Inventaris

Stationsstraat 7 (Zoutleeuw)
Villa met koetshuis, gebouwd in 1879 door notaris Willem Van Goidtsnoven. De sobere architectuur van de villa contrasteert met het speelse karakter van koetshuis, met onder meer een polygonaal torentje met leien spits en een open onderbouw. Omgeven door landschappelijk park van oorspronkelijk 1 hectare 22 are, nadien verkleind tot 94 are, een tot vijver omgevormd gedeelte van de buitengracht van de oude stadsvest; goed bewaard geheel met enkele zeldzame bomen.

Armekleie (Zwalm)
Een knotbomenrij bestaande uit essen en haagbeuken als perceelsrandbegroeiing. De dikste knotes heeft een stamomtrek van 415 cm. Dit is voor een knotes enorm en duidt er op dat de bomenrij zéér oud is. De soorten es en haagbeuk zijn vroeger ook gebruikt in kaphagen, mogelijks zijn de oude bomen nog een relict uit zo een kaphaag. Op het moment van de inventarisatie werden de bomen nog traditioneel geknot, de telgen op de knotten werden gedund en het hout werd nog gebruikt als brand-, gerief- en constructiehout. Oude kaphagen zijn vroeger ook benut geweest in functie van loofvoedering.

Armekleie 1 (Zwalm)
Langs de perceelsrand van het erf is er een essenkaphaag van meer dan 200 meter lang en met een kaphoogte van 180 cm. Door haar lengte is ze hier een mooi en representatief voorbeeld van een nog goed onderhouden kaphaag, een landschapselement dat hier in de streek werd geplant in functie van het produceren van brandhout, geriefhout en loofvoedering.

Armekleie 2 (Zwalm)
Langs de perceelsrand van het erf staat er nog een restant uit een essenkaphaag. De haag heeft een kaphoogte van 180 cm en is een landschapselement dat hier in de streek werd geplant in functie van het produceren van brandhout, geriefhout en loofvoedering.

Biestmolenstraat 8 (Zwalm)
Op het erf van de Vanderlindensmolen, stroomafwaarts het molenrad staat een geknotte boom. Een gewone es met stamomtrek van 222 cm en hoog geknot op circa 3 meter. Deze boom illustreert nog het traditioneel aanplanten en beheren van bomen in functie van het produceren van brand-, constructie- en geriefhout en het gebruik in functie van loofvoedering.

Boembeekstraat (Zwalm)
Op het talud langs de Boembeekstraat staat een opgaande gewone es. Volgens de kadastrale percelen weergegeven op de kadasterkaart van P.C. POPP (c.a. 1865) markeert de boom een inmiddels verdwenen kadastrale situatie. De hoekboom is hier nog de enige getuige van.

Boembeekstraat (Zwalm)
Het betreft hier een oude afsluitingshaag bestaande uit twee delen, twee delen die ooit een geheel zijn geweest. Bij de opdeling van het erf ontstond voor de beide delen een apart beheer. De haag is nu deels kaphaag en deels mengvorm van weerhaag met kaphaag. Het hier behandelde deel is een mengvorm van een kaphaag met een scheerhaag van meidoorn, een landschapselement dat hier in de streek werd geplant in functie van het produceren van brandhout, geriefhout en loofvoedering en als veekering.

Boembeekstraat (Zwalm)
Langs een beekje dat afwatert in de Zwalm en op de perceelsrand van een weide, gelegen langs de Boembekestraat, staat het restant van een oude knotbomenrij. Vier exemplaren, waarvan drie essen en een haagbeuk, zijn overgebleven en ze werden hoog geknot op circa 3 meter. Deze bomen illustreren nog het traditioneel aanplanten en beheren van bomen in functie van het produceren van brand-, constructie- en geriefhout en het gebruik in functie van loofvoedering.

Boembeekstraat 27-29 (Zwalm)
Het betreft hier een oude afsluitingshaag bestaande uit twee delen, twee delen die ooit een geheel zijn geweest. Bij de opdeling van het erf ontstond voor de beide delen een apart beheer. De haag is nu deels kaphaag en deels mengvorm van weerhaag met kaphaag. Het hier behandelde deel is een kaphaag, een landschapselement dat hier in de streek werd geplant in functie van het produceren van brandhout, geriefhout en loofvoedering.

Bosseveld (Zwalm)
In de wegberm langs Bosseveld staat een knotes die de grens markeert tussen de gemeenten Sint-Blasius-Boekel en Elst. Dergelijke bomen zijn ooit geplant als een soort grenswachter, meestal na herhaalde twisten over de juiste ligging van de grens. Dergelijke bakens waren een hulpmiddel voor de vertegenwoordigers van het wettelijke gezag. De veldwachter wist op deze wijze tot waar hij zijn wettelijke bevoegdheden kon uitvoeren en werden grensconflicten vermeden.