5035 resultaten
ID: 302685 | Landschappelijk element

Jan van Heelustraat , Koepoortstraat (Zoutleeuw)
De Koepoortstraat in Zoutleeuw is een landelijke, gedeeltelijk met (meidoorn)hagen en bomenrijen omzoomde weg door de vallei van de Kleine Gete. Deze historische weg is bijna volledig verhard met kasseien in Tiense kwartsiet, een streekeigen materiaal.
ID: 307679 | Landschappelijk element

Lindeweg, Pijpstraat (Zoutleeuw)
De Lindeweg en Pijpstraat zijn twee op elkaar aansluitende kasseiwegen in Zoutleeuw. Enigszins verhuld achter een steile wegberm ligt de charmante Lindeweg (290m), een holle weg gekasseid met Tiense kwartsiet op de helling van de Keienberg. Minder goed bewaard is de Pijpstraat, vroeger de Groenstraat of buurtweg nr. 10 genoemd. Waar de wegverharding overgaat in kassei en boordstenen van Tiense kwartsiet en een strook porfier ligt de weg er goed bij.
ID: 307631 | Landschappelijk element

Molenstraat (Zoutleeuw)
Kasseiweg in Tiense kwartsiet op een deel van het tracé van de Molenstraat (Budingen), meer bepaald de aftakking naar de Gete. Het gekasseide gedeelte (138m) is een onderdeel van een langer tracé dat nu enkel nog als voetweg bestaat.
ID: 307678 | Landschappelijk element

Oude Kassei (Zoutleeuw)
De Oude Kassei is een 520m lange kasseiweg op de grens tussen het gehucht Helen-Bos en Zoutleeuw. Een deel werd al al voor 1871 met kasseien verhard. Tegen 1886 was de hele weg tussen Zoutleeuw en Drieslinter verhard.
ID: 307632 | Landschappelijk element

Panisbornestraat (Zoutleeuw)
De Panisbornestraat is een kasseiweg die vroeger de hoofdstraat van het gehucht Panisborne (Budingen, Zoutleeuw) tussen Ransberg en de Roelbeek vormde. Een deel van de weg is met Tiense kwartsiet gekasseid, een ander deel in petit granit.
ID: 307680 | Landschappelijk element

Passtraat (Zoutleeuw)
De Passtraat in Dormaal is een 110m lange kasseistrook in Tiense kwartsiet, met boordstenen eveneens in Tiense kwartsiet, aangezet in graniet. Hij maakt deel uit van de dorpskern van Neer-Dormaal met de Sint-Martinuskerk. De Passtraat is vrij laat verhard, tussen 1932 en 1957, wellicht omwille van het lokale belang van het weggetje.
ID: 134242 | Bouwkundig / Landschappelijk element

Stationsstraat 7 (Zoutleeuw)
Villa met koetshuis, gebouwd in 1879 door notaris Willem Van Goidtsnoven. De sobere architectuur van de villa contrasteert met het speelse karakter van koetshuis, met onder meer een polygonaal torentje met leien spits en een open onderbouw. Omgeven door landschappelijk park van oorspronkelijk 1 hectare 22 are, nadien verkleind tot 94 are, een tot vijver omgevormd gedeelte van de buitengracht van de oude stadsvest; goed bewaard geheel met enkele zeldzame bomen.
ID: 134244 | Bouwkundig / Landschappelijk element

Vincent Betsstraat 15 (Zoutleeuw)
Villa, in 1889 gebouwd door notaris Gustave Fineau aan de oostrand van de stad. De bijhorende conciërgewoning is opgetrokken op de muurresten van de 'Kruittoren', de enige stadstoren van de rond 1330 gebouwde stadomwalling waarvan bovengrondse resten bewaard bleven. Omgeven door landschappelijk park met vijvertje, circa 1,5 hectare; sinds 1976 openbaar park.
ID: 57979 | Bouwkundig element

Biezenstraat 3 (Zuienkerke)
De Grote Molen van de Meetkerkse Moeren dateert in zijn huidige vorm van 1811 en werd gebouwd door Ferdinand Slabinck. De poldermolen maalt met een houten scheprad water op in een deels overwelfde watergang die in verbinding staat met de hoger gelegen Blankenbergse Vaart. Het is de enige bewaarde molen van dit type in Vlaanderen. Een gewelfde bakstenen boogbrug over het Moerzwin biedt toegang tot de site met poldermolen en molenaarshoeve, molenaarshuis met aansluitende vroegere stallen en vrijstaand nutsgebouw.
ID: 57980 | Bouwkundig element

Biezenstraat 5 (Zuienkerke)
De site van de verdwenen Kleine Molen van de Meetkerkse Moeren ligt 200 meter ten zuiden van de bewaarde Grote Molen. Het pompgemaal en het vroegere molenaarshuis zijn gelegen langs het Moerzwin dat beide sites verbindt. In 1868 werd de Kleine Molen, een poldermolen met buitenscheprad, afgebroken en vervangen door een pompinstallatie, aangedreven door een stoommachine met schoorsteen. Vanaf 1928 werd het gemaal aangedreven met een dieselmotor, vanaf 1942 door een elektrische motor.