Inventaris

Heffen (Mechelen), Blaasveld, Heindonk, Willebroek (Willebroek)
Deze ankerplaats is gelegen in de gemeente Willebroek, net ten zuiden van de Rupel. Blaasveldbroek een nat gebied in de alluviale vlakte van de Rupel met landduinen en kreeg zijn huidige vorm in de vroege middeleeuwen ten gevolge van een afwisseling van veenvorming en overstromingen. Na het indijken van de Rupel, werd de vallei in cultuur gebracht. De talrijke vijvers zijn sporen van turfwinning op relatief grote schaal. De relatie tussen bodem en landgebruik en vegetatie is nog redelijk goed aanwezig en dit vochtig tot natte gebied heeft dan ook een rijke en specifieke fauna en flora. Vermeldenswaardige erfgoedelementen zijn het redelijk gave kasteeldomein in zuidwestelijke hoek, de St.-Franciscuskapel en een unieke tamme kastanje van meer dan 300 jaar oud.

Heffen, Mechelen, Walem (Mechelen), Rumst (Rumst), Heindonk (Willebroek)
Het Zennegat - Battenbroek is een rivierenlandschap, gekenmerkt door de samenvloeiing van de Dijle, Nete en Zenne. De begroeiing is zeer gevarieerd met onder andere hooi- en graasweiden doorkruist met grachtjes, bomenrijen, broekbossen en loofbossen. Het gebied bevat eveneens afgesneden en verlande meanders. Het landschapsbeeld wordt hoofdzakelijk bepaald door de kleinschaligheid en de afwisseling in structuur met talrijke kleine landschapselementen, de kasteelparken en de oude dijken.

Hombeek, Mechelen (Mechelen), Zemst (Zemst)
Deze ankerplaats strekt zich uit ten noorden van Zemst tot in de nabijheid van Hombeek. Het gebied wordt gekenmerkt door de Zennevallei met haar beemden ten noorden en het centraal gelegen, in oorsprong 14de-eeuws, waterslot van Relegem met omringend domein. Na de rechttrekking van de Zenne aan het eind van de 19de eeuw kreeg het landschap een meer open karakter met graslanden, enkele verspreide bosje en bomengroepen en bomenrijen die vaak het patroon van het uitgebreid grachtenstelsel volgen. Het patroon van de oorspronkelijke meanders komt overeen met de huidige provinciegrens tussen Vlaams-Brabant en Antwerpen. Ten zuidoosten van de waardevolle OLV in’ Hammeke-kapel splitst de afleiding van de Zenne zich af als ontdubbeling van de oorspronkelijke bedding.

Meise (Meise), Brussegem, Hamme (Merchtem), Wemmel (Wemmel)
Deze ankerplaats ligt ten westen van Meise en sluit aan bij de Nationale Plantentuin van Meise. Het gaat om een ongerept abdijdomein van de Norbertijnen van Grimbergen, dat op een unieke manier qua structuur, omvang en functie bewaard is gebleven rond zijn drie polen, de kapel van Amelgem en de twee hoeves. Het gebied van Amelgem tot Ossel heeft een nog grotendeels ongerept landelijk karakter met contrasten tussen open kouters en diep ingesneden colluviale dalen van de Hammervonnisbeek en de Molenbeek. Ook het kasteel van Ossel en het Hagenkasteel horen bij deze ankerplaats.

Brusselsesteenweg 165 (Melle)
Het kasteeldomein Coppens is sinds 1937 het Hoger Rijksinstituut voor Tuinbouw. Het domein van 14 hectare aan de rechter Scheldeoever omvat het vroegere park met oude afgesneden Scheldemeander, nu vijver, het landhuis en de oranjerie van 1833 naar ontwerp van Louis Minard. Binnen deze oude rivierbocht werden bij toevallige en systematische opgravingen resten van een 13de-eeuws klooster aangetroffen.

Merksplas (Merksplas), Turnhout (Turnhout)
Deze ankerplaats vertegenwoordigt een mooi voorbeeld van een voor de Noorderkempen typisch compartimentenlandschap met een afwisseling van bos en weiland. Opvallend in het geheel zijn de vencomplexen die als het ware ‘gaten’ in het landschap vormen en op deze manier zorgen voor extra openheid en mooie zichten. De landschappelijk gevarieerde structuur, die wordt versterkt door een paar lichte verhevenheden in het verder vlakke landschap, zorgt voor een esthetisch waardevol geheel. Verspreid voorkomend bouwkundig erfgoed, waaronder de garenblekerij ‘Boones Blijk’ en bijhorende kapel, de overblijfselen van blekerij Borghs en de Engelandhoeve dragen bij tot de historische waarde van deze ankerplaats.

Lombardsijde, Slijpe, Westende (Middelkerke)
In deze ankerplaats ligt een overgangszone tussen duinen en polders. Het noordwestelijke zandige gedeelte was vroeger een binnenduincomplex. Deze duinen zijn lang beïnvloed geweest door erosie en begrazing. Omwille van de voedselarme, ontkalkte ondergrond en de begrazing komt een schrale heide- en graslandvegetatie voor. De westelijke graslanden vlakbij Lombardsijde kennen nog enkele knotbomenrijen. Het zuidelijke gedeelte behoort tot de polders en ligt frequent onder akkerland. Hier zorgen talrijke sloten en grachtjes met rietbegroeiing voor de afwatering van het gebied. De Schuddebeurzebeek is de voornaamste afwateringsader voor het gehele gebied. Opgaande bomenrijen accentueren het kanaal Nieuwpoort-Plassendale. In het gebied zijn verschillende sporen van de Eerste Wereldoorlog.

Lombardsijde, Westende (Middelkerke), Nieuwpoort (Nieuwpoort)
Deze ankerplaats strekt zich uit op de rechteroever van de Ijzer (havengeul) bij Nieuwpoort met inbegrip van het strand, het natuurreservaat Ijzermonding en de Sint-Laureinsduinen tot de bebouwing van Westende-Bad. Het gehele gebied ligt langs het vroegere Ijzerestuarium op een voormalig eiland die van het vasteland gescheiden was door een kreek die in de Ijzer uitmondde. Vóór de 12de eeuw ontwikkelde zich een duinenfront op dit schorrengebied wat bewoning mogelijk maakte. De ankerplaats omvat de sequentie van strand en duinen tot polder en een slikken- en schorrengebied nabij de monding. Het strand is gescheiden van de Sint-Laureinsduinen door een lage dijk, een restant van de Atlantikwall uit de Tweede Wereldoorlog.

Middelkerke (Middelkerke), Oostende (Oostende)
Deze ankerplaats omvat een smalle strook kustduinen tussen Middelkerke en Raversijde met aansluitend het Provinciaal domein Prins Karel met voormalige kustbatterij uit de Eerste en vooral Tweede Wereldoorlog. Aansluitend is ook een deel van de verdwenen vissersnederzetting Walraversijde ingesloten.

Rattevallestraat 21 (Middelkerke), Polderdyk 10 (Nieuwpoort)
De waterloop die nu ‘Dode kreek’ wordt genoemd is een restant van de oude benedenloop van de IJzer.