Inventaris

Reningestraat 10 (Ieper)
Kleine wederopbouwhoeve, teruggaand op de regionale hoevebouw uit de 19de eeuw.

Reningestraat 15 (Ieper)
Wederopbouwhoevetje naar ontwerp van architecten Fernand Petit en Jacques Obozinski (Brussel), teruggaand op de regionale negentiende-eeuwse hoevebouw.

Reningestraat 6 (Ieper)
Wederopbouwhoeve, thans buitenverblijf, teruggaand op de regionale hoevebouw, zie opstelling: losse, lage bestanddelen U-vormig gegroepeerd rondom een erf.

Reningestraat 8 (Ieper)
Pittoresk hoevetje naar ontwerp van architecten Fernand Petit en Jacques Obozinski, uit het begin van de jaren 1920. Wederopbouw teruggaand op de regionale (doorsnee) hoevebouw.

Rijselseweg 101 (Ieper)
Wederopbouwhoeve naar ontwerp van architect M. Selly (Ieper), volledig aansluitend bij de traditionele hoevebouw zie, opstelling: losse, lage bestanddelen U-vormig gegroepeerd rondom een geasfalteerd erf met resten van bakstenen stoepen.

Rijselseweg 85 (Ieper)
Historische hoeve, reeds aangeduid op Ferrariskaart (1770-1777). Samen met Oost-, Noord- en West-Bellegoed, voormalig pachtgoed van de familie Belle, vooraanstaande Ieperse patriciërs.

Rodenbachstraat 51 (Ieper)
Wederopbouwhoeve naar ontwerp van architect C. Schmidt (Poperinge) van 1921, grosso modo teruggaand op de regionale hoevebouw.

Schachteweidestraat 41 (Ieper)
Naar verluidt hoeve voor de Eerste Wereldoorlog omwald en grosso modo op de vooroorlogse plaats heropgebouwd. Heropbouw teruggaand op de regionale hoevebouw zie, opstelling: losse, lage bestanddelen U-vormig gegroepeerd rondom een deels verhard erf, met bakstenen stoepen, beveiligd door middel van gietijzeren hek tussen bakstenen pijlers.

Sint-Elooisweg 11 (Ieper)
Kleine hoeve uit de wederopbouwperiode, gelegen in de dorpskern van Voormezele. De hoeve bestaat uit een vleugel met woning, schuur en stal uit de jaren 1920 en twee stalvleugels uit de eerste helft van de jaren 1940 in gemengde beton- en houtbouw.

Steenakkerstraat 1 (Ieper)
19de-eeuwse hoeve met L-vormig opgestelde losse bestanddelen. Kenmerkend is de hoge leesbaarheid van de bouwgeschiedenis: het langgestrekte volume van boerenwoning met aansluitende stallen in witgeschilderde baksteen en de dwarsschuur met stallen en wagenhuis in donkerrode baksteen behoren duidelijk tot de 19de-eeuwse hoevearchitectuur. Bij de schuur kunnen echter ook de herstellingen in gele baksteen, doorgevoerd na de vernielingen van de Eerste Wereldoorlog, afgelezen worden. Bijkomend werd in 1927 een lage kippenstal op het erf gebouwd.