Inventaris

Visserstraat 6 (Diksmuide)
Betonnen militaire post van Belgische makelij uit de Eerste Wereldoorlog, die als commandopost fungeerde.

Vladslohofstraat (Diksmuide)
Duitse betonnen militaire post uit de Eerste Wereldoorlog, achter de tweede Duitse linie opgetrokken.

Vladslostraat (Diksmuide)
De georiënteerde parochiekerk met omringend kerkhof is heropgebouwd in 1924-1925, naar ontwerp van de Brugse architect Théodore Raison.

Vladslostraat (Diksmuide)
Gedenkkapel voor de militaire en burgerlijke slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog (ten zuidwesten van de kerk) en graven voor de oorlogsdoden op het kerkhof van de Sint-Martinuskerk.

Vlastraat (Diksmuide)
Betonnen mitrailleurpost, tijdens de Eerste Wereldoorlog opgetrokken door Belgische eenheden.

Walestraat 4 (Diksmuide)
Duits betonnen manschappenverblijf dat in 1916 net achter de tweede Duitse verdedigingsstelling was opgetrokken. Opvallend zijn de gaaf bewaarde golfplaten die steunen op de zijmuren, de gebogen vormen van deze golfplaten die ook terugkeren in de vorm van het dak en de deuropeningen, de haken die dienden om bedsystemen op te hangen en de openingen in de gedeelde binnenmuur voor het plaatsen van een kachel.

Wikkelaarstraat (Diksmuide)
Duitse betonnen militaire constructie, tijdens de Eerste Wereldoorlog opgetrokken achter de derde verdedigingslinie.

Wilgendijk 55 (Diksmuide)
Wederopbouwpand van 1922 ter vervanging van een 19de-eeuws herenhuis. De naamsteen refereert aan het vooroorlogse pand, voor het eerst vermeld in 1532 onder de naam "Duynkercke".

Witte-Baliestraat (Diksmuide)
Betonnen restant van het bruggenhoofd van de 'Berliner Brug'. Deze betonnen brug werd tijdens de Eerste Wereldoorlog door de Duitsers over de Vijvermolenbeek gelegd voor spoorlijnen van en naar het front, waarop benzinestellen reden die men in de volksmond 'Berliners' noemde.

Woumenweg (Diksmuide)
Begraafplaats van Diksmuide.. Circa 1784 werd het kerkhof gesitueerd rondom de Sint-Niklaaskerk ontruimd en overgebracht naar de Woumenweg. Deze begraafplaats werd in 1856 aanzienlijk uitgebreid.