Inventaris

Vanheulestraat 2 (Ieper)
Wederopbouwhoeve naar ontwerp van architect L. Damide (Dottenijs); vooroorlogse hoeve ten noordwesten gelegen zie bewaarde omwalling.

Vanheulestraat 3 (Ieper)
Hoeve, naar verluidt niet op de vooroorlogse plaats heropgebouwd zie rest van omwalling ten westen, grosso modo aansluitend bij de regionale hoevebouw.

Veurnseweg 217 (Ieper)
Naar verluidt, voormalig molenhuis-maalderij horend bij verdwenen windmolen, daterend van 1919. Gelegen op het uiteinde van de dorpskom, links op de straat. Wederopbouw teruggaand op regionale hoevebouw.

Veurnseweg 59 (Ieper)
Wederopbouwhoeve, teruggaand op de regionale hoevebouw, zie U-vormige opstelling van losse, lage bestanddelen: boerenhuis, stallen en schuurvleugel, respectievelijk ten noordwesten en ten oosten van deels verhard erf; ten noordwesten geasfalteerde erfoprit; recente loods ten zuiden; aanplanting: depressie van vroegere wal ten noorden; ten noordoosten drenkput; rest van boomgaard ten oosten

Vijfwegenstraat 2 (Ieper)
Hoevetje, heropgebouwd naar ontwerp van architect C. Schmidt (Poperinge) van 1922, gelegen in de straatbocht bij de Vijfwegenstraat. Naar zeggen voor de oorlog herberg zogenaamd "Het pappotje", echter dieperin gelegen.

Vlamertingestraat 14 (Ieper)
Hoeve met herenhuis op "nieuwe" plaats naar ontwerp van architect L. Verstraete (Izegem) van 1921, teruggaand op de regionale hoevebouw.

Vlamertingestraat 20 (Ieper)
Hoeve met losse bestanddelen naar ontwerp van architect Louis Verstraete van 1920: wederopbouw teruggrijpend naar de regionale hoevebouw, waarbij de opstelling afwijkt van de vooroorlogse, L-vormige schikking van de gebouwen.

Vlamertingestraat 73 (Ieper)
Hoeve naar ontwerp van architect A. Duvilers, uit het begin van de jaren 1920. Wederopbouw volledig teruggaand op de regionale hoevebouw.

Vroedenhofstraat 3 (Ieper)
Wederopbouwhoeve teruggaand op de regionale hoevebouw.

Waastenstraat 5 (Ieper)
Wederopbouwhoeve met semigesloten, U-vormige opstelling. De hoeve is na de vernietiging van de Eerste Wereldoorlog ten noordoosten van de oorspronkelijke site, op het aanpalende weideperceel, heropgebouwd. Kenmerkend voor de regionalistische baksteenarchitectuur zijn de tuit- en puntgevels met aandaken en vlechtingen, de steunberen en het buitenportaal van de boerenwoning. In 1946 werd de hoeve uitgebreid met een open opslagplaats met merkwaardig houten gebinte.