Inventaris

Dorp (Berlare)
Het driehoekige beboomde dorpsplein gaat samen met de kerksite van de Sint-Martinuskerk terug op de middeleeuwse dorpskern van Berlare aan een kruispunt van wegen naast het kasteeldomein van de lokale heren.

Heikantstraat (Berlare)
Staakkapel staand voor een linde op de driesprong met de Lokerstraat, volgens mondelinge bron opgericht in de periode 1946-1950. Gewit betonnen kapelletje met punttop onder zadeldak, rustend op brede paal en voorzien van polychroom beeld van de Heilige Gerardus van Majella.

Kapelleplein (Berlare)
Het bedevaartoord bij de Donkkapel ligt op de Kapelleberg die als cultusplaats van Onze-Lieve-Vrouw minstens opklimt tot de 14de eeuw. Sinds de toewijding van de bedevaartkapel in 1652 aan Onze-Lieve-Vrouw van Zeven Weeën ontstond hier een ommegang met zeven houten kapelletjes. Nieuw bedevaartoord met een monumentale calvarieberg en er omheen een ommegang met zeven kapelletjes gewijd aan de Zeven Weeën van Onze-Lieve-Vrouw, ontworpen door de beeldhouwer Aloïs De Beule in 1934 en geplaatst door deze kunstenaar in 1935. Geboortegrot met beelden afkomstig uit het atelier van Aloïs De Beule, die werd ingewijd op 20 mei 1937.

Meerstraat (Berlare)
Boomkapelletje aan solitaire zomereik in straatbocht, teruggaand op in oorsprong oud boomkapelletje toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van de Kouter. Huidig gewit houten kapelletje bekroond door dito kruisje.

Moleneindestraat 27-31 (Berlare)
Het kasteel van Uitbergen is een voorbeeld van een minstens tot de 16de eeuw opklimmende omwalde hoeve, die in de loop van de 18de eeuw evolueerde naar een zelfbedruipende omwalde buitenplaats met aangelegd park als eigendom van adellijke families. De verdere evolutie gedurende de 19de eeuw toont een verschuiving van functie als zomerresidentie naar een kasteel met permanente bewoning. Deze evolutie ging steeds gepaard met verbouwingen en uitbreidingen aan het domein, waardoor de buitenplaats onder de families de Kerchove d’Ousselghem, van den Steen de Jehay en Visart de Bocarmé evolueerde tot een kasteel met neoclassicitisch voorkomen volgens het "entre cour et jardin"-principe, met zeer waardevolle landschappelijke parkaanleg en bijkomende aanhorigheden zoals de conciërge- en hovenierswoning.

Moleneindestraat 31 (Berlare)
Een zeldzame opgaande fladderiep staat achter in het park bij het Kasteel van Uitbergen, bij de noordgrens.

Schoolstraat (Berlare)
De Sint-Jozefkapel werd in 1933 gebouwd in opdracht van het echtpaar Steeman-Baeten in art-decostijl naar ontwerp van Adrien Bressers. Het betreft een kapel op een rechthoekig grondplan met vlakke sluiting, onder een steil zadeldak met rode leipannen. Opmerkelijk metselwerk met blokverband van uitsluitend strekken recht boven elkaar.

Veerstraat (Berlare)
Omringend kerkhof op ovale plattegrond, grotendeels afgesloten door een haag met uitzondering van de recht afgesloten voorzijde. Bakstenen kerkhofmuur met hekwerk op bakstenen voet en axiaal toegangshek aan samengestelde bakstenen pijlers, naar ontwerp van architect J. Goethals van 1907. Rechts van de toegang, roepsteen in de vorm van een vierkante arduinen steen op een hermetst verhoog ingemetseld in de muur.

Bertem, Korbeek-dijle, Leefdaal (Bertem), Huldenberg, Loonbeek, Neerijse (Huldenberg), Heverlee (Leuven), Overijse (Overijse), Duisburg, Vossem (Tervuren)
Het leemplateau vormt een groot open landbouwgebied met geïsoleerde boskernen. Het plateau bestaat bijna uitsluitend uit akkers (kouterlandschap of zogenaamd open field landschap), terwijl de resterende oppervlakte wordt ingenomen door bosjes, holle wegen, bermen en graften. De valleihellingen hebben een overwegend gesloten karakter met bosjes, houtkanten en holle wegen. Met uitzondering van enkele beperkte zones van lintbebouwing langs de dwarswegen over het plateau ligt alle bebouwing aan de rand van het plateau. De dorpskernen zijn als een keten gelegen buiten het plateau, in de valleien, dwarswegen over het plateau verbinden de kernen in de valleien.

Leefdaal (Bertem)
De heerlijkheid Levedale stamt uit de 11de of 12de eeuw. Van de oorspronkelijke feodale burcht op de plaats van het huidige kasteel bleven twee ronde torens over en de oorspronkelijke donjon (15de eeuw). In de nabijheid van het kasteel dalen holle wegen af naar de vallei van de Voer. Daarlangs liggen een grote vijver en een verbouwd restant van een vroegere watermolen. In de tuinstructuur van Duchène zijn nog terrassen uit de barokke periode herkenbaar en aanplantingen uit de romantische periode. De beboste siertuin werd verlandschappelijkt met een ringpad. Het parkbos dat zich uitstrekt tot tegen de steenweg Leuven-Tervuren bevat nog een Romeinse grafheuvel. De band met het dorp is duidelijk merkbaar aan de kerkweg (beukendreef) die van het kasteel naar de van oorsprong Romaanse Sint-Lambertuskerk loopt.