Inventaris

Kwinten (Voeren)
De houtkant ligt op het talud van de holle weg 'Waterwegske', een holle weg die van Kwinten langs het Broekbos richting Mosdelle gaat. De soortensamenstelling bestaat uit opgaande en knotbomen van gewone es, gewone haagbeuk, meidoorn, rode kornoelje, een zeer zware stoof van veldesdoorn met omtrek 450 cm, opgaande bomen van veldesdoorn, hakhout van gewone hazelaar, opgaande bomen van zoete kers en witte paardenkastanje.

Bounder (Voeren)
De gemengde houtkant staat op de berm van een holle weg die reeds op de Kabinetskaart van de Ferraris ingetekend was. De weg loopt hier parallel met een zijbeek van de Gulp. Net ten oosten van de houtkant mondt deze zijbeek uit de de Gulp en kruist de weg de beek. De weg loopt richting de spoorlijn. Op de 19de- en 20ste-eeuwse topografische kaarten staat de houtkant bij de holle weg langs de beek telkens ingetekend. De houtkant bestaat uit opgaande en geknotte zomereiken. De geknotte zomereiken hebben een omtrek tot 240 cm (gemeten op 150 cm). Knotbomen van gewone haagbeuk met omtrek tot 250 cm (gemeten op 150 cm) en hakhout van gewone hazelaar komen voor. Opgaande bomen en knotbomen van gewone es met omtrek tot 270 cm (gemeten op 150 cm) en knotwilgen met omtrek tot 390 cm (gemeten op 150 cm) zijn andere karakteristiek soorten van de houtkant.

Roodbos (Voeren)
De gemengde houtkanten zijn aangeplant als perceelsbeplanting bij graslanden. De beplantingen fungeerden vroeger als veekering, houtwinning voor loofvoedering, brand- en geriefhout. Het betreft hier historische houtkanten die reeds op de kabinetskaart van de Ferraris aanwezig waren. De houtkanten werden ook ingetekend op de 19de-eeuwse topokaarten. Er komen knotbomen van gewone es voor, en hakhout van gewone haagbeuk en gewone hazelaar.

Hollebeek, Onderbossenaarstraat (Maarkedal)
Gemengde beekbegeleidende houtkant langs de Hollebeek met opgaande bomen van els, es, zomerlinde, schietwilg, canadapopulier en zomereik; knotbomen van els, es en zomerlinde; hakhout van els, es, hazelaar, Noorse esdoorn, esdoorn en kraakwilg. Naast de traditioneel beheerde soorten is de houtkant al dan niet op natuurlijke wijze verrijkt met meidoorn, gladde iep, vlier, sneeuwbes, taxus en rode kornoelje. De houtkant bij de meanderende Hollebeek is nuttig als oeverversteviging.

Notelaarstraat 16 (Alveringem)
Langgestrekt hoevetje, bereikbaar via een met knotwilgen afgezoomde oprit, midden weilanden, in de nabijheid van enkele boerenarbeidershuisjes en een nog deels omwalde 19de-eeuwse hoeve. Boerenhuis van vier traveeën en één bouwlaag onder licht gebogen zadeldak (nok parallel aan de straat, mechanische pannen), uit de eerste helft van de 19de eeuw. Tegen de westelijke zijgevel aanleunend stalgebouw.

Moerheide (Hamme)
Boomkapelletje aan oude knotwilg. Breed, bruin geschilderd houten kapelletje met decoratief uitgesneden beglaasde voorzijde.

Donsegemstraat (Tielt)
Onze-Lieve-Vrouwekapelletje, gelegen aan de erftoegang van hoeve, onder een oude linde. Opgericht circa 1945 door landbouwer Octave Lanckriet. Betonnen staakkapelletje bestaande uit staak in voegwerkimitatie, met mijtervormige nis en bekronend kruis afgewerkt in granito. De linde staat aan de erftoegang en is mogelijks aangeplant als welkomstboom.

Hundelgemsebaan 104, Kerkstraat (Zwalm)
In de haag langs de Kerkstraat staat een geknotte linde. Volgens ter plaatse ingewonnen informatie betreft het hier een hoekboom. Op de huidige kadastrale situatie zien we geen verband met de boom, doch vermoeden we dat de linde een inmiddels verdwenen situatie markeert. De boom is nog de enige getuige hiervan.

Wijlegem (Zwalm)
In een weiland, langs de beek die ontspringt bij de hoeven te Wijlegem, staat een knotwilgenrij. De knotwilgen zijn op regelmatige plantafstanden aangeplant en de bomen zijn op traditionele wijze geknot in functie van het opbrengen van brandhout, ambachtshout, bouwhout, geriefhout en loofvoedering.

Wijlegem (Zwalm)
In een knotwilgenrij staan 3 hoog geknotte populieren. Het zijn oude populierenklonen die sterk gelijken op de zwarte populier en hier tussen de wilgen geplant zijn om traditioneel geknot te worden in functie van het opbrengen van brandhout, ambachtshout, bouwhout, geriefhout en loofvoedering. Ze zijn hoog geknot omdat ook de stam hierdoor een hogere economische waarde had.