Inventaris

Krindaal (Voeren)
Gemengde houtkant op talud van een voetweg, zijweg van Krindaal. De taluds langs de weg zijn beplant met opgaande gewone es, die ook als knotboom en hakhout voorkomt. Hakhout van zoete kers en gewone hazelaar. Veldesdoorn komt als hakhout en als opgaande boom (tot 89 cm omtrek) voor en zomereik als knotbomen. Natuurlijke verrijking van roos, sleedoorn en rode kornoelje.

Krindaal (Voeren)
De opgaande es is aangeplant als een hoekboom. De alleenstaande boom heeft een mooie groeivorm. Ligt dicht bij de huidige weg naar Krindaal, en uit oude kaarten blijkt dat de boom zich in een hoek de oude weg van Veurs naar Krindaal bevindt. Deze weg werd later in functie van de aanleg van de spoorlijn verlegd. Atlas Cadastral parcellaire de la Belgique, Philippe-Christian Popp, uitgegeven tussen 1842-1879, schaal 1:5000Topografische kaart van België, Philippe Vandermaelen, uitgegeven tussen 1846-1854, schaal 1:20.000.Kaart van België, Militair Cartografisch Instituut, uitgegeven tussen 1928-1950, schaal 1:20.000.

Krindaal, Stationsstraat, Voort (Voeren)
De houtkant langs de spoorlijn Antwerpen-Tongeren-Visé-Aken is een mooi voorbeeld van een traditioneel hakhoutbeheer. De gemengde houtkant op talud bestaat uit ratelpopulier, hakhout van okkernoot, zoete kers, zwarte els, gewone es en gewone hazelaar.

Krindaal (Voeren)
De gemengde houtkant bevindt zich op de perceelsgrens bij enkele weilanden. De beeldbepalende houtkant bestaat uit knotbomen van zwarte els, gewone haagbeuk en gewone es. Daarnaast komen ook meidoorn en gewone hazelaar voor.

Krindaal (Voeren)
De rij geknotte essen staat op de perceelsgrens van twee weilanden. De omvangrijke knotbomen hebben mooie representatieve groeivormen. Deze perceelgrensbeplantingen zijn op de Kabinetskaart van de Ferraris als lijnvormige beplanting ingetekend. De Poppkaart toont deze perceelsgrens duidelijk. Op de 20ste-eeuwse kaart van 1904 en later staat de perceelsrandbeplanting duidelijk gekarteerd.

Krindaal (Voeren)
De rij geknotte en opgaande bomen staat op de grens tussen landbouwpercelen en de weg die in het Broekbos omhoog loopt enerzijds en de voormalige weg ten zuiden van het Broekbos anderzijds. Het betreft twee gewone essen, één zomereik en knothaagbeuken. De bomen worden begeleid door geschoren veekeringshagen van meidoorn met bijmenging van hulst en sleedoorn. De omvangrijke knotbomen hebben mooie representatieve groeivormen. Deze perceelgrensbeplantingen zijn op de Kabinetskaart van de Ferraris als lijnvormige beplanting ingetekend. De Poppkaart toont deze perceelsgrens duidelijk. Op de 20ste-eeuwse kaart van 1904 en later staat de perceelsrandbeplanting duidelijk gekarteerd.

Krommejong (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud parallel aan de weg 'Krommejong', en is aan de andere zijde begrensd door akkerland. Gewone hazelaar, gewone haagbeuk, winterlinde en gewone es komen als hakhout voor, met daarnaast ook eenstijlige meidoorn en sleedoorn.

Krommejong (Voeren)
De gemengde houtkant het talud van een holle weg bestaat uit hakhout van gewone hazelaar, hakhout en opgaande bomen van veldesdoorn, knotbomen en hakhout van gewone esdoorn, opgaande bomen van gewone es, opgaande bomen van zoete kers en éénstijlige en tweestijlige meidoorn aanwezig. Als natuurlijke bijmenging is er bosrank en gewone vlier.

Kultjen (Voeren)
De rij knotessen staat op de perceelsgrens van weilanden. Reeds op de kabinetskaart van de Ferraris worden hier vele houtkanten aangeduid. De huidige percelering gaat terug op de toestand van de Poppkaart. Vanaf de topokaart van 1873 wordt steeds een houtkant gekarteerd op deze perceelsgrens. Het bodemgebruik errond is steeds weiland of hoogstamboomgaard. De geknotte bomenrij werd aangeplant met een bepaalde functie: brand-, bouw-, ambachts-, geriefhout of loofvoedering.

Kultjen (Voeren)
De oude kaphaag van haagbeuk staat op de perceelsgrens van landbouwpercelen. De perceelsvormen gaan terug op de situatie zoals aangegeven op de Poppkaart. De huidige houtkant markeert een oude bosgrens. Op de Kabinetskaart van de Ferraris tot op de topografische kaarten van de tweede helft van de 20ste eeuw staat ten zuiden van de kaphaag een klein bos. De kaphaag volgt de noordelijke bosgrens. Het bos is op de kaart van 1969 gedeeltelijk gerooid. Later werd het volledig omgezet in landbouwgrond. De huidige, gemengde houtkant bestaat uit knotbomen van haagbeuk, aangevuld met opgaande bomen van zoete kers, knotzomereiken, opgaande en geknotte essen, hakhout van hazelaar en een relict van een meidoornhaag als veekering.