenstelling ervan bestaat uit Canadapopulier, hakhout van gewone robinia, zwaar hakhout van gewone es, opgaande en geknotte gewone es, hakhout van gewone hazelaar, kruisbes, gladde iep, boswilg en sleedoorn. Het hakhout van gewone es heeft een omtrek van meer dan 6 meter. De houtkant vormt een historische eenheid met een landschappelijke structuur, namelijk een talud van een holle weg. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van het steile talud van de holle weg. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout en loofvoedering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Kinkenberg (Voeren)
De gemengde houtkant staat op het talud van een holle weg. De samenstelling ervan bestaat onder andere uit hakhout, knotbomen en opgaande bomen van gewone es, opgaande zomereiken, hakhout van zoete kers, opgaande gewone robinia, iep, meidoorn, gewone kardinaalsmuts, rode kornoelje, sleedoorn en (eenstijlige) meidoorn. De hakhoutstoven van gewone es hebben een omtrek van 700 tot 900 cm. De houtkant vormt een historische eenheid met een landschappelijke structuur, namelijk een talud van een holle weg. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van het steile talud van de holle weg. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout en loofvoedering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Hof te Wassenhove (Zottegem)
Acht hoog geknotte essen als een onderdeel van een bomerij. Voorbij de toegangsdreef staat aan de noordzijde van de toegangsweg naar het hof een bomenrij van hoog geknotte essen, twee opgaande bomen (wilg en es) en een hakhoutstoof van linde. De toegangsweg is hier aangelegd boven op een dam die het water ophoudt in de aanpalende vijver. Een spaarvijver die in stromend water voorzag om het rad van de watermolen in beweging te brengen. De boomwortels verstevigen het talud aan de noordzijde van de dam. De geknotte essen werden periodiek geknot om het hout te gebruiken voor brand-, gerief- en constructiehout. De hakhoutstoof stond dicht bij het rad om te dienen als schermbeplanting, een gebruik dat dateert uit de perioden waarin het rad en de sluiswerken vervaardigd werden uit hout. Het dichte bladerdek van de linde werd als parasol gebruikt tegen de uitdrogende werking van de zon.

Meulenberg, Schophemmerhei (Voeren)
De gemengde houtkant bevindt zich op een talud van een holle weg. De holle weg loopt van Schophemmerhei naar een gehucht aan de Voer. De houtkant bestaat uit knotbomen, opgaande bomen en hakhout van gewone es, hakhout van gewone es, opgaande gewone robinia, knotbomen van gewone haagbeuk (meer dan twee meter omtrek), opgaande bomen van witte paardenkastanje (meer dan drie meter omtrek), zomereik, bosrank, roos en sleedoorn. Er is een restant van een veekering op het talud van de holle weg. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van de holle weg. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout of loofvoerdering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Kerkstraat 113 (Dendermonde)
Het Sint-Blasiusgasthuis was het grootste van de vier gasthuizen die Dendermonde telde. Het oorspronkelijke complex werd in 1914 door brand vernield met uitzondering van de kelders uit 1827 aan de straatzijde en enkele kloostergebouwen. Naar ontwerp van Dendermonds stadsarchitect Fernand de Ruddere en architect Jean Norbert Cloquet werd in 1926 op dezelfde plaats een nieuw ziekenhuis in art-decostijl opgetrokken. Een langsgevel parallel aan de Kerkstraat met ten westen een zuidgeoriënteerde kapel in art-decostijl werden nieuw gebouwd.

Winkelsestraat 230 (Lendelede)
Hoeve Ravennesthof, waarvan de site minimaal opklimt tot het begin van de 18de eeuw en is samengesteld uit losstaande bestanddelen. In 1886 wordt na een brand het woonhuis volledig en de landgebouwen gedeeltelijk herbouwd. Verhard erf toegankelijk via brede donkerrode bakstenen pijlers op dito sokkel. Verankerde bakstenen gebouwen onder zadeldak. West-oost georiënteerd eenlaags woonhuis met aanpalende gebouwtjes onder lagere nok, namelijk een stal en wagenhuis. Parallel met het woonhuis bevindt zich een stal. Restant van de vroegere walgracht aan de oostzijde.

Dorpsplein (Anzegem)
Hoger gelegen georiënteerde driebeukige hallenkerk, omgeven door druippad, omlopend pad afgezoomd door leilinden. Ten zuiden van de kerk, parkje met Lourdesgrot afgezet door ijzeren hekje. Van de oorspronkelijk romaanse kruiskerk van eind 12de, begin 13de eeuw, resteert de vieringtoren met rechthoekig grondplan, het opgaand metselwerk van de transeptvleugels en delen van het in 1686 verbouwde koor. Het driebeukige schip is een wijziging uit de jaren 1820, naar ontwerp van architect L. Vuylsteke.

Keiberg 50 (Oosterzele)
Lodewijk XIV-kasteel van één bouwlaag en negen traveeën, onder mansardedak op H-vormige plattegrond en met symmetrische opstand. Aanvankelijk een waterkasteel waarvan de binnenwallen overeenstemden met die van het vroeger opperhof, heden grotendeels gedempt. Reconstructie van het kasteel na brand in 1947. Twee vrijwel identieke, lange bijgebouwen ingeplant aan weerszijden van het voorhof van het kasteel. Waarschijnlijk voormalige paardenstallen, koetshuizen en personeelswoningen daterend uit dezelfde bouwperiode als het kasteel. De oorspronkelijke 18de-eeuwse indeling en aanleg van het kasteelpark van 17 hectare bleef grosso modo behouden met onder meer de typisch stervormig aangelegde dreven in het vroegere wandelbos. Bewaarde ijskelder aan de westelijke walgracht.