Inventaris

Tervuursesteenweg 389 (Leuven)
De dorpswoning met schuur maakte oorspronkelijk deel van een geheel van twee volgens spiegelbeeldschema gekoppelde woningen, die in opdracht van Leopold Roelants en Pierre Rongé werden opgetrokken naar een ontwerp van de architect Jean Dewit uit 1927.

Tervuursesteenweg 82 (Leuven)
Het burgerhuis met neo-Vlaamserenaissance-inslag, werd kadastraal geregistreerd in 1896 en opgetrokken in opdracht van Lodewijk Van Overbeek–Perdieus, landbouwer te Heverlee. Tegelijkertijd werd achterliggend op het perceel parallel aan de woning een schuur gebouwd.

Tervuursesteenweg 90 (Leuven)
De langgestrekte hoeve werd kadastraal geregistreerd in 1842 en behoort zo tot de oudste bebouwing langs de Tervuursesteenweg. De hoeve parallel met de straat gebouwd, getuigt van het vroege agrarische verleden van Heverlee (Terbank), dat het landschap buiten de stadsomwalling kenmerkte. De hoeve omvat een woon- en schuurgedeelte onder een zadeldak. De verankerde gevel, de aandaken, de muurvlechtingen ter hoogte van de zijgevels alsook de zandstenen omlijstingen van de deur en de keldergaten verwijzen naar de 19de-eeuwse kern van deze hoeve.

Tervuursesteenweg 92 (Leuven)
Parochiekerk in regionalistische stijl met neogotische reminiscenties van de wijk Terbank, naar een ontwerp door de architect Frans Vandendael. De driebeukige kerk met klokkentoren in baksteenbouw, werd opgetrokken vanaf 1953 en geconsacreerd in 1955.

Tervuursesteenweg 94 (Leuven)
De dorpswoning van twee bouwlagen in dubbelhuisopstand werd in 1905 gebouwd in opdracht van Guillaume Vergauw, landbouwer te Heverlee, naar ontwerp van architect Nicolas Decock. De woning is representatief voor de eerste bebouwing van de Tervuursesteenweg uit de vroege 20ste eeuw, die de aanzet gaf voor de verdichting van deze steenweg tot lintbebouwing na de Tweede Wereldoorlog. Met de achterliggende parallel gelegen schuur (geen bouwvergunning aangevraagd en niet kadastraal geregistreerd) sluit deze woning aan bij het landelijke karakter van de steenweg aan het einde van de 19de en het begin van de 20ste eeuw.

Tervuursesteenweg 97A (Leuven)
De dorpswoning met aangebouwde schuur behoort tot de laatste bewaarde laagbouw aan de Tervuursesteenweg, en is representatief voor de oorspronkelijke landelijke bebouwing die deze steenweg kenmerkte aan het einde van de 19de en het begin van de 20ste eeuw. De schuur werd in 1944 tot noodkerk aangepast voor de pas opgerichte parochie van Het Onbevlekt Hart van Maria, vóór de bouw van de gelijknamige parochiekerk die eveneens aan de Tervuursesteenweg is gelegen. De spitsboogvensters met ramen met houten roedeverdeling in de voorgevel vormen nog een getuige van deze historische functie.

Tervuursestraat 106 (Leuven)
Eclectisch breedhuis van drie traveeën en twee bouwlagen onder een pannen zadeldak met getrapt dakvenster, in 1919 door C. Goemans ontworpen en opgetrokken in baksteen met verwerking van blauwe hardsteen.

Tervuursestraat 152, 162 (Leuven)
Minstens tot het einde van de 16de eeuw opklimmende breedhuizen in bak- en zandsteenstijl.

Tervuursestraat 159-161 (Leuven)
Breedhuizen, elk met twee traveeën en twee bouwlagen onder een doorlopend pannen zadeldak, die in oorsprong één geheel vormden en in kern vermoedelijk opklimmen tot de 17de eeuw.

Tervuursestraat 165 (Leuven)
Door V. Broos in 1936 ontworpen woning in modernistische stijl, opgevat als een enkelhuis met een brede venster- en een smalle deurtravee, en drie bouwlagen onder een plat dak.