Inventaris

Van Asschestraat 25 (Steenokkerzeel)
18de-eeuwse verbouwde breukstenen woningen onder pannen zadeldak.

Vanheylenstraat 26 (Steenokkerzeel)
Verbouwd boerenhuis met in het verlengde een breukstenen bijbouw.

Vanheylenstraat (Steenokkerzeel)
Sterk verbouwde zandstenen constructie onder pannen zadeldak; een zandstenen steekboogvensteromlijsting (tweede helft 18de eeuw) behouden in de breukstenen achtergevel van een haaks dienstgebouw.

Vanheylenstraat 38 (Steenokkerzeel)
Pastorie uit 1815-1816 met gedeeltelijk ommuurde tuin; oorspronkelijk geheel ommuurde tuin van 47 are; in 1970 opengesteld als speel- en sportterrein, omheiningsmuur gedeeltelijk gesloopt; restanten van oude beplanting.

Vanheylenstraat 113 (Steenokkerzeel)
Omheinde woning, zandsteenbouw in breuksteenverband met uitstekende plint, in kern opklimmend tot 17de of eerste helft 18de eeuw.

Guido Gezellestraat (Denderleeuw)
Watertoren nabij het station van Denderleeuw, opgericht in 1925 in opdracht van de spoorwegen in functie van de bevoorrading van stoomtreinen met gezuiverd water uit de Dender. Samen met andere watertorens die binnen de context van de spoorwegen werden opgericht, behoort de watertoren tot het type D1.

Kard. Mercierstraat (Aarschot)
Belangrijk gotisch monument van ijzerzandsteen uit de Demerstreek met verwerking van kalksteen. Zetel van een seculier kapittel. Vermoedelijk begin 14de eeuw start van de bouw, onder andere gedenksteen in koorapsis uit 1337 met vermelding van Franse bouwmeester Jacob Piccart. Vermoedelijk werd in de eerste helft van de 15de eeuw de westerpartij afgewerkt.

Gijzelaarsstraat (Aarschot)
Modern gebouw uit 1965 van architect M. Dessauvage, naast het monument der gefusilleerden van 1914-1918.

Stadspark 1 (Aarschot)
Gelegen in een park, ruim dubbelhuis met twee verdiepingen en schilddak; middenrisaliet bekroond met een driehoekig fronton.

Elisabethlaan 103A-C, Gasthuisstraat 18, 22-24 (Aarschot)
Het omvangrijke complex van het Sint-Elisabethgasthuis gaat terug tot 1655, toen heropgericht door de grauwzusters van Sint-Annadal in Diest. Na de Franse Revolutie werd het omgevormd tot Burgerlijk Gasthuis. Het heterogene gebouwenbestand biedt een boeiend overzicht van opeenvolgende architectuurstromingen: de oudste kern met de kloostergebouwen (1655-1706) in traditionele bak- en zandsteenstijl, een latere uitbreiding (1767) in Louis XV-stijl, het neoclassicistische 'nieuw gasthuis' (1840) van Van Arenbergh en de neogotische kapel (1905) van Langerock. De oude kloostergebouwen, die na de Tweede Wereldoorlog gedeeltelijk werden heropgebouwd, getuigen bovendien van de toen vigerende restauratiementaliteit. Daarnaast bevatten ze nog originele interieurelementen, waaronder een compleet bewaarde apotheekinrichting uit 1767.