Inventaris

Rattevallestraat 21 (Middelkerke), Polderdyk 10 (Nieuwpoort)
De waterloop die nu ‘Dode kreek’ wordt genoemd is een restant van de oude benedenloop van de IJzer.

Blijpoel, Scheldehout (Nazareth-De Pinte)
Nabij het landelijke dorpscentrum van Zevergem bevindt zich een oude dries, vanwaar de straten Scheldehout en Blijpoel vertrekken. De straat Blijpoel loopt verder tot aan de oude Scheldebocht.

Hertsberge, Oostkamp, Waardamme (Oostkamp)
Dit gebied omvat de kasteeldomeinen van Gruuthuyse, De Cellen en Erkegem en de jonge veldontginning van het Kampveld en de Papevijvers gelegen in het vertakte benedenstroomse valleigebied van de Rivierbeek. Het Kanaal Gent-Oostende is begrensd door jaagpaden met hoge opgaande bomenrijen die het landschap structureren. De parkdomeinen gaan terug op oude landhuissites, gesitueerd in het voormalige jachtbosgebied van de Warande ten oosten van Oostkamp, en zijn nog herkenbaar aan dreven, bos- en jachtopzichterswoningen en afhankelijke historische hoeven. De Hertsbergebeek en de Waardammebeek hebben een opvallend goed bewaard meanderpatroon.

Bevere (Oudenaarde), Petegem-aan-de-Schelde (Wortegem-Petegem)
De kloostersite ‘Abdij van Beaulieu’ met Steenkouter, Kloosterkouter en Langemeersen is een gevarieerd oud cultuurlandschap met een voormalige kloostersite en aansluitend koutercomplex, overgaand in het meersengebied van de Schelde, met daar tussenin het traditionele meerskantgehucht Huiwede.

Heurne, Oudenaarde, Welden (Oudenaarde)
De Scheldevallei van Heurne bevindt zich op de linkeroever van de Schelde, juist stroomafwaarts van Oudenaarde. Heurne (Oudenaarde) bevindt zich ten westen van het gebied, in het zuiden ligt Eine (Oudenaarde). Het meersenlandschap is hier eerder gesloten door de aanwezigheid van perceelsrandbegroeiing. Op de westelijke steilrand bevindt zich spoorweglijn 86 ‘De Pinte-Ronse’. In de meersen liggen verschillende afgesneden Scheldemeanders. Enkele graslanden vertonen een microreliëf ten gevolge van kleiwinning.

Roesbrugge-Haringe, Watou (Poperinge)
De vallei van de Heidebeek langsheen de Frans-Belgische grens wordt gekenmerkt door een beek met een zeer natuurlijke sterk meanderende loop en een natuurlijk oeverprofiel. De valleiranden vormen de grens tussen de beekbegeleidende weilanden en de hoger gelegen akkerlanden. Op de hoger gelegen akkerlanden staan verspreide hoeves met erfbeplanting en weilanden met houtkanten. De gotische kerk van Watou, gelegen in de vallei van de Warandebeek, vormt ene blikvanger door de hogere ligging.

Perk (Steenokkerzeel), Vilvoorde (Vilvoorde), Elewijt, Eppegem, Weerde (Zemst)
Het gebied strekt zich uit ten zuiden van Weerde, waar een deel van de oude meanderende Zennebedding behouden is gebleven. Bomenrijen volgen vaak het patroon van het uitgebreid grachtenstelsel. Hier en daar komen beboste percelen voor met zowel loof- als naaldhout. Het gebied is genoemd naar het Rubenskasteel, naar zijn 17de-eeuwse eigenaar Pieter-Paul Rubens. Zijn ligging in een meander van de Barebeek kan erop wijzen dat het om een oude site gaat.

Mal, Nerem, Tongeren, Vreren (Tongeren-Borgloon)
Ten zuiden van Blaar, tussen Tongeren en Mal, bevindt zich het Park van de Oostelijke Jeker, gelegen in de vallei van de Jeker met natte, alluviale gronden. Behalve de natuurlijke, veelal gekanaliseerde waterlopen zijn er nog talloze waterlopen die niet behoren tot het natuurlijke stoomstelsel. Deze werden aangelegd om het gebied te ontwateren. Het alluvium wordt gedraineerd door ontelbare ontwateringsgrachten die op hun beurt uitmonden in kleine kanaaltjes zoals de Vloedgracht, de Fluwijnensloot en de Flotsbeek. Het landschap van de Jekervallei wordt gekenmerkt door een afwisseling van hooilanden, drassige terreinen, moerassen en rietkragen, dit alles omzoomd door hoogstamboomgaarden, struwelen van els of wilg en populieren. De historische percelering is er grotendeels herkenbaar. In de vallei zijn verder de Blaarmolen en het kasteel Scherpenberg gelegen.

Barbarastraat, Honsdonkstraat, Pater Damiaanstraat (Tremelo)
De Blaasberg is een oude, laatglaciale meander van de Dijle die belangrijk is op botanisch en geomorfologisch vlak, onder andere omwille van het ontbreken van een duidelijke, donkachtige meanderkern.

Moelingen (Voeren)
De brede dalbodem van de Berwijn vormt de scheiding tussen twee Maasterrasmassieven. Het hoogteverschil tussen het plateau tussen Maas en Berwijn en de dalbodem van de Berwijn bedraagt ongeveer 30 meter over een afstand van slechts 200 meter. Het Maasterras tussen de Maas en de Berwijn is een akkerbouwgebied. Het deel van het terras tussen de Berwijn en de Voer is in gebruik als grasland.