Inventaris

Dorpsplein (Evergem)
Vermeld in 966 wanneer koning Lotharius de Sint-Baafsabdij bevestigde in haar rechten en bezittingen en in 1105 wanneer de bisschop van Noyon en Doornik het patronaat verleende aan de Sint-Baafsabdij. De kerk brandde in 1783 volledig af. Wederopbouw onder leiding van F. Drieghe in 1785-90 in classicistische stijl. Slechts ingewijd in 1833. Driebeukige transeptloze hallenkerk van zeven traveeën met westelijke toren onder één zadeldak, vlak afgesloten koor van twee traveeën geflankeerd door winterkapel en sacristieën. Vierkante westtoren heropgebouwd in 1926-27.

Kloosterstraat 2 (Zwevegem)
De huidige hoevegebouwen dateren van 1790. De vorige hoeve op deze plaats (aanduiding Ferrariskaart (1770-1778)) brandde volledig af in 1788. Op het primitief plan van het kadaster (circa 1835) zijn herkenbaar het poortgebouw, het woonhuis, de schuur ten oosten en de stalvleugel, ook het kapelletje is aangegeven. Voorheen liep de omwalling vermoedelijk tot aan de kapel. Zelfde configuratie op de Atlas der Buurtwegen (circa 1846). De omwalling wordt niet meer weergegeven op een mutatieschets van 1984. Uniform gebouwenbestand, geelgeschilderde baksteen op grijsgeschilderde plinten onder pannen daken. Gebouwen met vierkante opstelling gegroepeerd rond een deels gekasseid erf. Kapel van de hoeve gelegen in de Kloosterstraat toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw met in het interieur een klein Onze-Lieve-Vrouwbeeldje.

Borgveld 4 (Brakel)
Een oude kaphaag van in hoofdzaak fladderiep en es staat op de noord- en oostgrens van een erf bij een verbouwd hoevetje. De haag bestaat uit we aparte delen. Op de kadasterkaart van PC. Popp en de kaart van Van der Maelen is er langs de oostelijke haag een voetweg weergegeven, bovendien merken we dat er in de 19de eeuw hier geen gebouw aanwezig was. Op de Ferrariskaart (ca 1775) werd hier wel een hoevetje ingetekend en het erf was volledig afgeboord met een beplanting. In die tijd was het gebruikelijk om het erf af te boorden met houtkanten die nuttig waren als afsluiting, houtproducent (brand-, gerief-, constructiehout) en loofvoedering. Men gebruikte hiervoor een scheer- of kaphaag en hakhout. De nog aanwezige oude kaphaag van fladderiep is plaatselijk onderbroken en de vrijgekomen ruimte is opgevuld door een lijnaanplanting van drie opgaande lindebomen.

Roeselaarsestraat 161 (Ardooie)
Parochiekerk van het gehucht De Tassche, dat zich nabij de grens met Roeselare bevindt.

Tweebruggenstraat 34-36 (Gent)
Grotendeels behouden 17de-eeuwse gebouwen, met uitzondering van het gesloopte kwartier van de abdis en de in begin 19de eeuw door brand vernielde gebouwen. De oude kloostergang bestond uit rondom een niet volledig gesloten rechthoekig hof gerangschikte panden en een kapel met westtoren aan de noordelijke kant van de hof. De kapel werd aanzienlijk verfraaid eind tweede kwart 17de eeuw. In de 18de eeuw werden de overige kloostergebouwen vergroot en verbouwd naar ontwerp van architect Bernard de Wilde. Nog latere uitbreidingen.

Tinhoutstraat (Beernem)
De neogotische kerk van 1912-1913 naar ontwerp van J. Viérin werd in 1940 getroffen door Duitse bommen en brandde volledig uit. In 1942 werd de kerk heropgebouwd naar ontwerp van dezelfde J. Viérin. Georiënteerde driebeukige hallenkerk. Verankerde rode baksteen in combinatie met Euvillesteen en blauwe hardsteen voor de ornamentiek en de vensterdorpels. Zadeldaken bedekt met natuurleien. Ten zuidoosten van de kerk bevindt zich de begraafplaats; omzoomd door haagbeuk, met graven vanaf circa 1930.

