Inventaris

Dorpsplaats (De Haan)
Neoclassicistische kerk, ingeplant bij de Dorpsplaats, ten westen van de Warvinge en omgeven door een ommuurd kerkhof met graftekens. Deels bewaard omlopend bakstenen pad in visgraatverband.

Kerkstraat 87 (De Haan)
De kerk is gewijd aan het Heilig Kruis, de kruisdevotie en bedevaart ontstaan in de 16de eeuw. In oorsprong een gotische kerk, mogelijk opklimmend tot midden 13de eeuw, gevolgd door een grote bouwcampagne midden 17de eeuw en later, typisch voor de Vlaamse kustkerken, uitgebreid met een neogotisch schip naar ontwerp van Alphonse De Pauw van 1906. De plattegrond ontvouwt een georiënteerde, driebeukige hallenkerk op nagenoeg rechthoekig grondplan met achtzijdige vieringtoren; een schip van vier traveeën, een pseudotransept van één travee en een koor van vier ongelijke traveeën met vlakke apsis. Sacristie, stook- en bergplaatsen bevinden zich in de zuidoostelijke aanbouw.

Monicastraat 17 (De Haan)
In 1897 wordt in de Concessie tussen de Dantelaan en de Montaignelaan de Willibrorduskapel opgericht. De badplaats is echter in volle expansie en heeft nood aan een groter bedehuis. Pierre Borre, advocaat in Brussel en grondeigenaar in De Haan, neemt het initiatief om een kerk te bouwen.

Vlissegemstraat (De Haan)
De huidige driebeukige hallenkerk met achtzijdige westtoren gaat terug op een 13de-eeuws kerkgebouw. Georiënteerde, driebeukige hallenkerk op nagenoeg rechthoekig grondplan met ingebouwde vierkante westtoren (oorspronkelijk vieringtoren), een schip van vijf traveeën en een koor van één travee met driezijdige sluiting, geflankeerd door de sacristie en stookplaats. Verankerde baksteenbouw onder leien zadeldak op klossen. De kerk ligt te midden van het ommuurde kerkhof met graftekens.

Bortierlaan 8, Zeelaan 129 (De Panne)
In 1926 wordt de Onze-Lieve-Vrouwparochie opgericht in de Dumontwijk.

Dorpsstraat 3_2 (De Panne)
Bedehuis met omringend kerkhof, aan de Stationsstraat begrensd door een muur met hek. Neogotische hallenkerk naar ontwerp van architect P. Buyck van 1855 met deels romaanse, deels gotische toren en transept daterend uit een belangrijke bouwfase in de 13de eeuw. Verankerde gele baksteenbouw met aanwezigheid van ijzerzandsteen in transept, onder leien bedekkingen. De plattegrond ontvouwt een voorgeplaatste westtoren met aanleunende kruisbeuken, een driebeukig schip van vijf traveeën met rechte sluiting van zijkoren en een hoofdkoor van een rechte travee met driezijdige sluiting; aanleunende sacristie en stookplaats. Het kerkhof bewaart een collectie graftekens uit de periode van de Eerste Wereldoorlog tot de late jaren 1970. In de kerk en op het kerkhof oorlogsgedenktekens en graven van militairen.

Kerkstraat 53 (De Panne)
Driebeukige, neogotische hallenk erk met toren op het noordwesten. Uitgangspunt: bouw van neogotische kapel door toedoen van mejuffrouw Calmeyn, kleindochter van P. Bortier, in 1860 in zogenaamd Jozefdorp. Gele baksteenbouw; leien bedakingen. Variante op het laatgotische patroon van hallenkerk met westtoren: hallenkerk met noordwesttoren.

Zevergem (De Pinte), Zwijnaarde (Gent), Melsen, Merelbeke, Schelderode (Merelbeke), Eke (Nazareth)
De Scheldemeersen van Zevergem-Schelderode vormen één van de weinige restanten van een aaneengesloten meersenlandschap in de Scheldevallei. Het gebied wordt gekenmerkt door de afwisseling van meersen, afgesneden meanders, populierenaanplantingen en door greppels opgedeelde graslandpercelen. Het kasteeldomein van Schelderode ligt op de steilrand.

Dorp (De Pinte)
Kerk met rechthoekige plattegrond van het pseudobasilicale type, schip en zijbeuken van zeven traveeën met ingebouwde toren en koor van één travee met driezijdige sluiting, waarvan het huidige uitzicht bepaald wordt door werken tijdens het derde kwart van de 18de en 19de eeuw. Ingeplant midden ommuurd kerkhof met ijzeren toegangshek aan gietijzeren zuilen en twee flankerende linden in het westen op het kerkhof. Links van de kerk, stenen beeld van het Heilig Hart van Jezus van 1929, en achteraan tegen de kerkhofmuur Calvariekapel, tevens grafkapel, van circa 1900.

Pintestraat (De Pinte)
Oorspronkelijk een pseudobasilicale kerk met westtoren, voltooid in 1840 doch in 1851 door bliksem vernield en vervangen door een houten torentje. Vergrotingsplannen vanaf 1900 naar ontwerp van architect Jules Goethals en in 1909 nieuwe plannen, voltooid in 1912. Beschadiging tijdens beschietingen in 1918 en herstelling naar ontwerp van architect Amandus Robert Janssens. Vrij imposante neogotische bakstenen kruisbasiliek met vierkante westtoren onder ingesnoerde naaldspits; afdekkende leien zadeldaken. Huidige kerk met driebeukig schip van zes traveeën, uitspringend transept van twee traveeën en koor van drie traveeën met vijfzijdige sluiting; vijfzijdige doopkapel aan noordelijke torentravee, rond traptorentje aan zuidzijde.