Inventaris

Lille, Wechelderzande (Lille), Vorselaar (Vorselaar)
De Vallei van de Kindernouwbeek is een intact gebleven vallei van een laaglandbeek. Op een kleine schaal komen hier sterk verschillende vegetatietypes voor. De natte valleigronden werden vroeger als beemden en hooilanden gebruikt – nu zijn ze vaak bebost. De typische strookvormige en opstrekkende percelering is ontstaan door turfontginning gedurende de laatste eeuwen.

Bloemhof, Hollebeekstraat, Kasteelstraat, Kerkveld (Linkebeek)
Holle weg vertrekkend aan de voet van het domein van het kasteel van Linkebeek en langzaam stijgend in zuidoostelijke richting naar de Hollebeekstraat. De weg vormt daarbij de zuidwestelijke begrenzing van het kasteeldomein.

Daknam, Lokeren (Lokeren)
De Daknamse Meersen behoren tot de Durmevallei en worden gekenmerkt door het voorkomen van een kleinschalig landschap: kleine percelen hooiland en grasland worden begrensd door grachten met open water of begroeid met verlandingsvegetaties, al dan niet omzoomd door knotwilgen en elzenstruiken. De kleinschalige dorpskern van Daknam ligt in het noorden van het gebied.

Lokeren (Lokeren)
Het Molsbroek is een meersengebied aan de Durme; juist stroomafwaarts Lokeren gelegen. Tijdens de middeleeuwen werden langs de riviergeul van de Durme de dijken aangelegd en via sluizen zal men eeuwenlang de invloed van de getijden pogen te beheersen.

Aardeken, Bleekmeersstraat, Nijverheidstraat, Snepstraat (Lokeren)
Het gebied Buylaers - Verloren Bos, respectievelijk een alluviaal landschap en een stuifzandlandschap zijn twee elementen die het rivierlandschap van de Durme typeren. Het deelgebied Verloren Bos omvat het omstreeks 1899-1900 gebouwde eclectische kasteel Verloren Bos met park.

Lommel (Lommel), Neerpelt (Pelt)
Het Hageven is gelegen aan de Dommel. Langs de Dommel komen er veenformaties voor, overwegend begroeid met rietvelden. Ten oosten van de Dommel komen overwegend kleinschalige vochtige weidepercelen voor. In oostelijke richting gaan deze geleidelijk over in een meer open akkerbouwgebied op plaggenbodems. De riet-, vijver- en vennenzone ten westen van de Dommel sluit zeer nauw aan bij het heidelandschap met landduinen en deflatiekommen met soms stagnerend water. Om de zandgronden te verbeteren werd rond 1850 een irrigatiesysteem aangelegd in de omgeving van de Bergeikse dijk waarvan nog relicten zichtbaar.

Etikhove, Nukerke, Schorisse (Maarkedal), Ronse (Ronse)
Het gebied situeert zich grotendeels in Ronse. Een deel van Louise-Marie, Ten Houte en het noorden van de vallei van de Pauwelsbeek liggen in de gemeente Maarkedal. De afbakening omvat de boskernen ‘Muziekbos’, ‘Sint-Pietersbos’ en ‘Bos ter Eecken’, met het aanliggend halfopen, kleinschalig landschap dat aan deze bossen gerelateerd is. De Muziekberg is een beboste restheuvel, die behoort tot de keten restheuvels van de Vlaamse Ardennen. De heuvels tellen bronbossen, archeologische sites, oude groeves, houtig erfgoed, onverharde wegen,… Verschillende hoeves, gehuchten, landhuizen en molens vormen het belangrijkste bouwkundig erfgoed.

Etikhove, Maarke-Kerkem (Maarkedal), Oudenaarde (Oudenaarde)
In de vallei van de Maarkebeek is de meanderende beek dikwijls vergezeld van beekbegeleidende vegetatie en watermolens, zoals de Ladeuzemolen. Ten noorden van de beek ligt een steile helling met taluds en perceelsrandbegroeiing. Op de top van de heuvel ligt de kouter als open akkerlandgebied met verschillende holle wegen. De kapel van Kerselare gaat terug tot de 15de eeuw en is een bekend bedevaartsoord met de ommegang van O.-L.- Vrouw van Zeven Weeën. Op de zuidflank van de Kapelleberg staat de bedevaartskapel van Sint-Vincentius. Boven op de Edelareberg ligt het voormalige Kezelfort gebouwd onder het Hollands Bewind als gedetacheerd werk van de vesting Oudenaarde. Op de helling tussen de Kapellekouter en de Maarkebeek staan verschillende indrukwekkende gesloten hoeven uit de 18de eeuw.

Etikhove, Maarke-Kerkem, Nukerke (Maarkedal)
‘De Heuvel van Bossenare’ bevindt zich ten oosten van Etikhove en ten noordwesten van het gehucht Kerkem, centraal in de Vlaamse Ardennen. De vallei van de Nederaalbeek is te herkennen aan de natte graslanden met knotbomen, enkele kleine percelen bos en beekbegeleidende vegetatie. Er komen ook enkele akkers in voor. Het betreft hier een asymmetrische vallei, typerend voor de Vlaamse Ardennen, waarvan de oostelijke dalwand steiler is dan de andere. Ten oosten van de vallei, net erbuiten en aan de rand van de Bossenarekouter, komen enkele grote hoeven voor. De Bossenarekouter, met molen op de top, is een open gebied. De noordelijke en oostelijke flanken van de Bossenareheuvel zijn grotendeels in gebruik als akkerland en bieden een vrij zicht op de noordelijk gelegen vallei van de Maarkebeek en de oostelijk gelegen vallei van de Pauwelsbeek.

Schorisse (Maarkedal)
Het Bos te Rijst werd vermoedelijk aangeplant op het einde van de 18de eeuw en na de kaalslag tijdens WOI opnieuw bebost tussen de beide wereldoorlogen. Het bos ligt op een naar het westen gerichte helling, die plaatselijk heel steil kan zijn. De Molenbeek vormt de westelijke grens van het bos en wordt gevoed door bronnen die ontspringen op een contactzone tussen zandige en kleiige lagen. Het grootste deel van het bos bestaat uit het Atlantische eiken-essenbos of beukenbos. Bij de bronnetjes en langs de beekjes groeit een karakteristieke bronbosvegetatie. Het bos is omgeven met weiland en akkers. Ten zuidwesten van het bos komen de Kapellen van Annoven voor, een combinatie van een grote wegkapel uit de 19de eeuw met een later toegevoegde ommegang van zeven kleine kapellen ter ere van O.-L.-Vrouw van Zeven Weeën.