Inventaris

Kerkstraat 2 (Sint-Laureins)
De sobere Sint-Niklaaskerk, opgericht na de definitieve grensbepaling, werd gebouwd in 1670-1672. De 17de-eeuwse constructie werd onder het beheer van de invloedrijke Gentse Sint-Pietersabdij eind 18de eeuw verrijkt en midden 19de eeuw uitgebreid. Het omringende kerkhof met nog deels aanwezige oude taxushaag, de 19de-eeuwse calvariekapel en de oude graftekens, vormt een historische eenheid met de kerk.

Gentsestraat (Sint-Lievens-Houtem)
Neoromaanse basilicale kerk van 1862, naar ontwerp van architect Edmond De Perre-Montigny, in omringend ommuurd kerkhof met gesmeed ijzeren hek aan de westzijde. Overluifelde calvarie uit de 18de eeuw tegen de rechte koormuur.

Marktplein (Sint-Lievens-Houtem)
In het midden van het uitgestrekte dorpsplein staat nog dit marktkruis, een zeldzaam voorbeeld van een rechtsarcheologisch monument. Het zandstenen marktkruis in laatgotische stijl zou teruggaan tot de 15de eeuw. De hardstenen zuil waarop het kruis rust werd bij een herstelling in 1974 circa 40 centimeter ingekort.

Hulstbaan (Sint-Niklaas)
Houten kruisbeeld op arduinen sokkel.

Waterstraat (Sint-Niklaas)
Houten kruisbeeld op arduinen sokkel, omgeven door drie volgroeide linden.

Bergensesteenweg 775 (Sint-Pieters-Leeuw)
Voormalige schuur met ingewerkt doch sterk verweerd kruis van streekeigen arkose, vermoedelijk uit de achttiende eeuw.

Konijnestraat (Sint-Pieters-Leeuw)
Resten van een ongelukskruis van blauwe hardsteen met barokke decoraties, opklimmend tot de eerste helft van de achttiende eeuw.

Schurhoven 4 (Sint-Truiden)
Pastorie, gelegen aan een driehoekig, beboomd pleintje, naast de steenweg; aan één der bomen is een overluifeld, witgeschilderd houten kruisbeeld bevestigd.

de Carninstraat (Staden)
Gemeentelijke begraafplaats van Staden, in gebruik sinds 1908. Enkele interessante grafmonumenten uit het eerste kwart van de 20ste eeuw.

Dorpsstraat 47 (Staden)
Georiënteerd bedehuis met omringend ommuurd kerkhof. Bedevaartkerk Onze-Lieve-Vrouw van Rozebeke. Circa 1740 werd een nieuwe classicistische pseudo-basilicale kerk gebouwd, met integratie als westtoren van de vierkante (vroeg)gotische kruisingstoren. De kerk werd vergroot circa 1850 en na totale vernieling in de Eerste Wereldoorlog heropgebouwd in 1920-1923, naar ontwerp van bouwmeester A. Dugardyn (Brugge), aansluitend bij de regionale baksteengotiek.