Inventaris

Eigenbilzerplein 3 (Bilzen)
Neogotische kruisbasiliek met kerkhof, gebouwd in 1908-1910 naar ontwerp van M. Christiaens, aansluitend bij een gotische toren (vier onderste geledingen) uit de 13de- 14de eeuw, na 1910 met twee geledingen verhoogd.

Kerkstraat 45A (Bilzen)
Neogotische kruiskerk van 1858, vergroot in 1934, met toren uit de 14de eeuw in overgangsstijl, restend van de oude kerk. Omheen de kerk ligt het kerkhof.

Kerktorenstraat 1A (Bilzen)
Neoclassicistische pseudobasilica, gebouwd in 1862. Verhoging van de toren circa 1910 naar ontwerp van architect H. Martens; mogelijk dateert ook het transept uit deze periode. De kerk werd zwaar beschadigd in 1940 en nog tijdens de oorlog hersteld.

Pastorijstraat 13 (Bilzen)
De huidige, neoclassiscistische zaalkerk van 1840, vergroot in 1926, vervangt een classicistische kerk, waarvan de bouw mogelijk begonnen werd in 1727, tijdens het abbatiaat van Theresa van Leefdael, abdis van Hocht. Van een nog ouder gebouw rest de mergelstenen toren uit de 15de eeuw. Restant van het kerkhof met een bijzondere collectie aan 17de en 18de-eeuwse grafkruisen en bewaard hekwerk op de bakstenen keermuur.

Perronstraat 1A (Bilzen)
Het huidige, neogotisch gebouw dateert van 1851. Vergroot in 1910 naar ontwerp van Mathieu Christiaens, toevoeging van zijbeuken in 1921-22, toevoeging van zijkoren in 1951.

Waterkasteelstraat 1 (Bilzen)
De oudste gedeelten van het kasteel worden door een gevelsteen op de kroonlijst van de oostelijke gevel van de oostelijke vleugel gedateerd 1628. De kern is vrijwel zeker ouder.

Zonhoevestraat (Bilzen)
Het oorspronkelijke kerkhof bevond zich rond de oude kerk, ten zuiden van de baan Hasselt-Bilzen. Waarschijnlijk werd het bij de bouw van de nieuwe kerk naar deze iets zuidwestelijk gelegen plaats overgebracht.

Kaulille (Bocholt)
Het grafveld van de Dorperheide in Kaulille werd in 1983-1984 voor een groot deel archeologisch onderzocht. Hierbij werden 12 grafheuvels en nog 35 andere grafstructuren geregistreerd. Het grafveld dateert uit de vroege ijzertijd. Een gedeelte van het grafveld is nog niet opgegraven.

Bommershoven, Borgloon, Broekom, Groot-Loon (Borgloon), Gutschoven, Heers, Heks, Horpmaal, Vechmaal (Heers), Lauw, Piringen, Widooie (Tongeren)
Het is een overwegend open en sterk glooiend landschap, voornamelijk bestaande uit zeer vruchtbare akkers. De bewoning is geconcentreerd in dorpen die vooral gelegen zijn in de valleien. Deze valleien zijn vochtiger en bestaan uit hooi- en graslanden en houtkanten en vormen meer gesloten linten tussen de uitgestrekte open plateaugebieden. Op de heuveltoppen ontbreekt plaatselijk de vruchtbare leemlaag of is deze te dun voor landbouw en liggen beperkte boscomplexen. Het gebied vormt een uitzonderlijk landschap waarbij de erfgoedelementen samen een uitgestrekt cultuurlandschap vormen met vele historische kasteeldorpen en domeingoederen, alternerend met een schitterend semi-ruraal kader van hoeves, akkers, weilanden, hoogstamboomgaarden en bossen waarbij de verschillende elementen bovendien onderling verbonden zijn door oude wegtracés (waaronder de Romeinse weg).

Borgloon, Broekom, Gotem, Hendrieken, Hoepertingen, Rijkel, Voort (Borgloon), Gutschoven, Mettekoven (Heers), Brustem, Groot-Gelmen (Sint-Truiden)
Dit gebied is gelegen in Droog-Haspengouw op de zuidwest-rand van het massief van Borgloon. De centrale verbinding in dit gebied wordt gevormd door de Romeinse weg die van west naar oost loopt. De Herkebeek of Molenbeek, één van de bovenlopen van de Herk, doorkruist het gebied van zuid naar noord. De beek heeft hier een diep, asymmetrisch dal ingesneden. De omgeving van Voort vertoont het traditionele, open uitzicht van de Haspengouwse akkerbouwstreek. Voort is dan ook een klein landbouwdorp, gedomineerd door het kasteel en enkele grote landbouwbedrijven. Gotem is een kleine kern gelegen in dezelfde beekvallei, maar op enige afstand van de Romeinse weg. Het gehucht Helshoven ligt langs de Herk en kenmerkt zich door enkele grote hoeves en een kapel en kluis.