Inventaris

Kerkstraat 2A, Oostvleterendorp 1 (Vleteren)
Voormalige brouwerij met herberg. Hoekhuis bij de Kerkstraat van drie traveeën + één afgeschuinde travee + vier traveeën + een dubbelhuis van drie traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak met rechts wolfseind (Vlaamse + mechanische pannen), uit de 19de eeuw.

Veurnestraat (Vleteren)
De Meestermolen is een standaardmolen met open voet. Functioneel gaat het om een korenmolen. Ten zuiden van de standaardmolen, aan de voet van de molenbelt, staat een dwarsschuurtje met wanden in stijl- en regelwerk.

Veurnestraat 36 (Vleteren)
Historische hoeve (aangeduid op de Ferrariskaart 1770-1778), voormalige zetel van heerlijkheid Ten Broucke Gelegen ten westen van de Boezingegracht en aan de rand van de broeken. Rondom de hoeve liggen weilanden met bewaarde oorspronkelijke percelering en relicten van perceelsrandbeplanting die getuigen van het historisch grondgebruik rond de hoeve.

Woestenstraat 61-63 (Vleteren)
Lage arbeidershuisjes, met aanleunende smidse, deel uitmakend van een gehucht uit de 19de eeuw. Breedhuizen van één bouwlaag onder pannen zadeldaken.

Woestenstraat 67 (Vleteren)
Herenhuis en maalderij, deel uitmakend van een gehucht uit de 19de eeuw. Breedhuizen van twee bouwlagen, onder pannen zadeldaken.

's Gravenvoeren, Remersdaal, Sint-Martens-Voeren, Sint-Pieters-Voeren, Teuven (Voeren)
Het gebied strekt zich uit over het grootste deel van de deelgemeenten ‘s-Gravenvoeren, Sint-Martens-Voeren en Sint-Pieters-Voeren en omvat de dorpskernen van deze gemeentes. De diep ingesneden Voer loopt centraal door het gebied en aan weerszijden strekt zich een agrarisch landschap uit afgewisseld door bossen. Voeren heeft een zeer hoge concentratie aan holle wegen en graften. Typisch voor het landschap zijn de vele kom- en trechtervormige depressies of dolinen.

's Gravenvoeren (Voeren)
De Kruisgraaf is een diep ingesneden groeve. De vertakte, beboste Kruisgraef is noord-zuid georiënteerd. Het substraat bestaat uit gesteenten uit het Krijt. Bodemkundig bestaat de Kruisgraef uit lemige bodems zonder profielontwikkeling. De lemige gronden rond de Kruisgraef hebben wel een textuur of structuurhorizont. De Kruisgraef is oorspronkelijk een krijtgroeve. De groeve is loodrecht op de vallei georiënteerd. De exploitatie ervan gebeurde via een ontsluitingsweg loodrecht op de parallelweg aan de Voer. In de ravijn komt een zeer grote dassenburcht voor met een lengte van 150 m en 46 uitgangen (1985). De Kruisgraef is een eiken-haagbeukenbos en is beplant met hakhout en opgaande bomen van gewone es, fijnsparren en opgaande populieren. Er komt ook veldolm, hazelaar en meidoorn voor.

's Gravenvoeren (Voeren)
De Roetsgraaf is een stelsel van diep ingesneden groeven. De groeven zijn loodrecht op de holle weg georiënteerd. De exploitatie van de ontginning gebeurde via deze weg. Deze weg vormt de historische verbinding tussen het dorp en de hoger gelegen landbouwgronden op de noordelijke helling. De Roetsgraaf is beplant met onder andere robinia, hakhout van hazelaar en hakhout van gewone es, met een omtrek tot 468 cm. De kruidlaag bestaat onder andere uit boskortsteel, bosanemoon, kraailook, boszegge, bosbingelkruid, bosviooltje en bleeksporig viooltje. De soortensamenstelling van de onderlaag en de omvang van het hakhout doet vermoeden dat deze situatie al meer dan 100 jaar bestaat.

's Gravenvoeren, Sint-Martens-Voeren (Voeren)
Er bevinden zich op verschillende plaatsen in de Voervallei uitgebrikte gronden. Op de linkeroever van de Voervallei ter hoogte van Meulenberg bevindt zich een grasland met een zeer steile noord gerichte helling met een opvallend microreliëf van kleine parallelle taluds. Net stroomopwaarts van de watermolen Janssen bevindt zich een ander uitgebrikt weiland.

's Gravenvoeren (Voeren)
De kiezeloölietgroeven bevindt zich langs een de holle weg naar Kattenrot, in het Schophemerheidebos. Deze weg vormt de historische verbinding tussen het gehucht Schophem en Kattenroth en Ulvend, over het voormalige heidegebied Schophemerheide. De kiezeloöliet werd samen met vuursteen gebruikt in de wegverharding. De kiezeloöliet is vermoedelijk de oudste verharding. De groeve is overgroeid met bosvegetatie, maar is wel in het reliëf herkenbaar als ontginningsplek.