Inventaris

Klein Herlinckhovestraat, Terlinden (Haaltert), Ruysbroeckbaan (Ninove)
Het gebied Diepe Straten te Ninove en Denderhoutem omvat enkele merkwaardige (grotendeels) holle wegen. Over de ouderdom van deze wegtracés is weinig bekend. Het is echter zeer waarschijnlijk dat hun ouderdom minstens teruggaat tot de oprichting van het Hof te Ruysbroeck in 1140 door de Sint-Corneliusabdij van Ninove.

Betserbaan (Halen)
Het wegenpatroon is in het agrarisch gebied tussen Halen en Loksbergen tussen de 17de eeuw en het heden relatief weinig veranderd. In noord-zuid richting ligt de Betserbaan, een verbindingsweg tussen Diest en Geetbets in de Getevallei, die tijdens de slag van Halen op 12 augustus 1914 als verdedigingslijn is gebruikt.

Kanonniersstraat (Halen)
Oude onverharde voetwegen komen nog veelvuldig voor in het agrarisch gebied tussen Halen en Loksbergen. Het wegenpatroon is er tussen de 17de eeuw en het heden relatief weinig veranderd. Bijzonder interessant zijn de Kanoniersstraat en enkele zijpaden die nog onverhard zijn.

Lanciersstraat (Halen)
Het slagveld van Halen bevindt zich in het openruimtegebied ten westen van Halen in Limburg. Op 12 augustus 1914 kwam het daar tot een treffen tussen Belgische en Duitse troepen tijdens de doortocht van het Duitse leger door België, een week na het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog. Aanleiding was de verkenning door de Duitse cavalarie naar de posities van het Belgische leger bij de Gete. Het slagveld omvat de locaties van de cavaleriecharges en de verdedigingsposities in wat als (één van) de laatste traditionele veldslagen de militaire geschiedenis zou ingaan. De slag demonstreerde hoezeer de rol van de traditionele cavalerie bij het begin van de 20ste eeuw was uitgespeeld.

Platanendreef (Halle)
De Platanendreef in Hallerbos loopt vanaf het wegenkruispunt Achtdreven naar het noordoosten en krijgt hier het karakter van een holle weg. Het wegdek is half verhard maar heeft nog duidelijke restanten van een historische verharding met lichtgrijze onregelmatige natuursteenblokken. De Platanendreef wordt gekenmerkt door een kaarsrecht tracé en een strakke noordoost zuidwest oriëntatie. De naam Platanendreef verwijst vermoedelijk naar de boomsoorten die hier werden aangeplant tijdens de Arenbergperiode.

Gutschoven, Heers, Heks, Horpmaal, Vechmaal (Heers), Bommershoven, Borgloon, Broekom, Groot-Loon, Lauw, Piringen, Widooie (Tongeren-Borgloon)
Het is een overwegend open en sterk glooiend landschap, voornamelijk bestaande uit zeer vruchtbare akkers. De bewoning is geconcentreerd in dorpen die vooral gelegen zijn in de valleien. Deze valleien zijn vochtiger en bestaan uit hooi- en graslanden en houtkanten en vormen meer gesloten linten tussen de uitgestrekte open plateaugebieden. Op de heuveltoppen ontbreekt plaatselijk de vruchtbare leemlaag of is deze te dun voor landbouw en liggen beperkte boscomplexen. Het gebied vormt een uitzonderlijk landschap waarbij de erfgoedelementen samen een uitgestrekt cultuurlandschap vormen met vele historische kasteeldorpen en domeingoederen, alternerend met een schitterend semi-ruraal kader van hoeves, akkers, weilanden, hoogstamboomgaarden en bossen waarbij de verschillende elementen bovendien onderling verbonden zijn door oude wegtracés (waaronder de Romeinse weg).

Vechmaal (Heers)
De grotten van Henisdael vormen een relict van de winning van Maastrichtersteen, tauw en mergel, die vooral tijdens de 15de-16de eeuw plaats vond. De groeven bestaan uit een netwerk van gangen die zich ondergronds ver uitstrekken. In de groeven zijn verschillende inscripties te vinden die betrekking hebben op de steenwinning, het dagelijkse leven of markante feiten uit de geschiedenis (1549, 1592, 1601, 1733 en 1779). De grotten werden in de loop der eeuwen bovendien gebruikt als schuilplaats als legers door deze gebieden trokken. De groeves herbergen ook een belangrijke geologische en natuurwaarde.

Vechmaal (Heers)
Deze holle wegen zijn gelegen in het gebied tussen de grotten van Henisdaal en de Patrijnenkuil. Het ontstaan van deze holle wegen hangt samen met de fysische gesteldheid van het terrein (erosiegevoeligheid en aanwezige relief) en de invloed van de mens. Holle wegen zijn ingesneden in de (zand)leembodems (en eventueel in het onderliggend geologisch substraat). Ze liggen meestal loodrecht op de hoogtelijnen en ze kunnen tot tien meter diep zijn. Door het eeuwenlange gebruik van wegen bleef de bovengrond onbegroeid en stond deze bloot aan erosie. Doordat telkens een laag sediment afstroomde bij hevige regenval, sneed de weg zich diep in, wat de erosie alleen maar versterkte. Langs weerszijden zijn meestal steile wanden te zien die spontaan begroeiden of beplant werden met bomen en struiken (vaak hakhout).

Dranouter, Kemmel, Loker, Nieuwkerke, Westouter, Wulvergem (Heuvelland), Dikkebus, Vlamertinge, Voormezele (Ieper), Reningelst (Poperinge)
Dit gebied omvat de beboste heuvelrij van Vidaigneberg, Rodeberg, Scherpenberg en Monteberg-Kemmelberg en een aansluitend deel van de Douvebeekvallei alsook (delen van) de dorpen Reningelst, Westouter, Dikkebus, Kemmel, Dranouter, Nieuwkerke en Wulvergem. Nabij de heuveltoppen komen brongebieden en holle wegen voor. Vroege nederzettingen, waaronder een heuvelfort uit de Ijzertijd op de Kemmelberg en driesvormige pleinen, wijzen op een langdurige bewoning. De Dikkebusvijver op de afgedamde Kemmelbeek is een middeleeuws waterbevoorradingsbekken voor de stad Ieper. Een groot deel van dit gebied behoorde tot het frontgebied van de Eerste Wereldoorlog, waardoor dorpen en hoeven vaak bestaan uit wederopbouwarchitectuur. Er komen talrijke oorlogsgedenktekens, militaire begraafplaatsen en bunkers voor. Vanop de heuvelrij zijn er talrijke vergezichten.

Hoegaarden (Hoegaarden)
De kasseiweg die op sommige hedendaagse kaarten als Nermstraat staat genoteerd, is eigenlijk een samenvoeging van verschillende wegen, die elkaar kruisten of in elkaars verlengde lagen. Het tracé bestaat bijna volledig uit Tiense kwartsiet, hier en daar aangevuld met grés.