Inventaris

Bertem, Korbeek-dijle, Leefdaal (Bertem), Huldenberg, Loonbeek, Neerijse (Huldenberg), Heverlee (Leuven), Overijse (Overijse), Duisburg, Vossem (Tervuren)
Het leemplateau vormt een groot open landbouwgebied met geïsoleerde boskernen. Het plateau bestaat bijna uitsluitend uit akkers (kouterlandschap of zogenaamd open field landschap), terwijl de resterende oppervlakte wordt ingenomen door bosjes, holle wegen, bermen en graften. De valleihellingen hebben een overwegend gesloten karakter met bosjes, houtkanten en holle wegen. Met uitzondering van enkele beperkte zones van lintbebouwing langs de dwarswegen over het plateau ligt alle bebouwing aan de rand van het plateau. De dorpskernen zijn als een keten gelegen buiten het plateau, in de valleien, dwarswegen over het plateau verbinden de kernen in de valleien.

Leefdaal (Bertem)
De heerlijkheid Levedale stamt uit de 11de of 12de eeuw. Van de oorspronkelijke feodale burcht op de plaats van het huidige kasteel bleven twee ronde torens over en de oorspronkelijke donjon (15de eeuw). In de nabijheid van het kasteel dalen holle wegen af naar de vallei van de Voer. Daarlangs liggen een grote vijver en een verbouwd restant van een vroegere watermolen. In de tuinstructuur van Duchène zijn nog terrassen uit de barokke periode herkenbaar en aanplantingen uit de romantische periode. De beboste siertuin werd verlandschappelijkt met een ringpad. Het parkbos dat zich uitstrekt tot tegen de steenweg Leuven-Tervuren bevat nog een Romeinse grafheuvel. De band met het dorp is duidelijk merkbaar aan de kerkweg (beukendreef) die van het kasteel naar de van oorsprong Romaanse Sint-Lambertuskerk loopt.

Hoogveldbaan (Bertem)
De holle weg, ten noorden van het dorpscentrum van Bertem, maakte vroeger deel uit van de verbinding tussen Leuven en Everberg. Langs de holle weg bevinden zich tientallen hakhoutstoven van diverse soorten, die een onderlinge samenhang vertonen en uit autochtoon genetisch materiaal bestaan. Vanuit de diepte van de holle weg vormen de hakhoutstoven, die een representatieve groeivorm hebben, een beeldbepalend object.

Kerkring (Bertem)
Ten noorden van het kerkhof staat bij de kerkhofmuur een opgaande lindeboom. Hoogstwaarschijnlijk is deze boom aangeplant als herdenkingsboom, vermoedelijk als vredesboom bij het beëindigen van de Eerste Wereldoorlog.

Korbeekse Kerkstraat (Bertem)
Kerk in neogotische stijl uit 1860 met aansluitend kerkhof.

Bever (Bever)
Akrenbos is gelegen tussen Lessines en Bever en maakt deel uit van een groter boscomplex Bois d’Acren op het grondgebied van de provincie Henegouwen. Het ligt op de flank van een beekdal, de Arenbergbeek. Het beekdal herbergt een typische bronbosflora. Het zuidelijk deel wordt Bos del Gouffe genoemd. In het oostelijk deel liggen meerdere percelen gras- en akkerland.

Kamstraat (Bever)
Op een kruispunt van wegen staat de Onze-Lieve-Vrouwkapel die dateert uit 1725. Achter de kapel werd een winterlinde aangeplant. De Winterlinde (Tilia cordata) werd gekandelaard en heeft een mooie representatieve vorm. Gezien de geschatte leeftijd is de kans zeer groot dat het autochtoon genetisch materiaal betreft van winterlinde.

Kamstraat (Bever)
Op een kruispunt van wegen staat de Onze-Lieve-Vrouwkapel die dateert uit 1725. Achter de kapel werd een winterlinde aangeplant. De Winterlinde (Tilia cordata) heeft een mooie representatieve vorm. Gezien de geschatte leeftijd is de kans zeer groot dat het autochtoon genetisch materiaal betreft van winterlinde. In de regio komen meerdere kruisbeelden en kapellen voor die getuigen van een diepgewortelde volksdevotie en een lange bedevaarttraditie.

Kamstraat 3 (Bever)
De villa, oorspronkelijk een sober, bakstenen dubbelhuis, werd opgericht in opdracht van brouwer Victor Rigaux-Devroede omstreeks 1894, zie jaarsteen. Tegen de oostelijke perceelsgrens werd een klein koetshuis gebouwd. De villatuin van 60 are uit dezelfde periode, is aangelegd volgens het 'schotelmodel' met gelobd vijvertje, boogbrugje, ondertunneld belvedèreheuveltje en een prieel van goudenregen.

Plaats 60, 60B (Bever)
Pastorie van 1902 in een gedeeltelijk ommuurde tuin van 38,50 are met restanten van de oorspronkelijke beplanting.