Inventaris

Brecht, Sint-Job-in-'t Goor, Sint-Lenaarts (Brecht), Westmalle (Malle), Schilde (Schilde)
De Brechtse Heide ligt op de tweede hoogste cuesta in de provincie Antwerpen. De kleilagen in de ondergrond zorgen ervoor dat het grondwater hoog staat. Tot in de tweede helft van de 18de eeuw was de Brechtse Heide nog onderdeel van een uitgestrekt heidegebied, de ‘Westmaltesche Heijde’. De op de historische kaarten weergegeven vennen vinden we tot vandaag terug in het gebied. De eerste ontginningen in het gebied situeren zich rond de Grote Vraaghoeve waar reeds in 1168 een hoeve zou hebben gestaan. Het huidige landschap bestaat uit de boscomplexen in het westen, een gecompartimenteerd landschap in het midden en in het oosten een eerder open landschap met weilanden. Het landschap van de Brechtse heide is één van de grootste gaaf bewaarde landschappen van de provincie Antwerpen.

Wijkstraat 16 (Diepenbeek)
Het hoofdgebouw van 1888, met knipvoeg gevoegde neogotische baksteenbouw van acht traveeën en twee bouwlagen onder een leien zadeldak met dakruiter met ingesnoerde naaldspits en bekronend ijzeren kruis met windhaan.

Kemmelbergweg (Heuvelland)
Eén van de 22 demarcatiepalen, die in de eerste helft van de jaren 1920 zijn geplaatst door de Touring Club de Belgique, ter markering van symbolische plaatsen langs de voormalige frontlijn uit de Eerste Wereldoorlog. Deze demarcatiepalen, naar een ontwerp van de Franse beeldhouwer Paul Moreau-Vauthier, werden in drie varianten uitgewerkt: een Belgisch, Frans en Brits model. Demarcatiepaal nummer 8 betreft een Frans model en wil de plaats markeren tot waar de Duitsers tijdens hun Lente-Offensief (voorjaar 1918) gevorderd waren.

Reningelststraat (Heuvelland)
Eén van de 22 demarcatiepalen, die in de eerste helft van de jaren 1920 zijn geplaatst door de Touring Club de Belgique, ter markering van symbolische plaatsen langs de voormalige frontlijn uit de Eerste Wereldoorlog. Deze demarcatiepalen, naar een ontwerp van de Franse beeldhouwer Paul Moreau-Vauthier, werden in drie varianten uitgewerkt: een Belgisch, Frans en Brits model. Demarcatiepaal nr. 14, een Frans model, wil de plaats markeren tot waar de Duitsers tijdens hun Lente-Offensief (voorjaar 1918) gevorderd waren.

Brugse Steenweg (Nieuwpoort)
Betonnen militaire constructie, in 1916 of 1917 gebouwd door de Belgische genie, voor de opslag van springstof waarmee het sluizencomplex van de Ganzenpoot zou kunnen ondermijnd worden, indien de geallieerde legerleiding dit bij een eventuele Duitse doorbraak noodzakelijk zou achten.

St.-Elisabethlaan (De Panne)
In oorsprong geallieerde betonnen schuilplaats uit de Eerste Wereldoorlog, die tijdens de Tweede Wereldoorlog door de Duitse bezetter opnieuw wordt gebruikt en aangepast.

Krombeekseweg 82 (Poperinge)
Houten barak, afkomstig van een hospitaalsite die tijdens de Eerste Wereldoorlog was opgericht voor de achtergebleven burgerbevolking in het onbezette deel van België en ook tijdelijk als militair hospitaal werd gebruikt. De site bleef na de wapenstilstand fungeren als hospitaal ter vervanging van de vernielde hospitalen in de frontstreek, vervolgens als sanatorium voor tuberculoselijders. In 1930 verhuisde dit sanatorium, samen met één barak en de toegangspoort naar De Lovie in Proven.

Boezingestraat 148 (Langemark-Poelkapelle)
Duitse betonnen militaire post uit de Eerste Wereldoorlog, vóór de Derde Slag bij Ieper opgetrokken bij een hoeve langs de weg Langemark-Boezinge. De bunker was oorspronkelijk bedoeld als medische post.

Roeselarestraat (Ieper)
Eén van drie betonnen bunkers, door Duitse eenheden tijdens de Eerste Wereldoorlog opgetrokken in een geknikte loopgraaf, gekend als 'Cambrai Reserve'.

Roeselarestraat (Ieper)
Eén van drie betonnen bunkers, door Duitse eenheden tijdens de Eerste Wereldoorlog opgetrokken in een geknikte loopgraaf, gekend als 'Cambrai Reserve'.