Inventaris

Kasteeldreef 3-4, 8 (Zwalm)
Kasteeldomein van Beerlegem van circa 60 hectare, gelegen in de vallei van de Munkbosbeek, vermoedelijke teruggaand tot een middeleeuwse site met walgrachten. Omgracht voorhof met smeedijzeren inrijhekken van 1860-61 en dienstgebouwen uit 1773 en 1788. Kasteel gelegen binnen een brede rechthoekige omgrachting uitgebreid tot rechthoekige vijver, axiaal verbonden met het voorhof door een stenen brug. Bouw van een nieuw kasteel circa 1730 en verbouwd in neoclassicistische stijl naar ontwerp van architect O. Geerling in 1872-76. Kasteel en bijgebouwen na oorlogsschade hersteld onder leiding van architect M. Vossaert. Deels omhaagd park met omgrachtingen, vijvers en fonteinen, heraangelegd tussen 1814 en 1830, ten noorden van het kasteel in geometrische stijl met ganzenvoet en toegangsdreef en ten zuiden in landschappelijke stijl met lemen "kluizenaarswoning" en vista in zuidoostelijke richting over de Munkbosbeek en een licht glooiende weide. Ten westen ijskelder van 1843.

Krekelstraat 99 (Zwalm)
Achterin het erf, bakstenen molengebouwtje van drie traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak, gedateerd 1775, ten westen molenaarshuis op de straatgevel gedateerd 1672, aanpalend dienstgebouw. De watermolen is omgeven door enerzijds open weiland en anderzijds beboste percelen. De beek wordt begeleid door knotwilgen en populieren.

Marlboroughstraat 12 (Zwalm)
Hoeve, in 1902 deels heropgebouwd, met boerenwoning, paardenstallen, dienstgebouw met aanpalende stallen en dwarsschuur, aan het begin van de oprijlaan kapelletje.

Molenberg (Zwalm)
Deze kasseiweg getuigt van een bepaalde, uiterst belangrijke en langdurige fase in de evolutie van infrastructuurwerken in casu de wegenbouw.

Rekegemstraat 28-29 (Zwalm)
Oorspronkelijk koren- en oliewatermolen, van 1891 tot 1964 in gebruik als graangemaal, intact 19de-eeuws molenmechanisme. Molenvijver en bypass bewaard en rondom weilandpercelen in de beekvallei.

Schoolstraat (Zwalm)
Brug over de Schelde van 1970; van de gemeentegrens met Zingem, gevormd door de Schelde, naar de dorpskern. Oorspronkelijke brug opgeblazen in de Eerste Wereldoorlog, daarna betonnen boogbrug op haar beurt vernield tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Zavelputstraat 17 (Zwalm)
Voorheen horend bij de verdwenen windmolen, heropgebouwd in 1857, binnenerf omsloten door bakstenen hoevegebouwe en afgesloten door ijzeren inrijhek, alleenstaande schuur uit eind 19de eeuw.

Zuidlaan 70 (Zwalm)
Stationsgebouw van twee bouwlagen met flankerende lagere gebouwtjes, opgetrokken circa 1903.

Moen (Zwevegem)
Het gebied ligt rond een gedeelte van het kanaal Bossuit-Kortrijk dat gegraven werd tussen 1857 en 1860 en verbreed in de jaren zeventig van de 20ste eeuw. Het kanaal diende voor het transport van steenkool naar Kortrijk en omgeving. Het snijdt door de interfluviale kam tussen Schelde- en Leiebekken. Het Sint-Pietersbrugje is een oud en klein ophaalbrugje met een stalen bovenbouw als ophaalmechanisme. Ter hoogte van dit brugje ligt nog een segment van het 19de-eeuwse kanaal dat veel smaller was. Het Orveytbos (voorheen ook Kraaibos genoemd) bevindt zich op het kleiig materiaal dat uitgegraven werd gedurende de verbreding van het kanaal in de jaren zeventig van de 20ste eeuw. In het oosten loopt de plaatselijk ingesneden spoorwegbedding, een restant van de vroegere spoorlijn Kortrijk-Avelgem-Ronse. Er zijn enkele waardevolle hoeves in het gebied.

Avelgemstraat 180-182 (Zwevegem)
Historische kasteelsite met twee behouden hoeves, de Kasteelhoeve nr. 182 en het Neerhof van het kasteel nr. 180. De dichtgeslibte omwalling is nog herkenbaar in het reliëf. De oudste vermeldingen gaan terug tot 12de eeuw. Het landboek van Zwevegem circa 1790 beeldt de twee hoeves en het omwalde opperhof af, het kasteel is al verdwenen. Nr. 180: De oudste vermelding dateert van 1740. Verankerde bakstenen bestanddelen onder pannen zadeldaken gegroepeerd rondom een gekasseid erf. Nr. 182: oudste vermelding terug gaat tot 1502. In de periode 1740-1750 worden er aan de gebouwen heel wat herstellingswerken uitgevoerd. De huidige hoeve heeft losse bakstenen bestanddelen gegroepeerd rondom een deels gekasseid en deels gekiezeld erf. Ten oosten van het erf boerenhuis en toegangspoort, ten zuidoosten voormalig koetshuis van het kasteel, ten zuiden dwarsschuur en ten westen stalvleugel. Erf gemarkeerd door imposant poortgebouw in renaissancestijl, al duidelijk herkenbaar bij Sanderus 1641.