Inventaris

Sint-Jacobsplein 7 (Leuven)
In 1838 opgetrokken burgerhuis, opgevat als een breedhuis van vier traveeën en drie verkleinende bouwlagen onder een pannen zadeldak.

Sint-Jacobsplein 8 (Leuven)
Neoclassicistisch ensemble dat gevormd wordt door een monumentale herenwoning aan het Sint-Jacobsplein, een éénlaags bijgebouw, een koetspoort en een tuinmuur aan de Biezenstraat, en tot garage omgevormde stallingen.

Sint-Maartenstraat 14 (Leuven)
Drie traveeën breed en drie bouwlagen hoog neoclassicistisch burgerhuis uit 1871.

Sint-Maartenstraat 42 (Leuven)
Oorspronkelijk een herenhuis met tuin daterend uit 1840, opgetrokken en bewoond door Egide Rosseels, telg van de succesvolle Leuvense tuinarchitectenfamilie.

Sint-Maartenstraat 75-85 (Leuven)
Rijwoningen, behorend tot de oudste basisbebouwing en gebouwd in 1846. Volgens een repeterend schema opgetrokken reeks van neoclassicistische panden van twee tot drie traveeën.

Sint-Michielsstraat 2-6 (Leuven)
Voormalig jezuïetencollege, grosso modo I-vormig complex dat bestaat uit een langgerekte straatvleugel, een dwarsvleugel en een haaks daarop ingeplant volume met twee halfcirkelvormige aula's.

Sluisstraat 11-13 (Leuven)
Twee gekoppelde woningen met enkelhuisopstand, drie in hoogte verkleinende bouwlagen en elk drie traveeën onder zadeldak, in afwijking van de bouwaanvraag van 1840 opgetrokken in spiegelbeeld.

Sluisstraat 15 (Leuven)
Eenvoudig neoclassicistisch rijhuis met drie verjongende bouwlagen en drie traveeën onder zadeldak, volgens archiefgegevens kort vóór 1840 opgetrokken.

Sluisstraat 9 (Leuven)
Ruim burgerhuis met dubbelhuisopstand, drie in hoogte verjongende bouwlagen en vier traveeën onder een leien zadeldak, volgens archiefgegevens opgetrokken kort vóór 1840.

Tervuursesteenweg 236 (Leuven)
Dorpswoning gelegen op de grens van Bertem en Terbank, reeds weergegeven op de Atlas der Buurtwegen uit 1841. Uit de evolutie van het pand, zoals weergegeven door de kadastrale schetsen, blijkt dat het linkse gedeelte sinds 1848 ongewijzigd bleef. Dit diephuis wordt gekenmerkt door een 19de-eeuwse beschilderde, neoclassicistische gevel. De lagere aanbouw werd omstreeks 1900 verhoogd met een graanzolder.