Inventaris

Mennekesput (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud langs de holle weg. De soorten bestaan uit hakhout van gewone hazelaar, hakhout van gewone esdoorn, opgaande bomen en hakhout van gewone robinia, opgaande bomen en hakhout van gewone es, knotbomen van gewone haagbeuk, zomereik, opgaande bomen van Canadapopulier, kruisbes, rode kornoelje, iep, zoete kers en Amerikaanse vogelkers. Er staan restanten van een geschoren meidoornhaag op de kop van het talud. Deze veekeringshaag heeft sporen van vlechtwerk.

Middelhof, Obsinnich (Voeren)
Ten westen van de watermolen van Obsinnich bevindt zich in de vallei van de Remersdaalbeek een stelsel van relicten van vijvermolens. De Remersdaalbeek is een zijbeek van de Gulp die in Remerdaal ontspringt. De meest oostelijke spaarvijver is de grootste, de meest westelijke de kleinste. De kleinste vijver had een verbinding met de Remersdaalbeek. De oostelijk vijvers werd gehalveerd bij de bouw van het 45 km lang spoorlijntracé tussen Antwerpen-Tongeren-Visé-Aken, door de Duitsers gebouwd tijdens de Eerste Wereldoorlog. De Remerdaalbeek loopt ten noordwesten van het vijvercomplex. Vanaf de Kabinetskaart van de Ferraris zijn de spaarvijvers steeds op de verschillende kaarten aanwezig tot en met de topografische kaart van 1969. Op de kaart van 1981 zijn de vijvers aan het verlanden. Bij en in het stelsel van spaarvijvers staan beplantingen en rietlanden.

Moleke (Voeren)
De opgaande Canadapopulier is aangeplant in de hoek van een weiland. De boom heeft een mooie representatieve groeivorm en is een beeldbepalend object.

Ottegraeven (Voeren)
De houtkant op talud bevindt zich tussen twee graslanden. De gemengde houtkant bestaat uit hakhout van gewone es, hakhout van gewone robinia, opgaande Canadapopulieren, opgaande Italiaanse populieren en hakhout van gewone esdoorn.

Ottegraeven (Voeren)
De houtige beplantingen staat langs de oever van de Voerbeek. De soortensamenstelling bestaat uit knotbomen van schietwilg en opgaande populieren met veel maretak.

Roodbos, Rozengaerden (Voeren)
De gemengde houtkant staat op perceelsgrenzen tussen landbouwpercelen. Het noordelijk deel van de houtkant is midden de 19de eeuw een oude bosgrens, zie kaart van Vandermaelen. Tussen de kaarten van 1904 en 1939 verdwijnt het bos ten voordele van akkers en weilanden. De zuidelijke houtkant is op de Vandermaelenkaart reeds een beplante perceelsgrens tussen landbouwpercelen, dit beeld blijft op latere kaarten behouden. De houtkant bevat relicten van een kaphaag van haagbeuk. Knotbomen van es en zomereik komen voor, samen met gewone hazelaar, meidoorn en hulst. De houtkant werd aangelegd als erosiebestrijding en voor houtproductie.

Schophem (Voeren)
De gemengde houtkant staat op het talud van een holle weg. De soortensamenstelling bestaat uit hakhout en opgaande bomen van gewone es, opgaande bomen van Canadapopulier, gele kornoelje, eenstijlige meidoorn, kruisbes, rode kornoelje, gewone hazelaar, gewone kardinaalsmuts, kerspruim, roos, bosrank en okkernoot.

Schophemmerhei (Voeren)
De gemengde houtkant bevindt zich op een talud van een holle weg. De soortensamenstelling bestaat uit hakhout, knotbomen en opgaande bomen van gewone es, hakhout van hazelaar, opgaande bomen van zoete kers, opgaande zomereik, knotbomen van zomereik met een omtrek van meer dan drie meter, gewone kardinaalsmuts, eenstijlige meidoorn, opgaande Canadapopulier, sleedoorn, bosrank, rode kornoelje, olm, hakhout van zomerlinde, knotbomen van gewone beuk en haagbeuk. Opvallend is het zeer oude hakhout van veldesdoorn, met een omtrek van meer dan vijf meter.

Schophemmerhei (Voeren)
De gemengde houtkant staat op het talud ten zuiden van de weg die de Noorbeekvallei volgt. De samenstelling ervan bestaat hoofdzakelijk uit hakhout van gewone es, met omtrek tot meer dan zes meter. Daarnaast komen ook opgaande Canadapopulieren en hakhout van Canadapopulier voor, hakhout van zomereik, roos, eenstijlige meidoorn, gewone hazelaar, iep en sleedoorn. De houtkant vormt een historische eenheid met een landschappelijke structuur, namelijk een talud van een weg. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van het talud van de weg. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout en loofvoedering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Overwijs (Westerlo)
Op de rand van een bos en weiland in Overwijs, bevindt zich een houtkant van witte abeel. Vermoedelijk gaat het hier om een recente aanplanting daar witte abeel traditioneel niet als hakhout werd gebruikt.