Graslei 10 (Gent)
Spijker, opklimmend tot het vierde kwart van de 12de eeuw, tot 1734 opslagplaats voor het graan dat langs de Leiehaven vervoerd werd. Na een brand in 1896, gerestaureerd in 1903 naar ontwerp van architect August Van Assche. Licht voorover buigende gevel van zeven traveeën en drie bouwlagen met zadeldak, met een brede verankerde trapgevel van zes traveeën en toegevoegde travee afgedekt met twee kantelen, volledig opgetrokken uit Doornikse kalksteen. Achtergevel met een verankerde trapgevel van Doornikse kalksteen.

Moenplaats 9 (Zwevegem)
Belangrijkste hoeve op het grondgebied van de gemeente, centrum van de heerlijkheid en het graafschap van Moen met leenhof. De hoeve wordt voor het eerst vermeld in een pachtcontract van 1443. p de kaart van Sanderus (1641) en op de kaart van het landboek van Moen (1760) afgebeeld met losstaande bestanddelen. Hoeve vernield door brand op 4 april 1893. De kadastrale legger van 1893 beschrijft de hoeve als "maison en ruines". Nu volledig omwalde hoeve met vrij homogeen gebouwenbestand daterend uit de late 19de eeuw,. Erftoegang via 17de-eeuwse bakstenen tweebogige brug met gekasseid oppervlak en met deels 17de-eeuws poortgebouw met wapenschild. Twee lindebomen flankeren de brug. Woonhuis met pannen zadeldak doorbroken door klokkentorentje, stalvleugel en imposante dubbele dwarsschuur en vrijstaand in kern 18de-eeuws wagenhuis. Imposante tabaksast en bergplaats.

Waversesteenweg 1 (Hoegaarden)
Kasteel in vroeg-neogotische stijl gebouwd in 1845 naar ontwerp van architect Auguste Vivroux (1795-1867) ter vervanging van een 16de-eeuws landhuis, later ingericht door de Brusselse stadsarchitect Pierre Victor Jamaer (1825-1902); heropgebouwd na brand omstreeks 1880; oranjerie gebouwd in 1867 naar ontwerp van architect Hendrik Beyaert (1823-1894); kasteeldomein ontworpen als 'rivierlandschap' met eiland en cascade van circa 50 hectare; functionele heraanleg van de onmiddellijke omgeving van het kasteel naar ontwerp van Louis Van der Swaelmen jr. in 1910 met bouw van een zwembad; de herinrichtingswerken door Van der Swaelmen waren een belangrijke inspiratiebron voor de 'Nouveau Jardin Pittoresque' tijdens het interbellum.

Blinde-Ezelstraat 1, Burg 12 (Brugge)
Huidig gebouwencomplex, is fasegewijs tot stand gekomen op de plaats van het vroeger Ghyselhuus waar de schepenen vergaderden. De oudste vleugel, aangevat in 1376 onder graaf Lodewijk van Male, kan beschouwd wordt als het eerste monumentale, middeleeuwse stadhuis van onze gewesten en de eerste toepassing van Brugse travee. Daarnaast omvat het complex: een eerste uitbreiding van circa 1410, de Nieuwe Schepenkamer van 1523 maar na brand van 1946 herbouwd door architect J. Viérin, derde uitbreiding oorspronkelijk met kapel, keuken en wezenkamer gebouwd in 1544-1545 door meester-metselaar C. Sixdeniers, de Nieuwe Vierschaar van 1603-1604, de Thesaurie gedateerd met jaarankers 1614, een traptoren naar ontwerp van L. Delacenserie van 1903-1904 en het Kabinet van de Burgemeester van architect L. Dugardyn van 1972.